قدس آنلاین:  بیست و سوم ذی‌القعده روز مخصوص زیارتی ثامن‌الحجج(ع) و به روایتی سالروز شهادت ایشان است؛ و چه بسیار روایاتی که در فضیلت زیارت آن حضرت به دست ما رسیده است. به همین مناسبت با حجت‌الاسلام سیدشهاب‌الدین حسینی به گفت‌وگو نشسته و از راه‌های حفظ آثار و برکات این زیارت بیشتر شنیدیم.

زیارت، بیعت زائر با مزور است

حجت‌الاسلام سیدشهاب‌الدین حسینی با بیان اینکه زیارت، بیعت زائر با مزور است، می‌گوید: زیارت بیعت مجدد مرید با مراد و عرض ارادت به مولاست. زیارت سفری است که از راه دل شروع شده، در راه دل اوج گرفته و در راه دل بار بر زمین می‌گذارد. زیارت یک کلاس امام‌شناسی است؛ در اذن دخولی که در زیارت‌نامه امام رضا(ع) خوانده می‌شود، داریم: «اشهد انک تشهد مقامی و تسمع کلامی و ترد سلامی» یعنی زائر با زیارت به جایگاهی می‌رسد که امام را درک کرده، با او بیعت می‌کند و هر چه این زیارت عارفانه‌تر و با شناخت بیشتری باشد می‌تواند اثر بیشتری بر او بگذارد.

او با بیان ارتباط بین زیارت و شفاعت اهل بیت(ع) توضیح می‌دهد: شفاعت در لغت به معنای هم‌سنخ شدن با چیزی و در محاورات عرفی به معنای این است که انسان از شخص آبرومند و بزرگی بخواهد که از جرمش گذشته و بر پاداش خدمتگزاری‌اش بیفزاید؛ همان‌طور که حکما گفته‌اند: «اَلسِّنْخِیَّةُ عِلَّةُ الْاِنْضِمام». پس منظور از شفاعت، انضمام به یک فرد است؛ در زیارت خدمت امام رسیده تا عرض ارادت کرده و خود را همسان او کنیم؛ سبک زندگی او را سرلوحه خود قرار داده و تلاش کنیم از او الگو بگیریم. همین حد که انسان لیاقت پیدا کند و این شایستگی را در وجود خودش به وجود بیاورد تا همسان امام شده و مورد لطف و کرم امام قرار بگیرد، اذن و اجازه خداوند برای شفاعت است.

زیارت امام رضا(ع) برتر از زیارت سیدالشهدا(ع) است

این پژوهشگر دینی در بیان ثواب زیارت امام رضا(ع) توضیح می‌دهد: در کتاب «کامل الزیارات» به‌ نقل از امام جواد(ع) آمده است که «زیارت پدر من با فضیلت‌تر از زیارت سیدالشهدا(ع) است؛ پیش از امام رضا(ع) در تشیع افتراق ایجاد شده و شیعه چهار امامی، شش امامی و هفت امامی داشتیم اما امام رضا(ع) در مناظراتی که با ادیان مختلف انجام دادند، توانستند افتراق شیعه را تبدیل به اجتماع کرده و پس از ایشان دیگر شیعه هشت امامی و نُه امامی پدید نیامد؛ بنابراین گفته می‌شود این زیارت ثواب بیشتری دارد؛ ضمن اینکه همه به زیارت امام حسین(ع) مشرف می‌شوند اما خواص شیعه به زیارت امام رضا(ع) مشرف می‌شوند که نشان از جایگاه ویژه زیارت این امام است.

وی در بیان آداب زیارت نیز می‌گوید: برای داشتن زیارت مطلوب عمل کردن به برخی سفارشات مانند غسل کردن، پوشیدن لباس تمیز و آراستگی ظاهر لازم است؛ زیرا تمیزی ظاهر، غسل و طهارت حکایتگر طهارت درونی است. باید علاوه بر ظاهر، باطن خود را نیز آراسته کرده و معرفت داشته باشیم که به کجا رفته و خدمت چه کسی می‌رسیم؛ امامی که حیات و ممات او برابر است؛ هر چند مانند جسم ظاهری در میان ما نیست اما در اذن دخول می‌خوانیم که او ما را می‌بیند، سلام ما را می‌شنود و آن را جواب می‌گوید.

از دور و نزدیک زائر حضرت باشیم

حجت‌الاسلام حسینی همچنین در خصوص تعیین ایامی خاص برای زیارت تشریح می‌کند: توجه دادن به زمان‌هایی خاص برای ائمه برای توجه دادن بیشتر به آن امامان است. اهل بیت(ع) با تعیین روز زیارتی خواسته‌اند خط بطلانی بر اندیشه‌های فرقه‌های باطل شیعه بکشند؛ به خاطر وجود این فرقه‌های باطل تأکیدات زیادی پیش از ولادت و شهادت امام رضا(ع) برای زیارت حضرت شده است که این امر توسط ائمه بعدی امام رضا(ع)، مانند امام جواد(ع) و امام هادی(ع) هم بارها مورد سفارش واقع شده است.

این استاد حوزه و دانشگاه با تأکید بر اینکه بیست و سوم ذی‌القعده، ماه رجب و روز شهادت امام رضا(ع) به عنوان ایام زیارتی مخصوص امام هشتم(ع) مطرح شده است، توضیح می‌دهد: باید سعی کنیم در این روز از دور و نزدیک زائر حضرت باشیم؛ امام رضا(ع) رئوف بود؛ ما هم باید تلاش کنیم با دیگران رئوف باشیم تا ایشان به ما توجه بیشتری کنند؛ امام رضا(ع) همنشین مستمندان بود، پس به مستمندان توجه بیشتری کنیم؛ باید تلاش کنیم هر چه بیشتر صفات این امام(ع) را در زندگی خود جاری کنیم.

او با نقل قولی از علامه طباطبایی درباره قسم دادن امام رضا(ع) به مادرشان حضرت زهرا(س) برای استجابت دعا، خاطرنشان می‌کند: زیارت نردبان ترقی است؛ باید تلاش کنیم تمام کارهایمان مانند نماز، روزه و... تحت تأثیر زیارت قرار بگیرد و پس از زیارت نیز باید برای حفظ آثار آن تلاش کنیم؛ اگر توانستیم آثار زیارت را تا زیارت بعدی حفظ کنیم، پله پله به کمال نزدیک‌تر می‌شویم.

انتهای پیام/