قدس آنلاین: دبیر هیئت فوتبال خراسان رضوی دیروز توییتی در مورد واردات بازیکنان پایه به مشهد توسط باشگاه شهرخودرو زد و در آن نوشت «به مربیان بومی که اعتماد ندارید و نتیجه آن را می‌بینید؛ اما فوتبال خراسان کم استعداد ندارد که بازیکن پایه را هم وارد می‌کنید». آنچه امروز پرده از آن برداشته می‌شود، البته جریانی است که سال‌های سال در فوتبال ایران رواج داشته و حتی در مشهد هم بارها شاهد آن بوده ایم. چه در زمان ابومسلم و پیام و چه در زمان سیاه جامگان و پدیده. حتی در استقلال و پرسپولیس هم دعوا بر سر فساد در تیم‌های پایه همیشه بوده و هست. در واقع تیم‌های پایه و ورود بازیکنان به آن‌ها منبع درآمد غیر قانونی و فساد آور باشگاه‌های دولتی و غیردولتی بوده اند. بازیکنان جوان با هزار امید و آرزو و کمی تمکن مالی بهای پوشیدن پیراهن تیم‌های لیگ برتری و صدور مجوز و کارت این لیگ را از جیب می‌پردازند و امورات دلال‌ها و باشگاه‌ها را می‌گذرانند.

باشگاه(یا تیم؟) شهرخودرو هم البته از این قاعده مستثنا نیست و پرسشی که امروز دبیر هیئت فوتبال پرسیده البته فاقد اهرم قانونی و بازدارنده است؛ چه، شهرخودرو باشگاهی خصوصی است و خود را مختار در هرنوع درآمدزایی می‌داند. این که توقع داشته باشیم مالک باشگاه غیر بومی شهرخودرو خویش را ملزم بداند که برای فوتبال پایه و آینده این ورزش در خراسان رضوی تره هم خورد کند، دور از تدبیر و امید است. با این حال نکته نگران کننده این است که خطه خورشید با تمام امکاناتی که برای این باشگاه از نرم افزار و سخت افزار به طور غیر مستقیم هزینه کرده است، سهمی در فوتبال ایران ندارد و این باشگاه تبدیل به پایگاه شکاری دوم استقلال در مشهد شده است. این نکته هم البته با توجه به خصوصی بودن مجموعه منع قانونی ندارد، اما منع معرفتی آن این است که مربیان و استعدادهای خراسانی به اندازه سهم اعتباری که بی‌منت در اختیار مالکان و تصمیم گیرندگان باشگاه قرار داده‌اند به بازی گرفته شوند.

استعدادهای خراسان رضو اگر رؤیاهای خود را در تیم زادگاهشان دنبال نکنند به کجا پناه ببرند؟

پیش‌بینی می‌شد که حمیداوی بتواند در جاده دوطرفه تعامل با اهالی فوتبال و مسئولان خراسان رضوی رانندگی بهتری داشته باشد، اما آنچه اکنون بیشتر به چشم می‌آید دورتر و دورتر شدن شهرخودرو از مردم و مسئولان خراسان کبیر است. این دوری البته سرانجام خوبی نخواهد داشت به خصوص در این فصل که تیم خالی از ستاره‌ها شده و احتمالاً با کادرفنی که سابقه ای در هدایت تیم‌های پرفشار ندارند، نتایج آن‌گونه که توقع می‌رود نخواهد بود.

بدبیانه است که بگوییم اپوزیسیون استقلال در مشهد در حال شکل گیری و جذب نیرو است تا چندی بعد اردوگاه آبی‌های پایتخت فتح شود، ولی یادمان نرود تیمی که شانس اول کسب سهمیه و نایب قهرمانی بود، چطور همه چیز را در لیگ برتر و آسیا با انتخاب‌های هیجان زده و رنگی از دست داد. این تیم حتی با وجود تأکیدات اقتصادی که داشت در آسیا برای خود درآمدزایی هم نکرد و دست از پا درازتر به خانه برگشت. آنچه در بالا آمد نه تعیین تکلیف و فشار بر مالکان شهرخودرو به عنوان باشگاهی خصوصی که زنگ خطری بود برای آینده باشگاهی که فعلاً خواسته یا ناخواسته اعتبار و پیشرفت یک استان در گرو موفقیت آن است. رکوردداری شهرخودرو در تعویض سرمربی در فصلی که گذشت نشان از روند تصمیم گیری و تصمیم سازی و مشاوره هایی دارد که جنبه رنگی بودنشان بر فنی بودنشان می‌چربد. خراسان رضوی در فوتبال کم از آزمون و خطای مربیان غیربومی و کم تجربه ضربه نخورده و سهمیه از دست نداده است. این منطقه از ایران ستاره‌هایش همه گاه تابناک ترین بوده‌اند به این شرط که چشم بینایی باشد.