قدس آنلاین: به خاطر شرایط شغلی و حرفه خبرنگاری هر روز توفیق زیارت و رفتن به بارگاه مطهر امام هشتم حضرت رضا(ع) را دارم. این توفیق موجب شده است در مناسبت‌ها و شرایط ویژه و خاص، همچنین در ایام عادی و معمول همواره در حرم مطهر امام رضا(ع) حضور یابم و گزارش‌ها، اخبار، مصاحبه‌ها و... مرتبط با زائران و مجاوران و فعالیت‌ها و خدمات آستان قدس رضوی در حوزه زائر و زیارت در حرم مطهر حضرت ثامن‌الحجج(ع) را تهیه کنم.
اما گزارش امروز من با گزارش‌های دیگرم فرق می‌کند؛ این گزارش با ماسک بر صورت و دستکش در دست، تهیه شده است.
در این روزها که همه جا صحبت از بیماری کرونا و جلوگیری از انتشار آن در سطح شهرهاست، بارگاه مطهر امام رئوف و مهربان حضرت علی بن موسی الرضا(ع) حال و هوای خاصی دارد.
مسئولان و مدیران ارشد آستان قدس رضوی بر اساس سیاست‌ها و راهکارهای اعلام شده از سوی ستاد ملی مدیریت و مقابله با ویروس کرونا و تدابیر اندیشیده شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برخی از محدودیت‌هایی را برای زیارت مضجع شریف امام رضا(ع) در حوزه حرم مطهر رضوی اعمال کرده‌اند؛ محدودیت‌هایی که در راستای حفظ سلامت و ایمنی زائران و دلباختگان آستان ملکوتی امام هشتم(ع) و رفع نگرانی‌ها و دغدغه آنان برای نائل شدن به زیارت همراه با آرامش، اطمینان و صحت و سلامت است.
*
پیش از مبادی ورودی حرم مطهر، خادمیاران و نیروهای افتخاری، زائران را راهنمایی می‌کنند تا از داخل محل‌های بازرسی و یا به اصطلاح گیت ورودی، وارد شوند.
پدر و پسری با هم وارد گیت ورودی می‌شوند. پس از بازرسی توسط مأموران مستقر در داخل گیت با یکدیگر به داخل صحن جامع رضوی وارد شده و دست روی سینه گذاشته و به رسم ادب و احترام به امام(ع) سلام می‌دهند.
با آنان همکلام می‌شوم. علی محمدی ۴۸ ساله از مشهد به همراه پسر ۱۶ ساله‌اش محمدرضا به زیارت آمده‌اند.
می‌گوید: همیشه حرم امام رضا(ع) در ذهنم با جمعیت زائرانش که مشتاقانه به سمت ضریح مطهر برای زیارت حرکت می‌کنند نقش بسته است هر چند که شرایط ویژه و خاص این روزها به خاطر مقابله با بیماری کرونا و حفظ سلامتی زائران سبب شده که زائران کمتری به حرم بیایند اما ما از طرف همه آن‌ها نایب‌الزیاره هستیم.
*
زائران بر اساس طرحی که از سوی مسئولان و مدیران حرم مقدس امام هشتم(ع) در راستای رفاه حال زائران و شرایط خاص این روزها اندیشیده شده است در مسیر مشخصی وارد روضه منوره شده و پس از زیارت ضریح مقدس امام رئوف و مهربان از مسیر مشخص دیگری از روضه منوره خارج می‌شوند. در رواق دارالسرور، پیرمردی توجهم را جلب می‌کند.
می‌گوید: از روستاهای اطراف فریمان برای زیارت به مشهد آمده است و خدا را شکر می‌کند که این توفیق نصیبش شده است. حاج قربانعلی گوهری، ۷۸ سال از عمرش می‌گذرد. با همان زبان ساده‌اش از حال و هوای حرم می‌گوید: راستش را بخواهید به یاد زیارت‌های حرم در دهه ۴۰ افتادم. آن سال‌ها زیاد حرم شلوغ نبود و این همه هم بزرگ و گسترده نبود؛ البته حرم زائر داشت ولی به اندازه این دوران و این سال‌ها نبود.
حاج قربانعلی می‌گوید: زائر کم باشد یا زیاد، مهر و محبت آقا و ولایت پسر پیغمبر(ص) همیشه در دل ماست؛ این دوران هم تمام می‌شود.
*
جوان زائری دورتر ایستاده و به ضریح امام هشتم(ع) خیره شده است اجازه می‌گیرم تا با او همکلام شوم. حسین رضازاده، ۳۲ سال دارد و دانش‌آموخته رشته فلسفه دانشگاه تهران است.
