البته اگر از آن‌هایی باشید که دوست دارند خبرهای سیاسی و غیرسیاسی را دست اول و تر و تازه از منابع خبری آن طرف آب بشنوند و ببینند، ممکن است با خواندن روایت‌هایی که بی بی سی، صدای آمریکا، دویچه وله، یورونیوز و... از ماجرا دارند، شما هم نگران شوید. یعنی وقتی می‌خوانید یا می‌شنوید که «ارس امیری»، دانشجوی مشغول به تحصیل در انگلیس و کارمند یک تشکیلات کاملاً فرهنگی انگلیسی به نام «بریتیش کانسیل»، در ایران به جرم جاسوسی و... به 10 سال زندان محکوم شده است، احساسات فرهنگی‌تان جریحه‌دار می‌شود. بخصوص که بلافاصله دست به کار شوید و این «بریتیش کانسیل» را در اینترنت جست‌وجو کنید و به نتیجه زیر برسید: «بریتیش کانسیل همان شورای فرهنگی بریتانیاست که در ارائه فرصت‌های آموزشی و فرهنگی در عرصهٔ بین‌الملل فعال است. این شورا که به عنوان سازمانی خیریه در انگلستان و ولز و اسکاتلند ثبت شده است، در سال ۱۹۳۴ با نام «کمیتهٔ بریتانیا برای روابط با دیگر کشورها» تأسیس شد و جورج ششم در سال ۱۹۴۰ با صدور فرمان شاهی، به فعالیت آن رسمیت بخشید».
مأموریت «هانت»
«ارس امیری» هم تا پیش از اینکه دستگیر شود نه در فضای مجازی و نه حقیقی چهره شناخته شده‌ای نیست. پس از دستگیری هم کاربران فیس‌بوک، توییتر، اینستاگرام و... «ارس امیری» را فردی کاملاً فرهنگی و هنری معرفی می‌کنند که در وهله اول به خاطر رشته تحصیلی و بعد هم عشق و علاقه‌اش به مقولات فرهنگی و هنری با «شورای فرهنگی بریتانیا» همکاری می‌کرده است. چهره این شخصیت اما در برخی سایت‌های ایرانی و از چشم مقام‌های اطلاعاتی یا قضایی، آن قدرها هم فرهنگی- هنری نیست. مثلاً آبان ماه سال گذشته و در ماجرای سفر وزیر خارجه انگلیس «جرمی هانت» به ایران بسیاری از رسانه‌ها و سایت‌ها از اهداف پشت پرده این سفر نوشته و تأکید کردند که یکی از مأموریت‌های «هانت» تلاش برای آزادی چند ایرانی- انگلیسی است که به جرم جاسوسی بازداشت شده‌اند. این رسانه‌ها پس از نام بردن از افرادی چون نازنین زاغری، کمال فروغی ابر و عباس عدالت، نوشتند: «ارس امیری، دیگر دوتابعیتی بازداشتی است که از 10 سال پیش در لندن زندگی می‌کند و دانشجوی رشته فلسفه هنر در مقطع کارشناسی ارشد است... امیری که خردادماه امسال بازداشت شده، از جمله عوامل پروژه نفوذ بود که...».
فعالیت فرهنگی
اگر متحیرید که چطور می‌شود بین مقوله‌هایی مانند رشته دانشگاهی فلسفه هنر، پروژه نفوذ، جاسوسی و مسائلی از این دست ارتباط برقرار کرد، بهتر است سخنان دو روز پیش سخنگوی قوه قضائیه را دوباره و البته دقیق‌تر مرور کنید: «اخیراً محاکمه‌ای در ارتباط با یکی از عناصر مهم نفوذ فرهنگی کشور انگلیس داشتیم... از سالیان دور، شورای فرهنگی انگلیس معروف به «بریتیش کانسیل» با نام اختصاری «BC» در ایران و تهران دفاتری داشت که این دفاتر در پوشش اقدامات فرهنگی، تحرکاتی را انجام می‌دادند... این دفاتر با مستنداتی که علیه آن وجود داشت در سال ۱۳۸۷ تعطیل شد... اما این‌ها با احیای مجدد فعالیت‌های خود تحت پوشش‌های دیگر در کشور حضور داشتند و با حمایت سرویس امنیتی انگلیس به اصطلاح فعالیت فرهنگی می‌کردند... آن‌ها از دانشجویان و ایرانیان مقیم انگلیس و شهروندان داخل کشور برای این منظور استفاده می‌کردند...». گویا «ارس امیری» هم که در انگلیس مشغول تحصیل و دنبال کار بوده؛ جذب می‌شود و پس از مدتی به عنوان مسئول میز ایران در شورای فرهنگی انگلیس مشغول به کار می‌شود.
