بازگشایی مدارس در حالی که فعالیت سرویسهای دانشآموزی همچنان ممنوع اعلام شده است، مشکلات بسیاری را برای دانشآموزان و اولیای آنان به وجود آورده و این مسئله بهویژه با توجه به محدودیتهای ساعت کاری و سرویسدهی ناوگان اتوبوسرانی، شکل حادتری به خود گرفته است.
این روزها که خیلی از دانشآموزان برای رفع اشکالهای درسی خود در آستانه امتحانات پایان سال تحصیلی، ناچار به مراجعه به مدارس هستند، به دلیل ممنوعیت فعالیت سرویس مدرسه و نبود اتوبوس در مسیر خانه تا مدرسه، به استثنای تعداد کمی از آنان که امکان رفت و آمد با خودرو والدینشان را دارند، ناچار به استفاده از تاکسی و خودروهای مسافربر شخصی هستند که این مسئله علاوه بر تحمیل هزینه فراوان به خانوادهها، خطر ابتلا به بیماری در بین دانشآموزان را افزایش داده است؛ ضمن آنکه خانواده این دانشآموزان دچار استرس و اضطراب بسیاری شدهاند تا حدی که خیلی از آنها مانع رفتن فرزندانشان به مدرسه میشوند و نتیجهاش همانند وضعیتی شده که یکی از معلمان عکس تنها دانشآموز حاضر در کلاسش را در فضای مجازی منتشر کرد.
با توجه به این مسئله و اهمیت رفع نیازهای درسی دانشآموزان، به نظر میرسد سازمان اتوبوسرانی میتواند با اتخاذ تدابیر مناسب و اختصاص اتوبوسهایی برای سرویسدهی به دانشآموزان در مناطق مختلف شهر، دستکم برای ساعتهای خاص، تا حد زیادی به کاستن از بار این مشکل کمک کند. چه اینکه تعداد قابل توجهی از دانشآموزان به دلیل نداشتن دسترسی راحت به گوشیهای هوشمند و فضای مجازی، هرگز نتوانستهاند آن طور که باید و شاید از امکانات آموزشی این فضا استفاده کنند و اگر در این باره چارهاندیشی صورت نگیرد، شاهد عقبماندگی ملموس این عده از دیگر همکلاسیهایشان خواهیم بود و تازه این در برابر سرخوردگی و افسردگی آنان مشکل بسیار کوچکتری است.
در عین حال چنانچه مسئولان اتوبوسرانی هر چه سریعتر نسبت به برنامهریزی و اختصاص اتوبوسهایی برای این قبیل دانشآموزان اقدام کنند، بدون شک بخش بزرگی از مشکلات برطرف خواهد شد و آن عده از دانشآموزانی که عموماً وسع مالی خانوادههایشان اجازه خرید گوشی هوشمند و تبلت را نمیدهد و به همین خاطر امکان استفاده روزانه از تاکسی را نیز ندارند، شاید با استفاده از این فرصت بتوانند عقبماندگی تحصیلی خود را جبران کنند و در برابر سایر همکلاسیهایشان از امتحانات سربلند بیرون بیایند که اگر جز این باشد، باید در آیندهای نه چندان دور برای درمان افسردگی و هزار و یک آسیب روحی و روانی دیگر این عده چارهاندیشی کنیم؛ اقدامی که بر فرض محال اگر انجام شود، بدون تردید بسیار پیچیده، پرهزینه و کمبازده خواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما