حضور نظامی یانکی‌ها در عربستان از ســبقه تاریخی برخوردار است. آمریکا تا پیش از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۱ ، ســیزده پایگاه نظامی ویژه در خاک سعودی داشت که ریاض بیش از ۵۰ درصد هزینه‌های ساخت این مراکز را از جیب خود پرداخت کرده است.

 همین پایگاه‌ها ســال ۲۰۰۳ و هنگام حمله نظامیان ائتلاف به عراق نقش مهمی در سرنگونی صدام بازی کرد. اما مقام‌های آمریکایی در اوت ۲۰۰۳ کنترل پایگاه هوایی شاهزاده سلطان را به مسئولان سعودی تحویل داده و پایان رسمی حضور نظامی خود را در عربستان اعلام کردند.

 بازگشت دوباره نظامیان ایالت متحده به خاک عربستان از عدم اعتماد به نفس حاکمان آل سعود در تداوم حکومتشــان حکایت دارد. سعودی که این روزها با بحران‌های فراوان داخلی از جمله جنگ قدرت میان شاهزادگان دست به گریبان است، احساس می‌کند بدون حمایت و پشتیبانی نظامی آمریکا بقایش در خطر قرار گرفته و نمی‌تواند امنیت خود را تأمین کنند.

 این نکته مهر تأیید بر اظهارات چند ماه پیش دونالد ترامپ است که گفته بود اگر حمایت آمریکا از عربستان نباشد رژیم آل سعود در چند روز فرو می‌پاشد. همین هراس و تصورات ذهنی ریاض را بر آن داشته که پس از خریدهای هنگفت نظامی از واشنگتن اکنون خاک خود را به پایگاهی برای حضور نظامیان آمریکایی تبدیل کرده و تداوم سیاست باج‌دهی به آمریکا را دنبال کند.

 از سوی دیگر در شرایطی که آمریکا و انگلیس با ترویج طرح ایران هراسی به دنبال ادامه حضور و توســعه نفوذ خود در منطقه حساس و حیاتی خاورمیانه هستند، حاکمان آل سعود باید با درک این موضوع در دام توطئه‌گران غربی نیفتاده و از تنشزایی پرهیز کنند. در حالی که ایران در واکنش به توطئه و تنش آفرینی‌های غرب با کنار گذاشتن سیاست مماشــات، رویکرد تقابلی را در پیش گرفته، این رویکرد نادرست ریاض و قرار گرفتن آن در کنار دشمنانی که از مایل ها دورتر به خاورمیانه آمده‌اند، قابل درک نبوده و بر دامنه بحران خواهد افزود.

 این اقدام ریاض در صحنه داخلی این کشور هم می‌تواند اثرگذار باشد. اگرچه مردم عربستان به واسطه نوع حکومت این کشور عملاً نقشی در سیاست ندارند، اما اقدام حاکمان سعودی میتواند حساسیت‌های اقشار مختلف مردم را در باره اشغالگری آمریکا به دنبال داشته باشد.

انتهای پیام/