بار دیگر با گرم شدن هوا و فروکش کردن آبهای جاری در رودخانهها، یکی از قدیمیترین کابوسهای مشهد و مشهدیها از خواب زمستانی بیدار شده است. کابوسی به نام کشفرود که صدالبته به عنوان یکی از رودهای تاریخی خراسان، میبایست و میتوانست زندگی و شور و نشاط را به دومین کلانشهر کشور تزریق کند؛ اما اکنون و با وجود سالها برنامهریزی و اقدامات گوناگون دستگاههای اجرایی و قضایی، همچنان به عنوان یکی از مهمترین بحرانهای زیست محیطی مشهد خودنمایی میکند و بنا به گفته مدیران محیط زیست، از مجموع ۲۹۰ کیلومتر طول کشف رود، ۴۸ کیلومتر آن در شمال مشهد قرار داشته و کانون بحرانی این رودخانه محسوب میشود که دچار آسیبها و مشکلات متعدد است. با تداوم پدیده خشکسالی، آب اصلی رودخانه از دست رفته و آنچه در این محدوده جریان دارد، فاضلابی است که از مناطق و منابع مختلف وارد آن میشود.
آنچه این روزها اهمیت دارد، کشت گسترده سبزیجات در اراضی مجاور این رودخانه و آبیاری این محصولات با فاضلاب جاری در آن است که با اطلاع مسئولان انجام شده و با فروش سبزیهای آلوده، عامل انواع بیماریها سفره شهروندان را پر میکند. امروزه کشاورزان بیشتر روستاهای اطراف مشهد و واقع در محدوده کشفرود، رسماً از پساب تصفیهخانههای فاضلاب برای آبیاری سبزی و صیفیکاری خود استفاده و تعدادی هم مخفیانه فاضلاب جاری در کشفرود را با موتورپمپ به زمینهای کشاورزی خود منتقل میکنند.
این در حالی است که به باور کارشناسان، از فاضلاب تصفیه شده و پساب استاندارد تصفیهخانهها نباید برای آبیاری گیاهان ساقه کوتاه و بویژه صیفی و سبزیجات استفاده کرد، اما شاهد بودیم سال گذشته، تخلیه غیرمجاز فاضلاب تصفیهخانههای نزدیک کشفرود که به صورت ناقص تصفیه میشدند، صدای مقامهای قضایی را نیز درآورد. همان زمان نیز با اجازه مسئولان، روزانه حدود ۳۰۰ تانکر، فاضلابهای خانگی را در این رودخانه تخلیه میکردند که گفته میشود این کار کماکان ادامه دارد و این همه درحالی صورت میگیرد که هنوز استاندارد پساب تصفیه خانههای حاشیه کشف رود محل تردید است.
در حالی که دولت مجبور است به خاطر بروز انواع بیماریهای ناشی از مصرف سبزیجات و محصولات آبیاری شده با فاضلاب، میلیاردها تومان از بودجه عمومی کشور را هزینه کند و خانوادههای بسیاری علاوه بر رنج بیماریهایی مثل سرطان دستگاه گوارش که گفته میشود خراسان رضوی و مشهد بالاترین آمار را در کشور دارد، زیر بار هزینههای آن کمر خم کنند و زندگی ببازند «پیشگیری» به عنوان راحتترین و ارزانترین راه مقابله با این معضل، در کانون توجه و اولویت کاری نمایندگان مجلس، دولتمردان و مسئولان مربوط قرار ندارد و تاکنون جز چند کار ضربتی و مقطعی و برگزاری دهها جلسه بیاثر، هیچ گامی در این راه برداشته نشده است.
در این بین تعیین الگوی کشت از سوی جهاد کشاورزی که یکی از ضروریترین نیازهای فرایند تأمین و تضمین سلامت عمومی در این حوزه است، همچنان مغفول مانده و ظاهراً اصلیترین دلیل آن هم نبود اعتبارات لازم است. پروژه بهسازی حاشیه کشفرود و تحصیل حریم آن نیز معطل مانده و همه اینها دست به دست هم داده تا سالانه صدها پرونده تهدیدات بهداشتی در محاکم قضایی تشکیل و سلامت عمومی مجاوران و زائران امام هشتم در دومین کلانشهر کشور به طور جدی در معرض تهدید قرار گیرد. به هرحال این وضعیت که در طول بیش از ۳۰ سال به آرامی پدید آمده متأسفانه به نمادی از ضعف عملکرد مسئولان کشورمان نزد جهانیان تبدیل شده است. این موضوع جدای از خطرات و آسیبهای فراوانی که برای سلامت عمومی دربر دارد، حیثیت مدیریت کشور و پایتخت معنوی ایران اسلامی را زیر سؤال برده که ضروری است تمام مدیران و مسئولان مرتبط، به دور از هرگونه بهانهتراشی و شعارزدگی، آستین همت بالا زده و تا دیر نشده یک بار برای همیشه کاری اساسی در این حوزه انجام دهند.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما