هادی سیف، محقق و پژوهشگری است که با تحقیقات میدانی که انجام می‌دهد، هنرهای روبه فراموشی را پیدا می‌کند و با ارائه تاریخچه‌ای از این هنرها و هنرمندانش سعی در زنده کردن آن ها دارد.

این پژوهشگر معتقد است: هنرهایی که با شرایط اجتماعی روز گره خورده است، با تغییر سبک زندگی مردم فراموش شده‌اند و وظیفه محققان امروز این است این هنرها را پیدا و به مردم معرفی کنند.

سیف، هنری مثل نقاشی قهوه‌خانه‌ای را یکی از این هنرها می‌داند. او می گوید: تا زمانی که شهرها کوچک بود و محلات فاصله کمی با هم داشتند و مردم با پدیده ای به نام ترافیک روبه‌رو نبودند، مکان‌هایی مانند قهوه‌خانه محل تجمع مردم بود. مردم در این مکان‌ها دور هم جمع و از احوالات هم و دنیای بیرونشان مطلع می‌شدند؛ نقال، نقالی می‌کرد و نقاش، نقاشی و هنری مثل نقاشی قهوه‌خانه‌ای به این صورت موردتوجه قرار گرفت. اما با جمع شدن قهوه‌خانه‌ها هنری مانند نقاشی قهوه‌خانه‌ای هم بتدریج از بین رفت و به فراموشی سپرده شد.

سیف در ادامه به فراموشی بعضی هنرها در نتیجه تغییر معماری‌های امروز هم اشاره کرد. او معتقد است: بخشی از هنر ایرانی حاصل معماری ایرانی است که با تغییر معماری و سبک زندگی، این هنرها هم به مرور فراموش شدند.

پرده‌های قلمکاری پنج دری‌ها، شاه‌نشین‌ها، قلمزنی‌های روی چوب سر در خانه‌ها از جمله هنرهایی است که بتدریج فراموش شدند.

به گفته او وظیفه هنرمندان امروز، گردآوری تحقیقاتی درباره هنرهای از یاد رفته و مردمی است؛ هنرهایی که زمانی به سفارش مردم و توسط هنرمندان فروتنی انجام می‌شده که هیچ کدامشان ارتباطی به صله و دربار نداشته‌اند و هنرشان در تاروپود زندگی مردم گره خورده بوده است.

هادی سیف، متولد ۱۳۲۶ در شیراز، یکی از پرکارترین پژوهشگران در حوزه هنرهای سنتی ایرانی است. از او به عنوان نخستین نویسنده و مورخی نام می‌برند که به پژوهش و نگارش کتاب درباره نقاشی قهوه‌خانه‌ای ایران اقدام کرده است.

«نقاشی بر پرده قلمکار»، «نقاشی روی چوب» ، «نقش‌آفرینی بر سنگ» و «جمشید خان امینی، قالیباف مکتب کمال‌الملک» آثاری هستند که بتازگی در ادامه مجموعه «دانشنامه هنرهای مردمی ایران» منتشر شده و به بازار کتاب آمده‌اند.

انتهای پیام/