می‌گوید: راستش را بخواهید این بار، با حال بهتری زیارت کردم؛ توانستم با آرامش در بالاسر مبارک نماز بخوانم و روبه‌روی ضریح ایستادم.
زیارت این بار رضازاده او را به دوران کودکی‌اش برده است. می‌گوید: آن موقع‌ها با پدرم که به زیارت می‌آمدیم سن و سال کمی داشتم. حرم شلوغ بود و پر از زائر، صدای صلوات و دعای زائران فضای رواق را پر کرده بود. قدم نمی‌رسید و پدرم مرا بلند می‌کرد روی دوشش می‌گذاشت تا ضریح را ببینم.
تا پدرم زیارت‌نامه می‌خواند من هم گاهی بازیگوشی می‌کردم و اطراف را می‌پاییدم. یادم می‌آید که همیشه به سقف آینه‌کاری حرم نگاه می‌کردم و تصاویر شکسته شکسته‌ای از زائران را که در آینه‌ها نقش بسته بود، می‌دیدم. حرکت تصاویر در آینه‌های مثلثی و برجسته حرم برایم جالب بود. امروز یاد آن روزها افتادم. دلم تنگ شده برای صدای زائری که می‌گوید خشنودی امام رضا(ع) صلوات، یا اینکه زائر دیگری در شلوغی و جمعیت زائران اطراف ضریح بگوید: غریب الغربا را صلوات و... حرم را همیشه با زائرانش و شلوغی جمعیت و بوی مشک عنبر و هیاهوی صدای کودکان زائر و... در ذهن دارم. البته اکنون هم گله و شکایتی نیست، می‌دانم که همه این محدودیت‌ها به خاطر سلامتی و ایمنی زائران است اما خب چه کار کنم دل است دیگر.
ادامه می‌دهد که از همه مسئولان و خدام و مدیران حرم که صمیمانه و خالصانه تلاش می‌کنند تا در این شرایط ویژه و خاص زائران با صحت و سلامت به زیارت بیایند از صمیم قلب تشکر می‌کنم، اجرشان با امام رضا(ع).
*
در صحن جمهوری اسلامی خانواده‌ای روی فرش‌های صحن نشسته‌اند و با همدیگر صحبت می‌کنند. از دختربچه خانواده می‌پرسم که حرم امام رضا(ع) را چگونه دیده است؟ او می‌گوید: من دفعه قبلی که به زیارت آمدم با پدر و مادرم به محل بازی کودکان در حرم (واحد کبوترانه) رفتم و خیلی خوش گذشت اما امروز تعطیل است.
پدر طهورا توی حرفش می‌دود و می‌گوید: برای کار اداری مجبور بودم که به مشهد بیایم از طرفی یک نذری هم داشتیم که باید در حرم امام رضا(ع) ادا می‌کردم به هر حال توفیق شد که به زیارت بیاییم.
سیف‌الله مرادی می‌گوید: قربان امام رضا(ع) بشوم، آقا خیلی رئوف است از راه دور هم که سلام دهیم و زیارت کنیم ایشان قبول می‌کنند.
ادامه می‌دهد: به نظر من همه این محدودیت‌هایی که آستان قدس رضوی برای زیارت زائران ایجاد کرده، به نفع خود زائران است تا صحت و سلامتی آنان بیشتر حفظ شود. نظر من این است که محدودیت این روزها در راستای مصونیت است.
*
خود امام رضا(ع) هم راضی نیستند خدایی نکرده صدمه و آسیبی به میهمانان و زائرانشان برسد. حفظ سلامتی از نظر دستورهای اسلامی لازم است و حتماً زائران هم می‌دانند که محدودیت‌های زیارت حرم در این روزها از روی دلسوزی مسئولان است و باید با مسئولان حرم بیشتر همکاری کنیم.
این‌ها صحبت‌های حاج‌اکبر موسوی‌زاده است که با ۶۰ سال سن، عصازنان از صحن آزادی وارد حرم می‌شود. او اهل مشهد است البته خودش می‌گوید که اصالتش به روستای مغان در اطراف مشهد می‌رسد. خیلی ساده و بی‌ریا حرف می‌زند. می‌گوید: عظمت و بزرگی آقا امام رضا(ع) خیلی زیاد است. امام رضا(ع) را هر وقت با دل زیارت کنی جوابت را می‌دهد. با همین پای خسته و بیمارم اکنون که به حرم آمده‌ام از طرف همه آن‌هایی که نتوانسته‌اند بیایند نایب‌الزیاره هستم و اگر خدا و امام رضا(ع) قبول کنند دو رکعت نماز برای همه ملتمسان می‌خوانم.
نظر شما