به گزارش قدس آنلاین ، در ابتدای نشست نقد و بررسی فیلم «صدای آهسته» که  در پردیس هویزه مشهد برگزار شد،کیک تولدی که به مناسبت تولد افشین هاشمی مهیا شده‎بود، توسط این کارگردان بریده شد و درادامه این کارگردان ضمن تشکر از تماشاگران برای حشور در این نشست به سواالات آن‌ها پاسخ داد.

افشین هاشمی در این نشست، درباره انتخاب سوژه و فرم خاص اولین فیلم مستقلش «صدای آهسته» گفت:«خیلی دوست دارم زبان‌، ژانر و فرم‌های مختلف را در تئاتر و سینما با همه تفاوت و تنوع‌شان تجربه کنم و برایم این موضوع بیشتر اهمیت دارد که در حال حاضر دوست دارم کدام سوژه و فرم را کار کنم و حرف بزنم. خیلی این‌که گیشه چه چیزی می‌خواهد یا می‌طلبد برایم تعیین‌کننده نیست».

او با اشاره به ساخت فیلم‌های «خسته نباشید»، «گذر موقت» و «خاله قورباغه» در مقام کارگردان افزود:«در تئاتر به دلیل اینکه امکان تجربه، کمی راحت‌تر از سینماست، توانستم نمایش تاریخی و کمدی و سنتی را تجربه کنم، حال برای من اتفاق خوشحال‌کننده‌ای است که در سینما نیز بتوانم این مسیر را دنبال ‌کنم. تلاش من یافتن زبان‌های مختلف بیانی برای قصه‌های متفاوت و ارائه آن‌هاست به شکلی که مخاطب آن‌ها را دوست داشته باشد و امیدوارم این تلاش به نتیجه برسد».

این بازیگر و کارگردان سینما درباره اینکه چرا در اولین کار مستقلش ریسک ساخت فیلمی با فرم و میزانسن‌های خاص را متقبل شده است، گفت:«این فیلم از این جهت یک کار تجربی است که فیلم‌ساز می‌داند فیلم مشابهی برای الگو گرفتن ندارد تا بر اساس آن حرکت کند. موفقیت یا موفق نبودن چنین فیلم‌هایی نامعلوم و ممکن است با مخاطب ارتباط برقرار کند که خوشبختانه «صدای آهسته» از این دست آثار است. البته ممکن است فیلم نتواند با مخاطب ارتباط برقرار کنند که آن‌وقت باید راه‌های دیگر را جستجو یا راه رفته را اصلاح کرد».

در ادامه این نشست حبیب قاآنی، مجری و منتقد برنامه با اشاره به اینکه فیلم اقتباس از نمایش‌نامه «صدای آهسته» محمد رضایی‌راد است و همین موضوع فضای فیلم را تئاتری کرده و مخاطب را سردرگم میان سینما و تئاتر قرار داده است، در این رابطه از هاشمی سوال کرد.

هاشمی در توضیح این موضوع گفت:«من ۲۵ سال است که در عرصه نمایش حضور دارم. مسلما همه از آنچه دارند مانند گنجی استفاده ‌می‎کنند پس چرا من نکنم؟ من درکارگردانی این فیلم از فرم، قصه، میزانسن و… تئاتر وام ‌می‌گیرم مثلا مونولوگ‌های رو به دوربین را که بدون کات خوردن ‌می‎آید، از تئاتر وام گرفتم. ترسی هم از متهم شدن به تئاتری بودن ندارم. کما این‌که شاید مخاطبینی که این پیشینه را نمی‎دانند، فیلم را راحت ‌می‎بینند و با آن ارتباط برقرار ‌می‎کنند اما شاید مخاطبی که متوجه این پیشینه است، بگوید تئاتری است. در صورتی که فیلم‌هایی سراغ دارم که خیلی تئاتری هستند».

این کارگردان هم‌چنین در خصوص اینکه چرا لوکشین خارج از کشور را برای ساخت فیلمش انتخاب کرده است در حالی که فیلم و موضوع، قابلیت کار در کشور را هم داشت،توضیح داد:«من نمایش‌نامه دوست خوبم آقای رضایی‌راد را خوانده بودم و همیشه منتظر شرایطی بودم که بتوانم آن را در مدیوم تصویری کار کنم و این اتفاق زمانی که در سفر بودم برایم مهیا شد. لوکیشن خارج از کشور از این حیث که به من امکان نمایش برخی صحنه‌ها را می‌داد، خوب بود وگرنه من از ابتدا تلاش کردم هیچ خط قرمزی را عبور نکنم تا فیلم توسط هموطنانم دیده شود. در نتیجه با توجه به شرایط و امکاناتِ موجود برای من جهتِ ارائه‌ اثر، ترجیح دادم قوانینی را که به فیلم لطمه نمی‌زند، رعایت کنم تا فیلم در ایران هم به نمایش دربیاید».

او با بیان این‌که هم‌چنان دوست دارد در این کشور کار کند، افزود:«طبیعی است که قوانین را چه دوست داشته باشم چه نداشته باشم، باید رعایت کنم تا این فعالیت ادامه پیدا کند ولی قطعاً ساخت این فیلم در ایران با تفاوت‌هایی مواجه می‌شد. من برای تبدیل مرد به زن نیاز به نمایش شمایل زنانه داشتم. این چیزی است که در ایران با بازیگر ایرانی غیرممکن بود».

هاشمی درباره اینکه اگر گروه هنروتجربه نبود چه اتفاقی برای فیلمش رخ می‌داد، گفت:«اگر گروه هنروتجربه نبود این فیلم هیچ‎گاه رنگ پرده سینما را نمی‌دید و احتمالا به تعداد اندکی نمایش فیلم بسنده می‌شد. این فیلم برای مخاطب گسترده ساخته نشده و بیشتر مخاطبی را می‌طلبد که خارج از فضای تفریحی سینما علاقه‌مند به دیدن فیلم‌های خاص و تجربه گرا هستند».