حجت الاسلام محمد ابراهیم سراج استاد دانشگاه و کارشناس امور دینی به مناسبت سالروز ازدواج پیامبر گرامی اسلام صلالله علیه و آلهوسلم با حضرت خدیجه سلام الله علیها در گفت‌وگو با قدس آنلاین به تشریح نحوه و دلایل شکل گیری این ازدواج پرداخت و گفت: در ارتباط با دلیل تفاوت سنی پیامبر اکرم(ص) که ۲۵ سال سن داشتند و حضرت خدیجه(س) ۴۰ سال، باید گفت باتوجه به اینکه در مکه دختران جوانی که همسن و یا کوچکتر از پیامبر(ص) بودند، فراوان بود و حتی در روایات تاریخی نقل شده است که اشراف مکه وقتی اخلاق حسنه و امین بودن ایشان را متوجه شدند، خود به حضرت محمد(ص) که آن زمان به محمد امین معروف بود پیشنهاد می دادند تا با دخترشان ازدواج کند.

حجت الاسلام با اشاره به اینکه پیامبر(ص) پیشنهاد آنها را نمی پذیرفت افزود: دلیل رد پیشنهادات این بود که پیامبر(ص) می دید سران و اشراف قریش مشرک هستند، در حالیکه یک امر مسلم تاریخی است که پیامبر و هیچ یک از اجدادشان مشرک نبودند و بر اساس دین حنیف ابراهیمی خداپرست بودند؛ بنابراین حضرت نمی خواستند با مشرکین وصلت داشته باشند، تا اینکه با حضرت خدیجه آشنا شدند. این بانو در ویژگی های اخلاقی و نیکو بسیار از زنان عصر خود پیش بود و نقل است که در دوره جاهلی به صفت طاهره یعنی زن پاکدامن شهرت داشت. بنابراین پیامبر گرامی اسلام ترجیح می دهند به خاطر ویژگی های اخلاقی حضرت خدیجه، هرچند با ۱۵ سال اختلاف و ازدواجی که  در گذشته داشته، با ایشان ازدواج کنند. حضرت خدیجه هم مجذوب پیامبر بودند و یک علاقه دو طرفه بود.

استاد دانشگاه در پاسخ به شائبه ای که می گوید پیامبر(ص) به خاطر ثروت حضرت خدیجه با ایشان ازدواج کرده است تصریح کرد: قطعا اینطور نبوده و اینها جزء دروغ های تاریخی است که می خواهد مردم را از فلسفه اصلی این ازدواج غافل کنند. این دست از روایتها که بر روی آنها تاکید زیاد هم می شود، در زمره اسرائیلیات قرار دارند؛ یعنی مجموعه ای از روایاتی که احیانا صهیونیست ها و یا کسانی که با آنها ارتباط داشته اند، علیه اسلام ، پیامبر(ص) و  بزرگان اسلام فعالیت کرده وروایات جعلی را نشر داده اند. براین اساس این روایات هیچ گونه اعتباری ندارند، زیرا اگر هدف پیامبر(ص) رسیدن به مال و اموال بود به پیشنهاد مشرکان و سران قریش پاسخ میداد و به اموال بسیار بیشتری دست می یافت.

وی در ارتباط با شبهههایی که در مورد دیگر ازدواج های پیامبر(ص) مطرح می شود گفت: اول اینکه پیامبر گرامی اسلام تا زمانی که حضرت خدیجه(س) در قید حیات بود، با زن دیگری ازدواج نکردند و هنگامی هم که حضرت خدیجه از دنیا رفت پیامبر ۵۳ سال داشتند، بنابراین چند ازدواجی که برای پیامبر(ص) پیش آمده در ۱۰ سال آخر عمر شریف ایشان و زمانی بوده است که جامعه و حکومت اسلامی در مدینه شکل گرفته بود و مصلحت های سیاسی، اچتماعی و اقتصادی مختلفی برای پیامبر پیش میآمد که بخشی از آنها را با ازدواج حل می کرد.

این استاد دانشگاه با بازگشت مجدد به موضوع ازدواج حضرت محمد(ص) با حضرت خدیجه(س) به بیان فضایل این بانوی مکرمه پرداخت و تصریح کرد: خود پیامبر(ص) در وصف این بانو فرموده است که چهار زن وجود دارد که بهشت مشتاق آنهاست؛ یکی آسیه همسر فرعون که در اوج رفاه وقتی حقیقت را فهمید تا سر حد شهادت پیش رفت، دوم حضرت مریم(س)، سوم حضرت خدیجه(س) و چهارم حضرت زهرا(س). یا اینکه در جایی دیگر نقل شده است که حتی پس از گذشت مدت ها از وفات حضرت خدیجه(س) وقتی صحبت از ایشان می شد، پیغمبر به شدت ناراحت می شد و حتی گاهی گریه می کرد؛ تا جایی که یکی از همسران ایشان که ظاهرا عایشه بود به پیامبر(ص) اعتراض می کند که یا رسول الله ایشان مدت هاست که وفات یافته و دلیلی ندراد که شما هر زمان نام ایشان را می شنوید ناراحت شوید، پیامبر در پاسخ فرموده است خدیجه(س) زمانی که همه مرا تکذیب می کردند او مرا تصدیق و حمایت کرد، زمانی که من سنگ باران می شدم و مورد ضرب و شتم قرار می گرفتم، او بود که مرهم بر زخم های من می گذاشت، زمانی که اسلام نیاز به حمایت مالی داشت خدیجه تمام زندگی خود را به من تقدیم کرد تا در راه اسلام هزینه کنم. 

وی در پایان به پیام ها و درس های زندگی پیامبر(ص) و حضرت خدیجه(س) پرداخت و گفت: اگر بخواهیم که یک ازدواج، ازدواجی موفق باشد و به متارکه نیانجامد، باید دو اصل اصالت خانوادگی و خداباوری در آن رعایت شود. این دو اصل مهمترین درسهایی است که باید از زندگی این دو بزرگوار بگیریم. ثمره این ازدواج هم در بعد اجتماعی و هم در بعد سیاسی برای گسترش اسلام بسیار سود بخش بوده است و در مرتبه بعد حاصل این ازدواج دختری شد به نام فاطمه زهرا(س) که از دامن ایشان یازده امام معصوم پرورش یافته و براساس بسیاری از تفسیرها خداوند در قرآن کریم از ایشان با عنوان خیر کثیر یاد کرده است.

انتهای پیام/