قدس آنلاین:  امروز سی و چهارمین سالگرد شهادت سردار سرلشکر شهید محمود کاوه، فرمانده لشکر ویژه شهدا و شهدای عملیات کربلای۲ است؛ او که اسوه رشادت و دلاوری است، ۱۱ شهریور سال ۶۵ در عملیات کربلای۲ روی قله ۲۵۱۹ حاج‌عمران به درجه رفیع شهادت نائل آمد. کاوه، فرمانده دلاوری بود که اگرچه متولد مشهد بود اما به پاس حماسه و دلاوری‌هایش در منطقه کردستان مردم او را فرزند کردستان می‌نامیدند، شرح حماسه‌های او  خاری بر چشم دشمنان بود از همین رو دشمن به منظور تصاحب پیکرش، آتش سنگینی اجرا کرد اما با جانفشانی نیروهایش پیکر مطهرش به پشت خط منتقل شد.

به همین مناسبت گفت‌وگویی را با یکی از همرزمان شهید محمود کاوه انجام داده‌ایم. حمیدرضا صدوقی، متولد اول بهمن ماه ۱۳۴۵، عضو رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با ۷۲ ماه سابقه حضور در خط مقدم جبهه که عمده سابقه‌اش در لشکر ویژه شهدا بوده است. او که در دو واحد اطلاعات، عملیات و طرح خدمت کرده‌ است، در مقطع کوتاهی در محضر شهید کاوه و جزو نیروهای واحد اطلاعات عملیات لشکر او بوده است.

•       مسئولیت‌پذیری بی‌ادعا

وی درباره شهید محمود کاوه اظهار می‌دارد: محمود کاوه زمانی که به شهادت رسید، متأهل بود و یک فرزند دختر داشت و مسئولیتش فرمانده لشکر ویژه شهدا بود. درست در لحظه‌ای که او به شهادت رسید، ناراحتی‌های مجروحیت سه ماه پیش در حاج‌عمران شامل ۱۲ترکش در سرش همراه او بود.

این رزمنده هشت سال دفاع مقدس تصریح می‌کند: شهید کاوه دارو مصرف می‌کرد و دکترهای مشهد او را از ورود به منطقه عملیاتی و مناطق استرس‌زا برحذر داشته بودند؛ اما شهید کاوه می‌گفت که این عملیات را باید خودم بروم و فرماندهی‌اش را به عهده بگیرم و فرمانده سپاه وقت خراسان، حجت‌الاسلام علی اصغر موحدی را متقاعد می‌کند که در نهایت قرار بر آن می‌شود که در منطقه باشد اما نباید از قرارگاه آن طرف‌تر برود؛ اما کاوه خودش حمایت عملیات را برعهده می‌گیرد تا اینکه در شب دوم عملیات در نزدیک‌ترین نقطه به دشمن به شهادت می‌رسد.

حمیدرضا صدوقی با اشاره به مسئولیت‌پذیری شهید کاوه، خاطرنشان می‌کند: او تا لحظه شهادتش این دغدغه را داشته و هیچ گاه از زیر پذیرش مسئولیت شانه خالی نکرده است. چه آن زمانی که مربی می‌شود، بهترین مربی و چه آن زمانی که به عنوان مسئول پاسداران اعزامی به بیت امام(ره) انتخاب می‌شود. در واقع بزرگ‌ترین مسئولیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حفاظت جان امام(ره) بود و سپاه برجسته‌ترین نیروهایش را انتخاب می‌کرد که از خراسان حدود ۱۵ نفر انتخاب شدند و مسئول آن‌ها محمود کاوه می‌شود و بعد که محمود از جماران به همراه گروهی از مربیان به سقز می‌آید؛ در آنجا هم محمود مسئول است و در سقز هم فرمانده گروهان اسکورت می‌شود که در آن زمان اسکورت برای ما مهم‌ترین مسئله بوده است.

•       استعداد شهید کاوه

صدوقی خاطرنشان می‌سازد: پس از این مقطع او مسئول عملیات سپاه سقز می‌شود که مهم‌ترین قسمت سپاه سقز است و در همین زمان است که برای زنده و مرده محمود کاوه جایزه تعیین می‌کنند و این مهم است که فرمانده سپاه سقز که مجروح و از دور خارج می‌شود، همه نگاه‌ها به سمت محمود کاوه است و استعداد محمود کاوه آن قدر رشد می‌کند که فرماندهان در استان کردستان به این ‌نتیجه می‌رسند که ما باید یک تعداد نیرو داشته باشیم که همراه با ماشین و ادوات جنگی باشند که هر جا دشمن حضور پیدا کرد، ما بتوانیم خودمان را به سرعت به آنجا برسانیم.

