مهدی کاهانیمقدم/
جاهدشهر در غرب مشهد و در حاشیه اراضی الهیه قرار دارد و یکی از محلات حاشیه شهر به شمار میآید که امکانات و مراکز خدمات بهداشتی- درمانی آن با جمعیت حدود 20 هزار نفریاش همخوانی ندارد. با وجود این قطعه زمینی با وسعت نزدیک به 2هزار مترمربع که در سال 96 توسط یکی از خیران برای ساخت مرکز بهداشتی- درمانی اهدا شده است، همچنان دست نخورده در حاشیه یکی از خیابانهای اصلی این منطقه خودنمایی میکند.
یکی از ساکنان خیابان بوستان در این باره میگوید: چند سال پیش که شاهد اهدای زمین و مراسم کلنگزنی مسئولان در آن برای ساخت مجتمع خدمات درمانی بوده، از اینکه سرانجام تمام سختیهای خانواده و همسایگانش که برای دریافت این خدمات ناچار به رفتن به سایر نقاط شهر و متحمل هزینه و اتلاف وقت بسیاری بودند، به پایان میرسد، خوشحال شده و برای آغاز به کار و بهرهبرداری از این مرکز درمانی لحظهشماری میکرده است.
رضا موسوی ادامه میدهد: با گذشت بیش از دو سال از آن زمان هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده و این زمین خالی با تابلونوشتههایی که نشاندهنده تعلق آن به دانشگاه علوم پزشکی مشهد است، برای اهالی و ساکنان این منطقه به آینه دق تبدیل شده و هر روز غم آنها را تازهتر میکند.
یکی دیگر از اهالی این منطقه نیز با اشاره به دورافتادگی جاهدشهر از مراکز درمانی و پزشکی، میگوید: مردم این منطقه برای بهرهمندی از خدمات بهداشتی و درمانی باید فاصله زیادی تا نزدیکترین درمانگاه، مرکز بهداشت و یا حتی کلینیک و مطب پزشک طی کنند که این امر مستلزم صرف هزینه و وقت زیاد است و به همین خاطر گاه شنیده میشود که برخی از مادران باردار از خیر کنترلهای مرتب و مستمری که قاعدتاً باید انجام دهند، میگذرند و بسیاری از مردم نیز با تحمل رنج بیماری تا کارد به استخوانشان نرسد، از رفتن به دیگر مناطق و یا مرکز شهر که محل تمرکز و تجمع پزشکان و مراکز درمانی است، خودداری میکنند.
به گفته علیرضا سالاری، این مسئله به طور قطع سلامت عده زیادی از ساکنان منطقه را تحت تأثیر قرار داده و این پرسش را به وجود آورده که چرا وقتی یک فرد نیکوکار با اهدای زمین مورد نیاز ساخت مرکز درمانی، اصلیترین مشکل را برطرف کرده اما با گذشت چند سال هنوز هیچ اقدامی در این خصوص انجام نشده است.
با توجه به اینکه خبر اهدای این زمین توسط خیر مشهدی را شهریور سال96 در همین صفحه به چاپ رساندیم، برای اطلاع بیشتر از کم و کیف کار، به سراغ خیری میرویم که این زمین را اهدا کرده تا از او درباره تأخیر در ساخت این مجتمع خدمات درمانی پرسوجو کنیم.
محمدجواد بصیریراد که گویی با این پرسش داغ دلش تازه شده است، میگوید: چند ماه پس از اهدای زمین و انجام تشریفات قانونی انتقال سند به نام دانشگاه علوم پزشکی مشهد، وقتی مسئولان در محل زمین اهدایی جمع شدند و در مراسمی کلنگ آغاز عملیات اجرایی ساخت «مرکز خدمات جامع سلامت» به زمین زده شد، از خوشحالی در پوست خود نمیگنجیدم؛ غافل از اینکه این پروژه هم مثل خیلی دیگر از پروژههای شهر به دست فراموشی سپرده خواهد شد.
وی با اشاره به سخنان رئیس مرکز بهداشت شماره یک مشهد در مراسم کلنگزنی خاطرنشان میکند: بر اساس وعده دکتر امینی قرار بود کار ساخت این مرکز آخر سال 97 به پایان رسیده و با تأمین تجهیزات و نیروی انسانی مورد نیاز، نخستین مرکز جامع خدمات سلامت در منطقه جاهدشهر به بهرهبرداری برسد که این وعده نه تنها در موعد مقرر عملی نشد که هنوز با گذشت نزدیک به سه سال، هیچ اقدامی صورت نگرفته و زمین اهدایی همچون روز اول به حال خود رها شده است.
او همچنین به پیگیریهای فراوانش در این باره اشاره میکند و میگوید: در یکی دو سال گذشته به هر کدام از مسئولان مرکز بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی که مراجعه کرده و از آنان در مورد خلف وعدهشان پرسیدهام، جواب قانعکنندهای نشنیدهام و فقط وعدههایی جدید که به هیچ کدام از آنها نیز نمیتوان دل خوش کرد.
این نیکوکار مشهدی اضافه میکند: مسئولان دانشگاه علوم پزشکی که نداشتن بودجه برای ساخت مرکز بهداشتی- درمانی را بهانه میکنند، با توجه به موقعیت خوب قرارگیری زمین، میتوانستند با ساخت یک داروخانه در محل، درآمد حاصل از آن را صرف ساخت پروژه اصلی بکنند و اگر معتقدند این کار شدنی نیست، خودم آمادگی دارم وارد عمل شده و ایدهام را به اثبات برسانم.
بصیریراد همچنین به رایزنی و پیگیریهای فراوانش برای جلب مشارکت دیگر خیران مشهدی برای کمک به ساخت این مجموعه اشاره میکند و از اعلام آمادگی یک فرد نیکوکار برای پرداخت 15 میلیارد ریال در این راستا خبر میدهد.
او میگوید: با وجود اینکه بارها به مسئولان مربوطه برای کمکهای بیشتر و وارد گود کردن دیگر نیکوکاران اطمینان خاطر دادهام، اما متأسفانه هیچ عزم و ارادهای از آنان برای شروع کار و پایان دادن به دغدغه ساکنان منطقه دیده نمیشود.
وی با بیان اینکه این نوع رفتار و خلف وعدههای مسئولان تا حد زیادی سبب دلسردی او از ادامه کارش شده است، تأکید میکند: با توجه به اوضاع کنونی اقتصادی و در عین حال ضرورت رفع نیازهای متعدد و مختلف مردم، مسئولان باید با اتخاذ تدابیری هوشمندانه، زمینه مشارکت نیکوکاران در عرصه خدماترسانی را فراهم سازند و از ظرفیتهای آنان برای جبران کمبودهای موجود نهایت بهره را ببرند؛ اتفاقی که متأسفانه در بیشتر مواقع عکس آن را شاهد هستیم.
بصیریراد با بیان اینکه دوست دارم تا زندهام شاهد بهرهبرداری از این مرکز بهداشتی- درمانی در قالب وقفی که کردهام باشم ابراز امیدواری میکند: مسئولان دانشگاه علوم پزشکی مشهد هر چه زودتر با درک اهمیت و ضرورت ساخت مرکز درمانی جاهدشهر، به وعده خود در این زمینه جامه عمل پوشانده و مایه دلسردی افراد نیکوکاری که قصد کمک به رفع نیازهای بهداشتی و درمانی محرومان را دارند، نشوند.
نظر شما