حجت الاسلام محمد ابراهیم سراج استاد دانشگاه و کارشناس امور دینی در گفتوگو با قدس آنلاین به تبیین وجوب حجاب بر اساس آیات قرآن کریم و سنت نبوی پرداخت و گفت: حداقل در قرآن کریم دستکم دو یا سه آیه وجود دارد که در آن زنان مؤمنه را به حجاب و پوشش فرا میخواند؛ سوره احزاب یکی از سورههایی است که آیه حجاب در آن ذکر شده است. «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ ۚ ذَٰلِکَ أَدْنَیٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا» ای پیغمبر (گرامی) به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که خویشتن را به چادر فرو پوشند، که این کار برای اینکه آنها (به عفّت و حرّیت) شناخته شوند تا از تعرض و جسارت (هوس رانان) آزار نکشند بسیار نزدیکتر است و خدا (در حق خلق) بسیار آمرزنده و مهربان است.
حجت الاسلام سراج افزود: در این آیه خواسته شده است تا زنان هنگامی که میخواهند از منزل خارج شوند جلابیب را بر سر خود بکشند. این یک دستور از جانب خدای متعال است و ما نمیتوانیم از آیه استحباب حجاب را استنباط کنیم؛ یک دستور است و قرینهای دال بر استحباب وجود ندارد. برای اطمینان از وجوب حجاب باید به سیره ائمه علیهم السلام و سنت نبوی مراجعه کنیم. حضرت زهرا(س) حجاب کامل داشتند که برگرفته از همین دستور قرآن بود. همسران پیامبر(ص) هم همگی حجاب کامل داشتند و هیچکدام بی حجاب نبوده اند. اگر این آیه دال بر استحباب حجاب بود برخی از همسران یا اطرافیان پیامبر حجاب نمیداشتند اما پیامبر اکرم(ص) حکم خدای متعال را برای آنها تبیین کرد و مقید به حجاب شدهاند.
کارشناس امور دینی در توضیح واژه "جلابیب" که در این آیه حجاب ذکر شده گفت: جلابیب در لغت به معنای پارچهای است که از سر تا سینه را میپوشاند. برخی هم میگویند یک پارچه سرتاسری مانند چادر است. بنابراین دستکم پوششی است که سر تا سینه را شامل میشود. براین اساس وجوب حجاب براساس آیات قرآن و سیره عملی معصومی مانند حضرت زهرا و نیز حضرت زینب و همسران پیامبر و ائمه علیهم السلام اثبات میشود. ما هرگاه در تفسیر این آیات دچار شبهه میشویم خوب است که سیره ائمه(ع) مراجعه کنیم.
وی در ادامه به توضیح مسئله اجباری بودن حجاب در جامعه اسلامی پرداخت و گفت: حکومت اسلامی در قبال افعال حرامی که جنبه شخصی دارند باید موضع ارشادی داشته باشد و اجبار در کار نیست، مثلاً استفاده طلا برای مردان حرام است که از لحاظ علمی هم زیانبار بودن طلا برای سلامت مردان نیز اثبات شده است اما در جامعه ما مشاهده نمیشود که نیروی انتظامی یا مسئولین امنیتی با فردی به خاطر استفاده از طلا برخورد کنند، زیرا زیان استفاده از طلا شخصی است و به دیگران آسیبی نمی رساند، اما آن افعال حرامی که جنبه عمومی دارد و زیان آن به دیگران سرایت میکند، حاکم اسلامی باید جلوی آن را بگیرد؛ مثلاً شراب خواری در ملأ عام باعث آسیب رسیدن به جامعه و نوامیس مردم میشود. حجاب هم همینطور است، یعنی اگر زنی با حجاب بد یا بدون پوشش وارد جامعه شود موجب انحراف مردان میشود، همه مردان که بینش و ایمان قوی ندارند تا بتوانند مقاومت کنند، بنابراین وقتی یک خانم با وضع بد وارد جامعه میشود زیان آن به جامعه سرایت میکند، ممکن است مردی را نسبت به همسر خود بی رغبت کند و یا اینکه او را به انجام گناه ترغیب کند. بنابراین بی حجابی و بد حجابی مسئلهای است که به جامعه ضرر میرساند و حاکم اسلامی باید مانع از آن شود.
حجت الاسلام ابراهیم سراج نسبت به ضعف اقدامات فرهنگی از سوی دولت و نهادهای مربوطه در نهادینه کردن فرهنگ حجاب گفت: علت اینکه میبینیم امروز حرف از مخالفت با حجاب زده میشود و میگویند که حجاب اجباری نتیجه عکس داده، کم کاری فرهنگی موجب آن شده است. در واقع ما خواستیم مانع از عملی شویم که برای جامعه زیانبار است اما پشتوانه فرهنگی لازم آن را برای جامعه فراهم نکردهایم. یعنی به درستی زیان بیحجابی را تبیین نکردهایم، ما در اجرای اینگونه قوانین باید کارهای فرهنگی پیوسته انجام دهیم، چراکه به صورت مستمر نسل ها در حال تغییر است و دخترانی که هر ساله پا به سن بلوغ میگذارند تغییر میکنند بنابراین باید به صورت مداوم مسئله حجاب تببین و فرهنگسازی شود.
این کارسناش امور دینی شبهه برخی افراد مبنی بر اینکه در مسئله حجاب باید به عرف جامعه و اکثریت مردم مراجعه شود و چنانچه اکثر مردم خواهان حجاب اجباری نیستند این قانون لغو شود را رد کرد و گفت: حکم خداوند به خاطر عدم رضایت اکثریت تغییر نمیکند؛ این اکثریت باید مسئله برایشان تبیین شود، خداوند در قرآن میفرماید که اگر بخواهی از اکثریت تبعیت کنی حتماً تو را به بی راهه میبرند. قرآن کریم میفرماید: «اکثرهم لایعقلون» اکثر مردم در مسائلی که بینش قوی نیاز دارد بی مبالات هستند و به دنبال دریافت فلسفه آن نمیروند و به راحتی تابع تمایلات نفسانی میشوند. این نشان می دهد که حکم خداوند چون منطبق بر فطرت انسان است نه تمایلات او قابل تغییر نیست.
وی در پایان به سابقه حجاب در ادیان دیگر اشاره و تصریح کرد: حجاب فقط دستور اسلام نیست بلکه تشریع حجاب از زمان حضرت ابراهیم بنیاد گذاشته شده و ایشان همسر خود را به داشتن حجاب مکلف کرده بود و پس از آن نیز در زمان حضرت موسی زنان مؤمن یهودی علاوه بر حجاب حتی پوشیه هم داشتند که صورتشان هم معلوم نباشد، در مسیحیت نیز حکم حجاب وارد است، بولس قدیس در تفسیر خود بر انجیل توشیح میدهد که اگر زنی سربرهنه وارد جامعه شود، برای تنبیه باید موی سر او تراشیده شود. این نشان میدهد که حجاب فقط به اسلام اختصاص ندارد و در ادیان دیگر هم مطرح بوده است.
انتهای پیام/
نظر شما