قدس آنلاین: طول این دره از حوالی شهر لاهرود تا آبگرم شابیل به حدود ۴۰ کیلومتر می‌رسد. در ایرانگردی امروز قصد داریم تا با شما سری به این دره بزنیم، پس همراهمان باشید.

پیش از هرچیزی لازم است بدانید که این دره بر اثر فرسایش خاک در مدت چندین هزار سال تشکیل شده است. شیروان دره سی دارای خاک ماسه‌ای می‌باشد که به این خاطر مستعد رانش است و هرساله به دلیل بارندگی مقداری از خاک آن شسته می شود و باعث عمیق تر شدن دره می‌گردد.

شیروان دره سی در ابتدا یک مسیر باریک دارد که عرض آن بین ۲۰ الی ۳۰ متر و دیواره های دو طرف دره با شیب ۹۰ درجه و با ارتفاع حدود ۱۰۰ الی ۱۵۰ متر می‌باشد. وقتی که به سمت لاهرود حرکت کنید، عرض دره به تدریج عریض‌تر و ارتفاع دیوارها کاهش پیدا می‌کند. فقط دو راه نسبتا مناسب جهت ورود به دره وجود دارد: یکی از نزدیکی آبگرم شابیل و دیگری از سه راهی روستای داش کسن است.

قسمتی از صخره‌های این دره به نام نادر باخان (ندیر باخان) معروف است. علت نامگذاری این دره به این دلیل است که قبل از تاجگذاری، نادرشاه در دشت مغان سری به این دره وحشتناک زده است، لذا به این نام نامیده شده است. بالاتر از این دره، دشتی صاف وجود دارد که به هوشنگ میدانی یا میدان اشک (اشک میدانی) معروف است و به روایتی مکان جنگ اشکانیان و رومیان بوده است. دو دریاچه در نزدیکی نادرباخان وجود دارد به نام‌های آت گولی و جیران گولی. دریاچه آت گولی محلی برای پرورش انواع ماهیان سردآبی می‌باشد. 

امیدواریم اگر قصد سفر به این دره را دارید، حتما نکات ایمنی را رعایت کرده و البته به محیط دره هم احترام گذاشته و آن‌جا را پاکیزه نگه دارید. در ادامه، شما را به تماشای تصاویری از این دره‌ی زیبا اما خطرناک جلب می‌کنیم. آیا این دره را پیش از این، می‌شناختید؟