قدس آنلاین: بیژن زنگنه یکی از مهم‌ترین منتقدان سیاست خصوصی سازی در دولت‌های نهم و دهم، تحت هر شرایطی پلی به گذشته می‌زند و با طرح انتقادات بسیار از روند خصوصی‌سازی، شیوه بکارگرفته شده را به ضرر منافع ملی می‌داند. اما او خودش یکی از منتفعان خصوصی‌سازی است که یک قطب صنعتی کشور را به ورطه نابودی کشانده است.

موضوع اصلی واگذاری هپکو است؛ ارزیابی های اولیه، قیمت این شرکت و شرایط هپکو از سال ۸۴ آغاز و در سال ۸۵ به علی اصغر عطاریان واگذار شد. عطاریان که ار روابط ویژه و حسنه‌ای با بیژن نامدار زنگنه برخوردار بوده است، پس از خرید ارزان هپکو، وزیر سابق نفت را به هپکو دعوت کرده و وی را ریاست هیئت مدیره این شرکت می‌کند.

عطاریان، هپکو را به قیمت ۷۵ میلیارد تومان تحت عنوان «شرکت واگن سازی کوثر» که در اصفهان مستقر است، از دولت خریداری کرد. حامی اصلی عطاریان در خرید هپکو کسی نبود جز بیژن نامدار زنگنه. وی که می‌دانست پس از پایان دوره وزارتش، هیچ مسئولیت اجرایی به وی واگذار نمی‌شود، راه هپکو را در پیش گرفت و به گفته علی اکبر کریمی، نماینده مردم اراک با یک قرارداد شیرین،  ۱.۵ میلیارد تومان از هپکو دریافت می‌کند که با توجه به قیمت روز دلار – 800 تومان – رقمی حدود دو میلیون دلار به وی پرداخت می‌شود؛ تنها برای یک سال فعالیت!

زنگنه که از هپکو می‌رود اما اجازه نمی‌دهد رابطه دوستانه وی با عطاریان تحت الشعاع قرار بگیرد. به جبران آن روزها قراردادی شیرین به عطاریان می‌رسد که در نوع خود عجیب است. در سال 1395 موضوع ساخت 400 واگن  از محل یارانه نفت ناشی از صرفه جویی انرژی مطرح شد.

زنگنه که دوستی ویژه‌ای با عباس آخوندی وزیر وقت راه و شهرسازی داشت، مقدمات واگذاری یک پروژه جذاب به عطاریان را آغاز کرد. در تایخ 11 مهر 95 در مراسمی با حضور وزیر راه و شهرسازی و وزیر نفت که در محل وزارت نفت برگزار شد قرارداد ساخت 400 واگن به ارزش 90 میلیارد تومان از محل یارانه نفت ناشی از صرفه جویی انرژی با شرکت تجارت پوشش سپاهان و واگن سازی کوثر متعلق به عطاریان امضاء شد.

عطاریان که به دلیل ناتوانی در پرداخت اقساط خرید شرکت هپکو چوب حراج به این شرکت زد و هپکو را  به پارکینگ بزرگی از ماشین آلات راه سازی تبدیل کرد امروز در راس شرکت واگن سازی کوثر قرارداد ساخت 400 واگن را امضا می کند.

اما این قرارداد چگونه به عطاریان رسید؟ برای پاسخ به این پرسش باید گفت طبق  بند «ق» تبصره 2 قانون بودجه وزارت نفت از محل صرفه‌جویی انرژی مبالغی را به نهادهای دیگر پرداخت می‌کند. به عنوان مثال وزارت نفت برای توسعه راه آهن که منجر به کاهش مصرف انرژی می‌شود، مبالغی را از محل صرفه‌جویی به دستگاه مورد نظر پرداخت می‌کند و آن نهاد دولتی، با پیمانکار تسویه حساب می‌کند.

در قراردادی که میان وزارت راه و شهرسازی و شرکت واگن سازی کوثر در سال 95 امضا شد، دوست صمیمی زنگنه یعنی عباس آخوندی، با دیگر دوست صمیمی زنگنه یعنی عطاریان قرارداد خاصی را امضا می‌کند و وزیر نفت هم به عنوان شاهد قرارداد، در مراسم امضای این قرارداد حاضر می‌شود. یک مثلث برای کمک به عطاریان!

هر چه نباشد در خصوصی‌سازی که وزیر نفت منتقد جدی آن است، حقوق شیرینی دریافت شده است و این قرارداد، شاید به جبران روزهایی باشد که زنگنه در هپکو صاحب عنوان و سمت بود. 

منبع: میز نفت