به گزارش قدس آنلاین، هادی خورشاهیان، یکی از داوران بخش داستان بلند و رمان درباره نوع داوری جشنواره امسال و گریز داوران از اعلام اثر برگزیده در دو بخش داستان کوتاه و رمان گفت: همین اول بگویم این رای ما داوران است و شاید اگر داوران دیگری آثار را بررسی می کردند، کتاب های دیگری به عنوان نامزد و حتی تقدیر معرفی می شد.

او افزود: در بخش داستان کوتاه که نمی‌توانم نظر بدهم چون داور بخش داستان بلند و رمان بودم اما به هر حال از میان آثار رسیده، ۶ اثر نامزد شد و از میان نامزدها با توجه به معیارهای جایزه جلال در خصوص معرفی یک اثر برتر از میان آثار منتشر شده در سال ۹۷ ، هیچ اثری شایستگی برگزیده شدن را نداشت.

خورشاهیان با بیان اینکه هیات داوران در انتخاب اثر برگزیده دو وجه را مدنظر داشته و با توجه به این دوجه به داوری آثار پرداخته است، گفت: اثر برگزیده باید هم برترین اثر سال ۹۷ می‌بود و هم در حدو اندازه‌های جایزه کتاب سال. اما به نظر ما هیچ اثری نتوانسته این دو وجه را در خود داشته باشد تا به عنوان اثر برگزیده اعلام شود.

او توضیح داد: به نظر هیات داوران این دوره، همه آثار از نقص هایی برخوردار بودند که این نقص ها نمی توانست اجازه دهد تا ما بتوانیم اثری را به عنوان اثر برتر سال ۹۷ و یا در حد و اندازه های جایزه کتاب سال انتخاب کنیم. دو اثر «وضعیت بی‌عاری» و «دور زدن در خیابان یکطرفه» اگرچه از سایر آثار یک سروگردن بالاتر بودند اما کامل نبودند تا به عنوان کتاب سال معرفی شوند و انتقادهایی هم که در ماه اخیر راجع به نامزدها مطرح شد، گواه همین مطلب است.

این نویسنده در پاسخ به این پرسش که آیا آثار ادوار گذشته مثل «ره ش » یا «بی کتابی» همه وجوه ادبی را در خود داشته‌اند که به عنوان اثر برگزیده اعلام شده اند، گفت: در مورد «ره ش» نمی‌توانم نظر بدهم چون داور نبودم کما اینکه «بی کتابی» هم در ادوار گذشته به همراه کتاب « این خیابان سرعت‌گیر ندارد » نوشته مریم جهانی به صورت مشترک به عنوان اثر برگزیده معرفی شد و داوران در آن سال هم نتوانستند در مورد یک اثر برگزیده به اجماع برسند.

خورشاهیان در واکنش به این گفته که مسایل مالی چقدر در عدم اعلام اثر برگزیده نقش داشته است، گفت: اصلاً مسایل مالی در رأی ما تأثیر نداشته و فقط رعایت اصول جایزه و حد و اندازه های کتاب سال ما را به این نوع انتخاب، سوق داد.

انتهای پیام/