قدس آنلاین: سیاستگذاریهای دولت آقای روحانی از بدو روی کار آمدن تاکنون مانع خانهدار شدن مردم شده است. بررسی وضعیت تولید مسکن به خوبی نشان میدهد هیچ اتفاق در خور تأمل و به نفع محرومان و مستضعفان در بخش مسکن انجام نشده است، به نحوی که میتوان گفت از روی کار آمدن این دولت تاکنون تولید مسکن به یک چهارم کاهش یافته است. خوشبختانه بخش مسکن ارزبری چندانی ندارد، مصالح ساختمانی در داخل تولید میشود و زمین نیز میتواند به صورت رایگان یا با قیمت دولتی و کمترین نرخ به انبوهساز برای تولید واگذار شود. تا زمانی که مسکن در ایران مافیایی اداره شود هیچگاه نمیتوان به کاهش قیمت مسکن امیدوار بود. در هیچ جای دنیا مسکن کالایی برای سرمایهگذاری به شمار نمیرود، در واقع اصلاً بازار مسکن بازار کسب سود نیست، در حالی که در ایران بازار مسکن تابعی از رفتارها و تصمیمگیریهای عدهای است که بر این حوزه مسلط شدهاند، اعم از بخش دولتی یا خصوصی!
عبور از مافیای مسکن نیازمند ورود همهجانبه و تعهد به این موضوع است. قطعاً زمانی میتوان بر مافیای مسکن غلبه کرد که همه بخشهای اقتصادی شفاف عمل کنند. تحقق دولت الکترونیک بخشی از رسیدن به این منظور مهم است. حل مشکل مسکن نیازمند عزم جدی در مسئولان دغدغهمند است. دولت در بیش از 6 سال گذشته نشان داده برنامهای برای حل مشکل مسکن ندارد، بنابراین امیدی برای فائق آمدن بر بحران مسکن با تولید مسکن در طرح اقدام ملی نیز چندان مشاهده نمیشود، چرا که تولید بهقدری پایین است که به هیچوجه جوابگوی یک دهم نیاز بازار هم نیست.
آنچه تاکنون توسط دولتیها برای حل معضلات مسکن عنوان شده تنها برای توجیه کمکاری و بیعملی وزراست! یا برای خالی نبودن عریضه! بود و نبود هر آنچه به عنوان طرح مسکن در ایران در 6 سال گذشته طراحی و اجرا شده نهتنها تفاوتی به حال مسکن نداشته بلکه در بسیاری از زمینهها التهاباتی را به این بخش وارد کرده است. حل مشکل مسکن که امروز یکی از بزرگترین مشکلات مردم در همه جای کشور به شمار میرود، وابسته به تولید مسکن ارزان است. تولید مسکن تا سالهای سال باید متناسب با نیاز واقعی مردم صورت گیرد در غیر این صورت مردم از اساسیترین حق خود که قانون اساسی بر آن تأکید ویژهای داشته محروم شده و در آیندهای نهچندان دور باید منتظر عواقبی باشیم که از انحصارگرایی مسکن در دست عدهای خاص و سرگردانی بخش بزرگی از جامعه، به دنبال خانه و کاشانه باشیم.
نظر شما