به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، در حالی که عراق این روزها و پس از ماه­ ها درگیری با اعتراضات، اکنون در حال مقابله با ویروس کرونا و برقراری ممنوعیت آمد و شد عمومی است، آمریکایی ­ها از برخی پایگاه­ های خود در این کشور خارج شده و نیروهایشان را در پایگاه ­های بزرگتر جمع می­کنند.

همزمان با تجمیع این نیروها در پایگاه­ های بزرگتر مانند "عین الاسد" در استان الانبار و "الحریر" در استان اربیل در اقلیم کردستان، مسئله بسیار مهمی که توجه رسانه ها و کارشناسان سیاسی را در چند روز گذشته جلب کرده، استقرار سامانه موشکی "پاتریوت" و "سی رام" بدون همانگی با مسئولان عراق، برخلاف ادعای آمریکاست.

علی رغم انتظارات اولیه، اکنون واشنگتن بدون اجازه بغداد، سامانه های دفاع موشکی را در پایگاه های خود مستقر کرده و این سوال را در اذهان برانگیخته است که چرا در حالیکه پارلمان عراق خروج نیروهای خارجی از کشور را تصویب کرده و اینگونه القا می شود که آمریکا پایگاه های خود در عراق را تحویل دولت این کشور می دهد، واشنگتن به استقرار سامانه های دفاع موشکی در پایگاه های بزرگ اقدام کرده است؟

مقابله با حملات داخلی در عراق

اولین هدف آمریکا از استقرار سامانه های موشکی پاتریوت در عراق این است که آنها قصد دارند با حملات موشکی و خمپاره ای اخیر که پایگاه های آنها را هدف قرار داده مقابله کنند و به نوعی خودشان را از ضعف شدید در پایگاه هایشان حفظ کنند.

پایگاه خبری "العربی الجدید" در این خصوص به نقل از یک مسئول بلندپایه در دفتر نخست وزیر عراق گزارش می دهد که دولت این کشور به آمریکا تاکید کرده است که استقرار چنین سامانه هایی باید در غالب توافق رسمی و جدید میان دو کشور صورت گیرد و استناد واشنگتن به توافقنامه شراکت امنیتی میان دو کشور که سال 2008 امضا شده، باید تجدید نظر شود.

این مسئول عراقی می گوید طرف آمریکایی تنها پاسخی که به ما داده این بوده است که استقرار پاتریوت در راستای اقدامات دفاعی و حمایت از نیروهای آمریکایی و ائتلاف بین المللی صورت گرفته است.

حمایت از عربستان و رژیم صهیونیستی

یکی دیگر از اهدافی که می توان از اقدام آمریکا در استقرار سامانه های موشکی پاتریوت در عراق متصور شد، طرح واشنگتن برای دفاع از اسرائیل و دولت عربستان سعودی است.

در واقع می توان گفت که دلایل استقرار این سامانه ها فراتر از مرزهای عراق و تلاش آمریکا برای حفاظت از رژیم صهیونیستی در برابر موشک های بالستیک ایران و پوشش امنیتی مرزهای شمالی عربستان با عراق است.

ادامه حضور در عراق

مهمتر از دو هدف ذکر شده، می توان اینگونه ارزیابی کرد که آمریکا می خواهد با استقرار سامانه های موشکی پاتریوت در عراق، به هر شکل ممکن از ترک این کشور خودداری کند؛ در واقع از زمانی که پارلمان عراق قانون خروج نیروهای خارجی در این کشور را تصویب کرد، مسئولان آمریکایی بیش از هر زمان دیگری احساس کردند که بقایشان در عراق در معرض خطر است و از این رو طی ماه های اخیر با هر شیوه ممکن در صدد حفظ حضور خود در این کشور بوده اند.

در این راستا می توان به استقرار سامانه های موشکی پاتریوت به عنوان جدیدترین اقدام آمریکا برای بهانه تراشی و ادامه حضور در عراق و تلاش  برای بقا با توسل به زور نگاه کرد. عراق کشور بسیار مهمی در خارومیانه به شمار می رود و نمی توان اهمیت آن برای دونالد ترامپ و تیم امنیتی او در کاخ سفید را انکار کرد.

بنابراین ترک عراق برای آمریکا بسیار سخت است و ظاهرا آنها با استقرار این سامانه های موشکی می خواهند این پیام را به گروه های مقاومت بدهند که با حملات موشکی قادر به اخراج آمریکایی ها نخواهند بود.

آیا آمریکا در تحقق این اهداف خود موفق خواهد شد؟

علی رغم آنکه واشنگتن از استقرار سامانه های دفاع موشکی در پایگاه های خود در عراق اهداف متعددی را دنبال می کند، اما به نظر نمی رسد که در تحقق این اهداف موفق باشد؛ چرا که اولا اکثریت مردم عراق مخالف ادامه حضور آمریکا در این کشور هستند و ثانیا تعداد سیاستمدارانی که برای اخراج نیروهای آمریکایی از کشور تلاش می کنند روبه افزایش است.

در چنین شرایطی قطعا هر فردی در سمت نخست وزیری نیز نمی تواند در مورد بقای آمریکایی ها ساکت باشد و از طرفی دیگر تاکنون تجربه نشان داده توانایی های دفاعی آمریکا از جمله سامانه های موشکی پاتریوت آن در دیگر کشورها ضعیف عمل کرده و به نظر نمی رسد موشک های صدها هزار دلاری آن برای مقابله با یک خمپاره و یا موشک کاتیوشا شلیک شود.

به طور کلی، شاخص های تاریخی نشان می دهد که توسل به زور نظامی و قوه قهریه بقای هیچ قدرتی در کشوری دیگر را تضمین نکرده و برای اثبات این مسئله کافی است تا باتلاق ویتنام برای آمریکا و حضور شوروی در افغانستان را به یاد آوریم؛ تاریخ به ما می گوید که همیشه اراده ملت ها بر زورگویی نظامی پیروز است و عراق نیز از این قاعده مستثنا نیست.

انتهای پیام/