با مروری بر این طرح، می‌بینیم که فهرســت بلند بالایی از مشکلات زیرساختی اقتصاد در آن وجود دارد، که قرار است در یک بازه زمانی کوتاه حل شود. اینکه بخواهیم همه مشکلات کشــور را در یک بودجه حل کنیم عملیاتی نیست؛ این رفتاری نیست که بشود به آن اتکا کرد.

 شاید اگر یک نظام پویا و چابک بودجه‌ای داشتیم یا مجلسی که می‌توانست اطلاعات و داده‌ها را سریع دریافت و قوانین و قواعد مربوط را به روزرسانی کند، خیلی از موضوعات قابلیت تحقق داشــت، ولی با بوروکراسی یی که کشور را فرا گرفته و دربند کرده اســت و با این روحیه مدیران که شباهتی به روحیه جنگ اقتصادی ندارد و حتی تغییرات چند درصدی و ســاده حقوق کارمندان هم آن ها را چندین ماه درگیر خود می کند، بعید می‌دانم این برنامه، کاری از پیش ببرد؛ مگر اینکه همه مدیران و بازیگران با هم به توافق رســیده باشند در این مسیر با همدلــی حرکت کنند؛ در این صورت شــاید زمینه ساز اتفاقات خوبی باشد.

 نکته دیگری که باید به آن توجه داشــت این است که اگر سیاســت ها درست و خوب هم تنظیم شــود اما در زمان خودش اجرا نشود، فاقــد کارایی خواهد بود، چون ممکن اســت شــرایط تغییر کند و ما باید دوباره خودمان را با شرایط جدید به روزرسانی کنیم.

 اما وضعیت موجود ما نشان می‌دهد که سیاستگذارانمان هنوز به آن نقطه نرسیده‌اند که با این سرعت بــه تغییرات واکنش دهند؛ چرا که اگر همتی بود، سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی که از سال 92 در دسترس است، اکنون در شئونات مختلف کشــور جاری و ســاری و اثرات آن خودش را در برنامه‌ها و بودجه‌ها نشــان داده بود؛ سازمان‌ها و دستگاه های همگرا و مردم نیز با تغییرات همراه شده بودند.

 انتخابات را در پیــش رو داریم؛ فرض کنید یک قانون خوب گذاشته باشیم اما منافع نمایندگان در حوزه‌های انتخابیه همراستا با اقدامات خوبی که باید اتفاق بیفتد، نباشد. مثلاً امروز بخواهند قیمت سوخت به قیمت واقعی تبدیل شود و از آن طرف، مسئولان بتوانند منافع حاصل از تغییرات قیمت سوخت را در جامعه بازتوزیع کنند، ولی نمایندگان مجلس به خاطر اثر روانی ابتدایی که این اقدام در جامعه دارد و احساس می‌کنند تبعات منفی آن ممکن است دامنشان را بگیرد، در برابر این جریان مقاومت کنند، گاهی نیز منافع فردی یا حزبی بر منافع ملی می چربد و شاهد تعلل آن‌ها هستیم، بنابراین خوشبین نیستم که بتوانیم کم هزینه ترین ولی پرمنفعت ترین حرکت ها را داشته باشیم.

 به هر حال طرح اصلاح ساختار بودجه ای طرح خوبی است، بویژه اینکه حرکت به سمت بودجه بدون نفت را مد نظر دارد. معتقدم با وجود تمام کاســتی ها و موانعی که ذکر شد، برداشتن هر گامی در این مسیر خوب است، برای مثمرثمر شدن این گام ها پیشنهاد می شود به جای اینکه برنامه های متعددی را با هم پیش ببریم متولیان امر بر دو تا سه برنامه اساسی متمرکز شوند و این کار را نیز در استان های منتخب به لحاظ بودجه ای، به صورت آزمایشــی اجرا و سپس طرح را به سراسر کشور تعمیم دهند.

همچنین بــا توجه به انتخاباتی شــدن فضای مجلس و امکان تغییر افراد، پیشــنهاد می شود که بدنه نخبگانی کشور در این برنامه درگیر شوند، بویژه نخبگانی که می توانند جامعه را نیز با اصلاحات ساختاری همراه کنند.

انتهای پیام/