قدس آنلاین:اخبار دعوای فرمانداران ایالت‌های آمریکا و ترامپ دیگر همه جا پیچیده و بر کسی پوشیده نیست. این دعوا با توصیه ترامپ حتی در آستانه ورود به فاز مسلحانه هم قرار گرفته و به‌زودی طرفداران ترامپ در خیابان‌های آمریکا با «تفنگ» حاضر می‌شوند تا فرماندارها را وادار به برداشتن قرنطینه کنند. تا اینجای کار مطلب تازه‌ای نیست. اما اگر نگاهی به تغییر رفتار رسانه‌های اصلی جهان در این یکی دو ماهه داشته باشیم به نکات تازه‌ای از نحوه مدیریت «جریان اصلی رسانه / Mainstream Media» می‌رسیم.

در تقسیم‌بندی رسانه‌های جریان اصلی در ظاهر سه دسته کلی وجود دارند:

۱.      گروهی از رسانه‌ها که به طیف محافظه‌کار حاکم بر آمریکا و انگلیس و حتی دیگر کشورها نزدیکند و به آن‌ها رسانه‌های جناح راست می‌گویند (فاکس نیوز، دیلی کالر، بی‌بی‌سی و حتی اکونومیست در این گروه قرار می‌گیرند).

۲.      گروهی از رسانه‌ها که با دموکرات‌های آمریکا قرابت بیشتری دارند و به آن‌ها رسانه‌های جناح چپ هم می‌گویند (گاردین در انگلیس، ام‌اس‌ان‌بی‌سی، فرانس‌۲۴، یورونیوز، آتلانتیک و سی‌ان‌ان در این گروه قرار دارند).

۳.      در این بین البته رسانه‌هایی هم هستند که ظاهری مستقل دارند و نمی‌توان به سادگی آن‌ها را در هیچ‌کدام از دسته‌های فوق قرار داد (رسانه‌هایی مانند نیویورک تایمز، آسوشیتدپرس، رویترز، واشنگتن‌پست، ان‌بی‌سی).

به طور معمول این دسته‌بندی در موضوعات مهم و اصلی که در جهان در سرخط اخبار قرار می‌گیرد، صادق است و هر کدام از این دسته‌های رسانه‌ای دربرابر موضوعات، موضعی متفاوت می‌گیرند. به‌عنوان مثال در موضوع کرونا از ابتدای شیوع آن در جهان رسانه‌های دست راست به نقش پررنگ چین و کم‌کاری‌های سازمان بهداشت جهانی پرداختند و رسانه‌های دست چپ به عملکرد ضعیف ترامپ و البته کم‌کاری چین (ضمن حمایت از سازمان بهداشت جهانی). رسانه‌های مستقل هم بر تحقیقات علمی و همزمان نقد و بررسی فعالیت‌های رهبران جهان تأکید بیشتری داشتند. اما با بالا گرفتن موضوع و افزایش تلفات بیماری در آمریکا و اروپا یک نکته مهم در انعکاس اخبار از سوی همه این رسانه‌ها وجود دارد و آن اینکه همه این خبرگزاری‌ها حتی فاکس نیوز، نوک انتقادات خود را به سمت ترامپ و ضعف عملکرد او گرفته‌اند. به‌عبارتی با متهم کردن ترامپ به تکروی تلاش داشتند او را منفک از جمهوری‌خواهان و یک عنصر خودسر نشان دهند.

با گذشت زمان، اما همه این رسانه‌ها به آرامی به هم نزدیک شدند. راستی‌ها و چپی‌ها و حتی مستقل‌ها حالا خیلی نرم آمار تلفات و نرخ مرگ‌ومیر را به حاشیه برده‌اند و بر اثرات و عواقب اقتصادی کرونا متمرکز شده‌اند. خیلی نرم از تصمیم ترامپ برای برداشتن قرنطینه در ایالات متحده حمایت می‌کنند و حتی رسانه‌های چپی هم تصمیم فرمانداران برای ادامه قرنطینه را نقد می‌کنند. تصمیمی که طبق قانون اساسی آمریکا در اختیار رئیس‌جمهور نیست و فرمانداران باید آن را صادر کنند.

همه این رسانه‌ها می‌دانند اگر قرنطینه در آمریکا و انگلیس و فرانسه و دیگر کشورها برداشته شود به احتمال زیاد نرخ مرگ‌ومیر بسیار بیشتر از این خواهد شد، اما چرا اصرار دارند با به‌کار بردن الفاظی مثل تظاهرات کنندگان، یا ناراضیان قرنطینه و زیاد نشان دادن آن‌ها و قرار دادن آن‌ها در مقابل فرمانداران آمریکا، به نرمی از تصمیم ترامپ حمایت کنند؟

پاسخ به این پرسش وقتی بدانیم جریان اصلی رسانه را در حقیقت چند سرمایه‌دار اصلی و ثروتمند کنترل می‌کنند ساده‌تر می‌شود. از خانواده مرداک یهودی (مالک فاکس نیوز) گرفته تا برادران وارنر (مالک اصلی سی‌ان‌ان) این سرمایه‌دارها هستند که امروز رسانه‌های اصلی را اداره می‌کنند و ادامه قرنطینه و تعطیلی بازار، بیش از هرچیز، آن‌ها را اذیت می‌کند. بنابراین آن‌ها تا باز شدن بازارها فشار خود را روی فرمانداران آمریکا حفظ می‌کنند و قطعاً پیروز خواهند شد.