تحولات لبنان و فلسطین

۱۲ تیر ۱۳۹۸ - ۰۷:۴۵
کد خبر: 662030

یادداشت/

جمع سپاری برای تعالی سازمان تأمین اجتماعی

علی حیدری، نایب رئیس هیئت مدیره سازمان تأمین اجتماعی

ســالها پیش در جایی شعری دیدم با این مضمون و مفهوم که «ای کسانی که بر فرش پا میگذارید مراقب سرانگشــتان نازک دخترکان معصوم قالیباف باشید». به ذهنم رسید سازمان تأمین‌اجتماعی را میتوان به یک فرش تشبیه کرد، قالی‌ای که ماحصل دسترنج و عرق جبین کارگران و کارکنان نسل حاضر و نسل‌های پیشین است. به قول هوشنگ ابتهاج: «وین فرش هفت رنگ که پامال رقص توست / از خون زندگانی انسان گرفته رنگ«.

 بیشــک درخت تناور و ثمربخش سازمان تأمین اجتماعی که برآمده از مشارکت شرکای اجتماعی بویژه کارگران، مستمری‌بگیران و کارفرمایان است، قوام و دوام خود را مدیون دستان تلاشگر چندین نسل کارگر و نیز سرانگشتان مدیران و کارکنان این سازمان در ادوار گذشته است که به تعبیر وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در جلسه معارفه مدیرعامل ســازمان، مخاطبان خاص و عام این سازمان محسوب میشوند.

 دکتر شریعتمداری در جلسه مزبور در تبیین حق‌الناس بودن اموال سازمان تأمین اجتماعی و خســارت خیانت‌گران، به ذکر خاطرهای از اواخر دهه50 و اوایل پیروزی انقلاب اسلامی پرداخت که کارکنان دولت اگر در کف اتاق ادارات، سوزن ته‌گردی می‌دیدند آن را برمی‌داشتند و به گوشه کت خود الصاق می‌کردند تا بار دیگر برای دسته‌بندی مکاتبات از آن استفاده کنند.

 به خاطر دارم وقتی در اواخر سال 1373 در مقام مسئول بیمه بیکاری شعبه 19 تهران استخدام شدم، روی میز رئیس قسمت ما، یک آهنربا بود که در آخر وقت اداری آن را نزدیک کف اتاق حرکت میداد تا سوزن ته‌گردها، گیره‌های کاغذها و کلیپس‌هایی که روی زمین افتاده بود را جمع‌آوری و مجدداً مورد استفاده قرار دهد و می‌گفت اینها از پول کارگران است.

 مدیرعامل جدید سازمان تأمین‌اجتماعی در جلسه معارفه «بر استفاده از بدنه تخصصی و کارشناسی و مدیریتی سازمان» و نیز «جلب همراهی شرکای اجتماعی» و از همه مهمتر بر حق‌الناس بودن سازمان تأمین‌اجتماعی تأکید کرد: تقویت سه جانبه‌گرایی و استفاده از خردجمعی همکاران خدوم و تلاشگر سازمان از جمله مواردی بودند که از سوی مدیرعامل جدید سازمان مطرح شد و باید آن را به فال نیک گرفت.

 سازمان تأمین‌اجتماعی در هفت دهه فعالیت خود بویژه در شرایط جنگ تحمیلی و جنگ‌های اقتصادی و در مراحل بازسازی و نوسازی کشور، نقش بسزایی در ایجاد ثبات، آرامش و آسایش مشمولان قانون تأمین اجتماعی داشته و با اتکا بر مشارکت اجتماعــی و عزم و همت کارکنان خود، توانســته از بحران‌ها و چالش‌های محدثه سربلند بیرون بیاید و نگذاشته وقفه، خلال یا خدشه‌ای در فرایند خدمات‌رسانی به بیمه‌شدگان و مستمری‌بگیران انجام شود.

 اگرچه شرایط ویژه اقتصادی کشور و سازمان تأمین اجتماعی قابل قیاس با چهاردهه اخیر نیست، به نظر میرسد میتوان با اتکا بر توان کارشناسی و مدیریتی همکاران سازمان تأمین اجتماعی، از این گذرگاه تاریخی به سلامت عبور کرد و این مهم میسر نمیشــود مگر با جمع‌سپاری، استفاده از خردجمعی، ایجاد همدلی و حس اعتماد و هم‌سرنوشــتی بین همکاران و شــرکای اجتماعی و علاوه بر آن تأکید و تصریح بر ضرورت صیانت از حق‌الناس که به تعبیر دکتر شــریعتمداری، کلید اصلی ایجاد حس همدلی و جلب همراهی بین مخاطبان خاص (کارکنان) و عام (بیمه‌شدگان، مســتمری‌بگیران و کارفرمایان) است.

البته رویکرد نگاه به درون و اتکا به نیروهای ســازمانی که از ســوی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مدیرعامل جدید سازمان مطرح شــد، با قید جوان‌گرایی و نوگرایی بــود. امری که با توجه به قدمت قوانین و مقررات سازمان تأمین اجتماعی و تغییرات شگرف بازار کار و محیط‌های کسب وکار ضرورتی محتوم است.

بی‌شک شرایط خاص مالی و اقتصادی کشور و سازمان تأمین اجتماعی ایجاب میکند همه ظرفیت‌های مدیریتی و کارشناســی سازمان جدا از گروه‌بندی‌های سیاســی و قشربندی‌های سازمانی (بیمهای، درمانی و اقتصادی) و گرایشــات و ملاحظات غیراداری به کارگرفته شود تا بتوان سازمان را از این گردنه تاریخی به ســلامت عبور داد.

مقوله‌ای که بدون همدلی سازمانی میان ارکان عالی سازمان (هیئت‌امنا، هیئت‌مدیره، مدیرعامل و...) و رده‌های ستادی، استانی و اجرایی سازمان ممکن نخواهد بود.

 باید جدا از گروه‌بندی‌ها در جهت رسیدن به «مطلوبات» حرکت کرد و «مقدورات» را تحقق بخشــید.

 در چنین حالتی و در فضای همدلی ســازمانی و همراهی شــرکای اجتماعی و با اعتمادی که براساس صیانت عملی از حق‌الناس حاصل خواهد آمد، به طور قطع ذی‌نفعان سازمان تأمین‌اجتماعی درک خواهند کرد که ما در حد وســع و مقدورات خویش کوشیده‌ایم.

به قول شیخ اجل سعدی شیرازی که می‌فرماید: «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل / و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم.»

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.