جواد صبوحی/

خانه‌ای نیمه‌تمام از میان خانه‌های بازسازی شده در سرپل ذهاب ورودی مناسبی است برای گزارش ویدئویی یک خبرگزاری داخلی.

خانه‌ای با آجر سفال‌های عریان و سقفی بدون پوشش. چهاردیواری که از تنها وسایل قابل ذکر برای زندگی در آن تنها می‌شود یک گاز کوچک پیک‌نیک با قابلمه‌ای روی آن، تشتی رنگ پریده و آفتاب خورده، یک کولر آبی بی‌حفاظ و طناب آویز شده‌ای که لباس‌های اهل خانه روی آن است را نام برد.

گزارشگر در گزارش خود آورده است: «بیشتر خانه‌های تازه‌ساز این شهر نیمه‌کاره‌اند چون دیگر پولی برای ادامه ساخت نیست اما زلزله‌زده‌ها سکونت در همین خانه‌های نیمه‌تمام را به زندگی در کانکس و چادرنشینی ترجیح می‌دهند. زلزله امکان فعالیت شغلی را از مردم گرفته و در این شرایط آن‌ها توان مشارکت در بازسازی ساختمان خود را ندارند».

گزارش کوتاه است اما همین تلنگر کوتاه در فصل داغ امسال کافی است تا پس از دو سال؛ وعده‌هایی را که آن روزها داده بودیم با هم مرور کنیم.

۲۹ اسفندماه همان دو سال پیش، پس از زلزله بود که حسن روحانی راهی مناطق زلزله‌زده شد و به مردم وعده داد تا پایان تابستان همه خانه‌ها در مناطق زلزله‌زده بازسازی می‌شود.... اما نشد!

اما چندی بعد، در اردیبهشت سال گذشته اسماعیل نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور، از پیشرفت کار در بازسازی مناطق زلزله‌زده سرپل ذهاب اظهار رضایت کرد و وعده داد بازسازی این مناطق تا شهریور ماه 97 به پایان خواهد رسید. حالا انگار پس از یک سال از وعده نجار، کار بازسازی به اتمام رسیده؛ آن هم با همین خانه‌هایی که به زحمت بتوان خانه‌شان نامید. سرپناهی که به قول مردم بهتر از چادر و کانکس‌های داغ اهدایی است.

حجت‌الاسلام محمدجواد فاطمی‌نسب، امام جمعه شهر تابستان سال گذشته گفته بود: دولت هیچ کدام از تعهداتش را عملی نکرد، از سویی به ما کمک کرد اما از سوی دیگر آن کمک را بازپس گرفت؛ از سویی به ما تسهیلاتی داد اما با افزایش قیمت در کالاها، ابزار و مصالح ساختمانی سبب شد تا مردم نتوانند خانه‌هایشان را تکمیل کنند. با توجه به وامی که دولت به مردم داده، عملاً هیچ اقدامی نمی‌توان انجام داد و تنها افرادی توانستند خانه‌هایشان را تکمیل کنند که از تمکن مالی برخوردار بودند اما آن‌هایی که تمکن مالی نداشتند، خانه‌هایشان را نتوانستند تکمیل کنند.

بگذریم؛ یادمان باشد با همه وعده‌های ناتمام، بهار امسال وقتی آن سیل‌های خانه برانداز خواب را از چشمانمان ربود، باز هم صاحبان همین خانه‌های نیمه‌تمام بودند که بی‌منت از کمک‌های آن سالمان، کامیون‌های پر از کمک‌هایشان را روانه مناطق سیل‌زده کردند.

ما هم از خاطرمان نرود کارمان با مردم سرپل ذهاب هنوز تمام نشده... .