به گزارش خبرنگار بین الملل قدس آنلاین؛ بر اساس نتایج رسمی اعلام شده انتخابات روز پنجشنبه در بریتانیا، حزب محافظه کار توانسته ۳۶۵ کرسی را به خود اختصاص دهد؛ این حزب توانست در موفقیتی قابل توجه ۴۷ کرسی مربوط به احزاب دیگر از جمله حزب کارگر را به خود اختصاص دهد که بسیار فراتر از انتظار همه کارشناسان بود. به این ترتیب با توجه به اینکه محافظه کاران بیش از ۳۲۶، یعنی نصف به اضافه یک کل کرسی‌ها را به دست آورده اند، اکثریت قاطع در پارلمان را در اختیار خواهند داشت.

این در حالی است که حزب عمده مخالف یعنی حزب کارگر به رهبری جرمی کوربین توانسته ۲۰۳ کرسی را کسب کند و در واقع ۵۹ کرسی خود را نسبت به انتخابات قبل از دست داده که ضربه جبران ناپذیری به این حزب محسوب می‌شود.

در عین حال می‌توان حزب ملی اسکاتلند را هم یکی از برندگان بزرگ این انتخابات دانست چرا که توانسته با افزایش ۱۳ کرسی، تعداد کرسی‌های خود در پارلمان بریتانیا را به عدد ۴۸ برساند که با توجه به مجموع شرایط و ملاحظات، رقم بسیار قابل ملاحظه ای است.

اما شاید ناکام برزگ این انتخابات را بایدحزب لیبرال دموکرات بدانیم که با کسب ۱۱ کرسی نه فقط به اهداف جاه طلبانه اعلامی خود نرسید بلکه رهبر این حزب در کمال شگفتی همگان نتوانست حتی به پارلمان راه یابد و شکست خورد. حزب DUP متحد قبلی حزب محافظه کار هم با از دست دادن دو کرسی صرفا توانسته ۸ کرسی را به دست بیاورد که به نوعی نقش آفرینی موثر قبلی خود را از دست خواهد داد.

باید گفت که انتخاباتی که برگزار شد، انتخابات زودهنگام و در واقع به ابتکار حزب محافظه کار و با هدف برون رفت از بحران و بن بست عدم امکان تصمیم گیری در بحث برگزیت برگزار شد. در واقع این انتخابات یک نوع رفراندوم برای رویکرد پیشبرد بحث برگزیت از سوی جانسون بود و آرای مردم در واقع بر همین محوریت شکل گرفته و به دست آمده است.

دلایل موفقیت جانسون و عدم موفقیت کوربین

در واقع نتایج انتخابات بریتانیا نشان می‌دهد که موضوع برگزیت اولویت مهم رای دهندگان بوده و در طی پنج هفته کارزارهای انتخاباتی بر سایر موضوعات سایه انداخته بود. در بحث برگزیت جانسون استراتژی کاملا مشخصی داشت به گونه ای که با توجه به توافق انجام شده با اتحادیه اروپا مبنا را بر همین توافق قرار داده و مسیر مشخصی را پیش روی رای دهندگان قرار داده بود، این درحالی بود که همانطور که قبلا هم صحبت کردیم اقای کوربین در این زمینه شفافیت و طرح عملیاتی مشخصی را به افکار عمومی ارایه نمی داد.

حزب کارگر و شخص کوربین همواره طرفدار اتحادیه اروپا بوده اند اما در روند دعواهای ماه‌های گذشته پیرامون موضوع برگزیت ، بر خلاف حزب محافظه کار که قاطعانه خواهان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بود و برنامه داشت یا حزب مخالف دیگر یعنی سوسیال دموکرات که صراحتا موضع حمایت از باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه را ارائه میکرد، کوربین و حزب متبوعش کارگر، بر مذاکره با اتحادیه برای خروج تاکید می‌کرد اما در عین حال بیان می‌کرد که توافق جدید با اروپا را در قالب رفراندوم به رای مردم خواهد گذاشت که این موضوع باعث سردرگمی آن بخش از رای دهندگان و حامیان سنتی حزب کارگر شد که موضوع ماندن در اتحادیه اروپا برای آنها اهمیت و اولویت دارد.

برگزیت اولویت رای دهندگان بود نه ملاحظات حزبی

به عبارتی در این انتخابات رای دهندگان بر خلاف دوره‌های قبل صرفا بر اساس ملاحظات حزبی رای ندادند بلکه برای بخش قابل ملاحظه‌ای از رای دهندگان معیار موضع احزاب در بحث حساس برگزیت بود . لذا می‌بینیم که محافظه کاران در مناطقی توانسته‌اند رای به دست بیاورند که به طور سنتی خاستگاه حزب کارگر بوده و این شرایط با توجه به محوریت بحث برگزیت بود که پیش آمد؛به عبارتی در صورت عدم وجود بحث برگزیت و یا اولویت نبودن این موضوع بعید بود که این مناطق به حزب محافظه کار رای بدهند.

پیروزی جانسون و آینده پیش‌روی برگزیت

بوریس جانسون نخست وزیر بریتانیا حالا با جلب آرای بیشتر مردم و کسب کرسی های بیشتر پارلمانی به راحتی خواهد توانست تا بعد از تشکیل پارلمان جدید بدون ممانعت و مانع تراشی نمایندگان پارلمان، رویکرد و سیاست مد نظر خود برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را بر مبنای توافق اخیری که توانست با اتحادیه اروپا به ثمر بنشاند، تحقق بخشد. در همین راستا تلاش دولت بر آن خواهد بود تا در اولین فرصت کابینه و پارلمان جدید فعالیت خود را آغاز و روند مربوط به نهایی کردن بحث برگزیت با جدیت پیگیری کند؛ به عبارتی حداکثر تا ۳۱ ژانویه برگزیت بر مبنای توافق انجام شده با اتحادیه اروپا تحقق خواهد یافت.

انتهای پیام/