به گزارش قدس آنلاین ؛ مجید بخششیان ، در خصوص تئاتر شب حادثه گفت: تئاتر شب حادثه یک روایت تاریخی و چالشی در خصوص اتفاقاتی است که در شب عاشورا رخ می‌دهد البته بسیاری از وقایع آن در شب عاشورا نبوده و ما یک برهه تاریخی از غدیر تا عاشورا را در مدت 45 دقیقه از زبان دو شخصیت که در تاریخ ممکن است فقط اسم آن‌ها ذکر شده باشد، روایت می‌کنیم مثل «علی ابن حر» که فقط اسم او در تاریخ یاد شده است.
کارگردان و نویسنده تئاتر «شب حادثه»، اصلی‌ترین اتفاق در این تئاتر را رفع شبهاتی دانست که توسط دو شخصیت اصلی این تئاتر ایجاد و رفع می‌شود و ادامه داد: این مسأله چالشی توسط دو سرباز قصه بیان می‌شود.
وی افزود: قصه‌ای که در این کار روایت می‌شود به‌طور کلی در شب عاشورا رخ نداده که پسر جناب حر در شب عاشورا به نگهبانی گذاشته شده باشد، اما از آنجایی که به آن شخصیت اشاره‌ای نشده ما می‌توانیم از آن ماجرای آزاد استفاده کنیم، چرا که در خصوص او هیچ چیزی در تاریخ گفته نشده است و در یک یا دو خط ذکر شده که او همراه با پدر و عموی خود به لشکر امام حسین علیه السلام پیوست.
بخششیان متذکر شد: اگر ما داستان کار را از زبان «حر» روایت می‌کردیم نیاز به منابع تاریخی داشتیم، اما ما مسائل اعتقادی که در این اثر بیان می‌کنیم از زبان پسر حر است و این اتفاقات از این زاویه بیان می‌شود.
کارگردان و نویسنده تئاتر «شب حادثه» بیان کرد: ما در این تئاتر اتفاقات شب عاشورا از مراسمی که جناب حبیب در خیام گرفته بودند که همان لبیک گویان یا شاخسین که در میان ترک زبانان مرسوم است و حتی مراسم وداع امام با لشکر را نشان می‌دهیم که همه این مسائل در شب عاشورا رخ داده است و منابع تاریخی دارد.
وی افزود: صحبت‌هایی که بین دو سرباز رخ می‌دهد بیشتر درونی و شخصی و برگرفته از اعتقادات شیعی است و اینگونه نیست که بگوییم از زبان شخص خاصی روایت شده یا در کتاب خاصی آمده بلکه روایتی کلی از اعتقادات شیعی است.
بخششیان با تأکید بر اینکه در تئاتر مذهبی سختی کار در محدودیت‌هایی است که نمی‌توان دقیق به شخصیت‌پردازی آن پرداخت، گفت: در تئاتر مذهبی نمی‌توان با دست باز به وجوه شخصیتی کاراکترهایی پرداخت که اسمی از آن‌ها در تاریخ آورده شده است، بنابراین مجبوریم به شخصیت‌هایی بپردازیم که بتوانیم به‌طور شفاف شخصیت آن‌ها را بررسی کنیم تا آن‌ها راوی قصه ما باشند، به همین دلیل محدودیت وجود دارد.
کارگردان و نویسنده تئاتر «شب حادثه» با بیان اینکه وجود محدودیت‌ها نباید سبب کند شدن کار و ورود به کارهای مذهبی شود، خاطرنشان کرد: به‌نظر من خود این محدودیت می‌تواند سبب خلاقیت شده و ما از زوایای دیگری به داستان‌ها نگاه کنیم.
وی اظهار کرد: ما در این تئاتر از شبیه‌خوانی وام گرفتیم، اما این تئاتر کاملا مینی مالیستی است و ما از کم‌ترین اتفاقات صحنه و لباس استفاده می‌کنیم، بازی‌ها کاملا روان بوده و حتی نوع بیان دیالوگ‌ها کاملا روان و محاوره است.
بخششیان با یادآوری اینکه ما در این اثر به‌دنبال ارتباط روحی و فکری تماشاگر بودیم تا اینکه بخواهیم تماشاگر را به گریه وادار کنیم، متذکر شد: هرچند که به لطف امام حسین علیه السلام این اتفاق صورت گرفت و تماشاگر ما ارتباط قلبی هم با این کار برقرار کرد اما بیشتر هدف ما ارتباط فکری با مخاطب بود که ایجاد شد و واکنش‌های بسیاری هم از سمت مخاطب داشت.
کارگردان و نویسنده تئاتر «شب حادثه» به واکنش یکی از مخاطبان اثر اشاره کرد و گفت: یکی از بانوان مذهبی که این کار را تماشا کرد گفت من تا امروز فکر می‌کردم اگر من هم در روز عاشورا بودم به سپاه امام حسین علیه السلام می‌پیوستم اما با این تئاتر با چالش مواجه شدم که از حرف تا عمل چقدر می‌تواند فاصله وجود داشته باشد، آیا من هم واقعا می‌رفتم و وقتی شمشیر بر گردن من قرار می‌گیرد باز هم حاضرم این کار را انجام دهم که این امر برای من جذاب بود.
وی تاکید کرد: نمایش‌ها و فرمت‌های قدیمی تئاتر را حتما باید بازخوانی کنیم و به باز طراحی آن‌ها بپردازیم، نکته‌ای که وجود دارد این است که هنرمندان کمی با ذهن بسته به شبیه‌خوانی و قالب‌های قدیمی نمایش نگاه می‌کنند در صورتی که بهترین فرمت‌ها و قالب‌های تئاتری در همین شبیه‌خوانی وجود دارد.
بخششیان با بیان اینکه در شبیه‌خوانی میان مخاطب و بازیگر قراردادی وجود دارد که صادقانه سخن بگوید، عنوان کرد: در شبیه‌خوانی ما قرار داد می‌کنیم که ما با تو صادقانه سخن می گوییم و دروغ نمی‌گوییم، قرارداد می‌کنیم که من شمرم و بعد از نمایش خود را معرفی می‌کنم و کنار می‌نشینم و حتی گریه می‌کنم، یعنی در این سبک نمایش صداقت وجود دارد و این سبک پیام‌رسانی و آگاه‌سازی به‌شدت قوی‌تری وجود دارد.
کارگردان و نویسنده تئاتر «شب حادثه» با بیان اینکه من این بخش از سبک و قالب شبیه‌خوانی را بسیار دوست داشتم و به همین دلیل از این سبک خوشم آمد، افزود: تئاتر «شب حادثه» با شبیه‌خوانی اصیل بسیار متفاوت است و ما با این کار شبیه‌خوانی را برای مخاطب امروز بازطراحی می‌کنیم که بتواند با آن ارتباط برقرار کند و بازخوردهای خوبی هم از مخاطب گرفتیم.
وی اظهار کرد: ما در طراحی لباس فقط از یک شال گردن استفاده کردیم که این در تغییر شخصیتی بسیار کمک‌کننده است و مخاطب هم اذیت نشد، مخاطب عادت کرده است که در تمام آثار مذهبی کلی گریم و لباس‌های خاص ببیند اما در این تئاتر تنها از یک پرچم و المان شال گردن استفاده شده بود و این سبب شد تماشاگر بسیار راحت‌تر با کار ارتباط برقرار کند.
بخششیان یادآور شد: شب حادثه نخستین‌بار حدود 9 تا 10 سال قبل اجرا شد که آن موقع فضای کاملا رئالیستی و دکور بسیار بزرگی داشت و ضبط شد که هر ساله تله تئاتر آن از شبکه پنج پخش می‌شود و یکی دو مرتبه هم آن را از شبکه شما و شبکه چهار پخش کردند.
کارگردان و نویسنده تئاتر «شب حادثه» ادامه داد: اجرای ویژه در دانشگاه فردوسی دومین اجرای ما بود و سپس در سالن اشراق با فضایی کاملا سوررئالیستی اجرا کردیم و این بار دفعه چهارم اجرای شب حادثه است که هر دفعه هم با سبک و سیاق متفاوت اجرا شده است.
وی اضافه کرد: سبک اجرای نخستین مرتبه کار، میدانی و دفعه دوم فضا کاملا رئالیستی بود، حتی ما اسب هم داشتیم اما در نمایش اجرای سوم کاملا کار مدرن و سوررئال بود، در اجرای چهارم سعی کردیم از تعزیه و شبیه خوانی الهام بگیریم و شیوه خود را انجام دهیم.
بخششیان تاکید کرد: قرار است هر ساله 5 اجرا در دهه دوم محرم در سراسر کشور و حتی خارج از کشور داشته باشیم.
کارگردان و نویسنده تئاتر «شب حادثه» به استقبال بسیار زیاد این کار از سمت مخاطبان اشاره کرد و گفت: استقبال کار بسیار زیاد بود و حتی در برخی اجراها ظرفیت سالن تکمیل می‌شد و ما مجبور بودیم زیراندازی را برای نشستن مخاطب در نظر بگیریم.
وی اظهار کرد: مسؤولان باید از کارهای مذهبی که مردم توجه بیشتری به آن‌ها دارند، بیشتر حمایت کنند، چرا که این نمایش‌ها بدون حمایت مسؤولان به نتیجه نمی‌رسد.
منبع : فارس
انتهای پیام
نظر شما