پای سلبریتی‌ها در میان است
حالا با توجه به سخنان آقای سخنگو و سابقه‌ای که در اخبار و گزارش‌های سال گذشته سایت‌ها و روزنامه‌ها پیدا می‌شود، می‌توان «ارس امیری» را کمی بیشتر شناخت. دانشجوی ۳۲ ساله ایرانی دانشگاه کینگستون بریتانیا که اواخر سال ۹۶ بازداشت شده است، برای عضویت در شورای فرهنگی انگلیس و بعد هم تبدیل شدن به عاملی نفوذی مراحلی طولانی را طی می‌کند. همه چیز از یک فراخوان توسط شورای فرهنگی بریتانیا شروع می‌شود و بعد با گذراندن دوره‌های آموزشی خاص، فعالیتش را ابتدا در انگلیس و سپس در ایران آغاز می‌کند. سخنگوی قوه قضائیه در این باره گفته است: «در فرایند رسیدگی به پرونده قضایی، این فرد اعترافات صریحی در زمینه موضوعاتی از قبیل نحوه جذب، همکاری با این شورای به اصطلاح فرهنگی، تعالیم داده شده توسط سرویس امنیتی انگلیس به وی و همچنین مأموریت‌های ویژه فرهنگی‌اش داشته و اطلاعات خوبی را درباره سایر افراد جذب شده به این مجموعه در فرایند دادرسی و تحقیقات ارائه و اقرار کرده است». خانم نفوذی، خرداد سال گذشته با وثیقه ۵۰۰ میلیونی آزاد می‌شود اما شهریور ۹۷ دوباره بازداشت شده تا روند محاکمه درباره‌اش آغاز شود. «ارس امیری» ارتباط بسیار نزدیکی با برخی سلبریتی‌های تئاتر و سینما داشته و به‌عنوان عضوی از شبکه فرهنگی وابسته به انگلیس، برای جریان‌سازی ضدفرهنگی در کشور به کمک سلبریتی‌ها تلاش می‌کرده است.
از در می‌روند، از پنجره می‌آیند
در بحث تهدید و شاخ و شانه کشیدن‌های نظامی علیه ایران، چه در گذشته و چه امروز آمریکایی‌ها رکورددار هستند، اما وقتی پای آمار جاسوسی و نفوذ علیه کشورمان وسط می‌آید در فهرست جاسوس‌های دستگیر شده، انگلیسی‌ها جلودارند! سربازان و عوامل ملکه عادت دارند که هر بار پس از لو رفتن اگر آن‌ها را از در بیرون انداختیم، بار دیگر از پنجره و با پوشش فعالیت علمی- تحقیقاتی خیرخواهانه وارد شوند یا از هر سوراخ و روزن دیگری که از آن غافل شویم به عنوان همکاری‌های فرهنگی، هنری، تجاری و... نفوذ کنند. این را هم درباره «شورای فرهنگی انگلیس» فراموش نکنیم که اگرچه به عنوان سازمانی خیریه و فرهنگی ثبت شده، اما پایه‌گذار اصلی آن «سِرریجینالد لیپر» مأمور عالیرتبه اطلاعاتی انگلیس است که با تِز «تبلیغات فرهنگی برای پیشبرد منافع و اهداف بریتانیا» دست به راه‌اندازی و تقویت چنین تشکیلاتی می‌زند. در ضمن خود انگلیسی‌ها در معرفی این شورا نوشته‌اند: «وزارت امور خارجه بریتانیا مسئولیت پشتیبانی مالی شورای فرهنگی را برعهده دارد، گرچه شورا در تصمیم‌گیری و پیشبرد امور روزانه‌اش مستقل است»!
انتهای پیام/
نظر شما