امروز روز تعاون است. روزی که مختص قشر خاص یا افراد به خصوصی نیست. شاید همه ما به نوعی وابستگی به تعاون داشته باشیم. هر جا حرف از تعاون و تعاونی به میان میآید نخستین جایی که ذهنمان درگیر آن میشود همان بنگاههای کوچک اقتصادی موجود در شهر و روستاست و بنا به شرایطی که طراحی شدهاند فعالیتی تولیدی را دنبال میکنند.
ماهیت این تعاونیها غالباً اقتصادی است. مردم نهاد هستند و در مقیاسی کوچک محور اداره میشوند. ظرفیت اما در این تعاونیها بالاست؛ چراکه با تجمیع این مولدهای تولیدی خرد، ظرفیتهای بزرگی در نهایت ایجاد میشود.
تجربه نشان داده که کشورهای مختلفی از این داستان توانستهاند به نتایج قابل ملاحظهای در عرصه اقتصاد جهانی دست پیدا کنند. در ایران گرچه هنوز که هنوز است به داستان تعاونیها به عنوان ظرفیتی بزرگ برای رسیدن به جایگاه صرفاً اقتصادی پرداخته نشده است اما هرجا که با برنامه به تعاون و تعاونی شدن توجه شده نتایج چشمگیری عاید آن شده است.
استان خراسان رضوی نیز از این قاعده مستثنا نیست مطالعات در زمینه گسترش تعاونیها نشان میدهد با وجود رشدی که جریان تعاونیها در استان داشته اما هنوز جایگاهی در خور توجه برای خود نتوانسته است دست و پا کند. پرداختن به دلایل این عقبماندگی مورد بحث در این نوشته نیست گرچه خود جای حرف زیاد دارد. آنچه مد نظر است این است که چه شرایطی ایجاد شده تا بشود از این چنین ظرفیتی به بهترین شکل ممکن بهره برد.
شاید مثلث اقتصادی مورد توجه استاندار خراسان رضوی بهترین گزینه برای پرداختن به این موضوع باشد. جایی که مردم و مسئولان در کنار هم قرار است شرایطی رقم بزنند که موقعیتهای اقتصادی قابل ملاحظهای برای اقتصاد استان فراهم شود. تعاونیها در مبحث مثلث اقتصادی بدون شک جایگاهی دارند که به هیچ عنوان نمیشود از کنار آنها به راحتی گذشت.
اقتصاد بیمار گونهای که همه مردم درگیر آن شدهاند چارهای جز این ندارد که زیربنای اصلی کارش را بر مبنای توجه به ظرفیتها از جمله تعاونیها بنا نهد. ظرفیتهای موجود در تعاونیها که گاهاً حتی چند نفر یا خانوار روستایی درگیر آن هستند میتوانند بازوی بزرگی برای تحقق برنامه مثلث اقتصادی مورد نظر استاندار باشند. موضوعی که در لابهلای صحبتهای استاندار هر بار به عنوان بنگاههای اقتصادی کوچک به آن اشاره شده است و ضرورت توجه به آن نیز به شدت احساس میشود.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما