فؤاد آگاه/

خبرفوری: یک مقام خیلی مسئول به خبرنگاران گفت: «علت اینکه تحریم شدیم، بدعادتی در مصرف است. تحریم‌کنندگان فهمیده‌اند نقطه ضعف ما، مصرف است. ما ‌جامعه‌ای مصرفی هستیم... چرا چین این‌گونه تحریم نمی‌شود؟ چون با یک وعده غذا هم رفع گرسنگی می‌کنند... ما بیشتر از متوسط کشورهای صنعتی و توسعه یافته غذا می‌خوریم، بیشتر می‌پوشیم و سرانه مسکونی بالاتری داریم، در مقابل احساس رضایتمندی و خوشبختی‌مان هم یک صدم است...»!

تحلیل فوری: برخی کارشناسان که همین چند دقیقه پیش از حیرت و شوک شنیدن سخنان وزیر محترم نیرو درآمدند، معتقدند اکنون و براساس رهنمودهای آقای وزیر، دو راه چاره بیشتر پیش رویمان نمانده: اول اینکه چون مملکت ما یک جامعه مصرفی، بلکه خیلی مصرفی و پُرخور، پُرپوش و پُرنوش دارد، به مسئولانمان اجازه بدهیم بروند یک «جامعه خوب» که روزی یک وعده غذا می‌خورند، خدا را هم شاکرند و صدایشان هم درنمی‌آید از چین وارد کنند! کارشناسان می‌افزایند: ما که سیر تا پیاز نیازهایمان را از چین وارد می‌کنیم، پس این مورد هم روش! دوم اینکه اجازه بدهیم برخی از مدیران و مسئولان فعلی همچنان به کار ادامه بدهند، تولید ملی را به خاک سیاه بنشانند، کارخانه‌ها تعطیل بشود، تورم بالاتر برود و... در نتیجه «جامعه مصرفی» ما دیگر همان یک وعده غذا را هم نتواند بخورد، بپوشد و بنوشد. این جوری هم جامعه مزاحم مصرفی‌مان از بین می‌رود و هم تحریم کنندگان می‌مانند که: حالا کی رو تحریم کنیم؟

تحلیل فوری تر: البته برخی کارشناسان که اهل گوش کردن به سخنرانی‌ها و یا ‌مصاحبه‌های وزیران نیستند، اعتقاد دارند می‌شود به واردات وزیر هم فکر کرد! یعنی وزیرانی را به هیئت دولت وارد کنیم که هم چشم دیدن ‌جامعه‌ای را دارند که روزی یک وعده غذا بیشتر می‌خورد، هم می‌توانند سفره‌های خالی خیلی از افراد جامعه را ببینند و هم وزارت کردن را بهتر از حرف زدن بلدند!