فرمانده این تیپ تازه تأسیس ناصر کاظمی می‌شود که از نخستین فرماندهان برجسته سپاه پاسداران آن زمان است و جانشین محمد گنجی‌زاده می‌شود که باز مسئول عملیات که حتی از فرماندهی مهم‌تر است؛ باز هم محمود کاوه را انتخاب می‌کنند.

•       عملیات‌های سرنوشت‌ساز

او با اشاره به اینکه محمود کاوه در چندین عملیات سرنوشت‌ساز به شهادت تاریخ و صدها رزمنده نقش بسیار مهمی دارد، اظهار می‌دارد: مسئولان به این نتیجه می‌رسند که باید این تیپ کارآزموده را برای مناطق عملیاتی جنوب هم بفرستند و این تیپ را ارتقا می‌دهند و او فرمانده لشکر آن می‌شود تا آنکه در عملیات کربلای۲ قرار بود ارتفاعات مهم ۲۵۱۹ را که مشرف به شهر پیرانشهر ما بود و منطقه‌ای که از آنجا صدام به طور مداوم این شهر را می‌کوبید، آنجا را بگیریم؛ متأسفانه در این عملیات محمود کاوه شهید می‌شود و ترکش درست به سرش و همان جایی که سه ماه پیش ۱۲ ترکش خورده بود، اصابت می‌کند.

•       او را نشناختیم

صدوقی خاطرنشان می‌سازد: طی سه سالی که محمود کاوه ازدواج کرد تا وقتی که به شهادت رسید، فقط ۱۰۰ روز کنار خانواده‌اش بود و آن هم وقتی به مشهد بازمی‌گشت، بیشتر وقتش برای جلسات، جذب نیرو، سرکشی به خانواده شهدا و مجروحان می‌گذشت. محمود کاوه را متأسفانه ما نتوانستیم آنچنان که باید بشناسیم و آن را به نسل‌های بعدی بشناسانیم.

•       قاسم سلیمانی دهه ۶۰

این نویسنده و پژوهشگر در ادامه اظهار می‌دارد: اگر محمود کاوه زنده بود برای ما همانند قاسم سلیمانی بود؛ اگر نسل جوان امروز می‌خواهد بداند کاوه کیست، عکس قاسم سلیمانی و عملکرد او را مقابل خود قرار دهد؛ آن زمان می‌فهمد که قاسم سلیمانی در دهه ۶۰ ما شهید محمود کاوه بوده است.

شهید محمود کاوه در فرازی از وصیت‌نامه‌اش ذکر کرده است: «دشمن باید بداند و این تجربه را کسب کرده باشد که هر توطئه‌ای را که علیه انقلاب طرح‌ریزی کند، امت بیدار و آگاه با پیروی از رهبر عزیز، آن را خنثی خواهد کرد. آینده جنگ هم کاملاً روشن است که پیروزی نصیب رزمندگان اسلام خواهد شد و هیچ گاه ما نخواهیم گذاشت که خون شهیدانمان هدر رود. اگر امروز به انقلاب ما خدشه وارد شود، بدانید که به مسلمانان جهان خدشه وارد شده است، به آن‌ها آسیب رسیده است و اگر انقلاب ما رونق گرفت، آن‌ها پیروز شده‌اند».

•       پایان جنگ و آغاز وظیفه جدید

او می‌گوید: پس از آنکه جنگ تحمیلی تمام شد و به مشهد برگشتم، مصمم شدم در حوزه کار فرهنگی، سرگذشت‌پژوهی سردار شهید محمود کاوه و شماری از شهدای لشکر ویژه شهدا را شروع کنم. از آن سال تاکنون به صورت مستمر همه فکر و وقت و دغدغه من معطوف به زندگی آن شهید نامدار شده است.

او می‌افزاید: در این راستا چند کتاب را به نگارش درآوردم؛ در کتاب‌های روزهای خدا، حماسه کاوه، معجزه انقلاب، پایان انتظار، مشتاق دیدار و چندین ویژه‌نامه به نام سردار آفتاب که هر کدام آن‌ها به زندگی یکی از شهدا اختصاص دارد، پرداختم. در مقطعی کارگردانی، تهیه‌کنندگی، مشاور کارگردان و در تلویزیون کارشناس مجری بودم و ده‌ها فیلم کوتاه در این زمینه ساختم و در رادیو نیز بیش از صدها برنامه درباره شهدای عزیز ضبط کرده‌ام.