سرورهادیان/
چادر یا حجاب برتر، حجابی است که نماد پوشش زن ایرانی است. اگر چه سال‌هاست که در عرصه به‌روز بودن چادر تلاش‌های بسیاری شده است اما این روزها با وجود همه این تلاش‌ها به دلیل تورم و بحث شیوع بیماری کرونا بسیاری از کارگاه‌های تولیدی دچار مشکلات فراوانی شده‌اند که تعدادی از آن‌ها مجبور به تعطیلی و یا در آستانه تعطیل شدن قرار دارند و عده‌ای نیز به سختی با اندیشیدن راهکارهای اقتصادی کار را ادامه می‌دهند.
«معصومه پریسوز» متولد ۱۳۵۵ در مشهد یکی از بانوان کارآفرین در عرصه چادر و حجاب است.
او درباره ورودش به این کار می‌گوید: ابتدا از ۶ صبح تا ۲ بعدازظهر گلدوزی روبالشی را در کارگاهی انجام می‌دادم و حقوقم ماهانه ۱۵۰ هزار تومان بود. چرخ خیاطی ساده‌ای خریده بودم، بچه‌هایم کوچک بودند و در خانه همان گلدوزی را تا ۱۲ شب انجام می‌دادم.
وی می‌افزاید: از نوجوانی به خیاطی علاقه‌مند بودم اما از سال ۸۹ به صورت جدی این حرفه را ادامه دادم. با چندین فروشگاه و کارگاه در محدوده ۱۷ شهریور و بازار رضا(ع) سفارش می‌گرفتم، چادرهای برش زده شده برایم می‌آوردند و آن‌ها را می‌دوختم. کم‌کم از روی همان چادرهای برش خورده، برش‌کاری را یاد گرفتم. من سرپرست خانوار هستم و احساس کردم برای پیشرفت مالی در زندگی در کنار وظیفه مادری، بهتر است کارم را گسترش بدهم.
کار و وظیفه مادری
این بانوی کارآفرین با اشاره به این نکته که برای راه‌اندازی کارگاه و فروشگاه برای فروش کارهایش نیاز مالی داشته است، بیان می‌دارد: همه تلاشم را کردم تا این کار را انجام دهم، از این رو به واحد خوداشتغالی امداد مراجعه کردم و با ارائه طرحم توانستم ابتدا ۲ میلیون تومان، سپس برای راه‌اندازی کارگاه ۵ میلیون و مجدد ۲۰ تومان وام دریافت کنم و چرخ‌های خیاطی و وسایل کارگاه را خریداری کردم، خوشبختانه در این ۱۰ سال توانستم سرپناهی برای فرزندانم بخرم.
یکی از دخترانم را به خانه بخت فرستادم و مادربزرگ شده‌ام. کارگاه کوچک ۴۰ متری در نزدیکی منزلمان اجاره کرده‌ام تا کنار بچه‌هایم باشم.
او خاطرنشان می‌سازد: با راه‌اندازی کارگاه و فروشگاه ۱۵ بانو مشغول به کار شدند که بیشتر آن‌ها زنان سرپرست خانوار و یا بدسرپرست هستند. پریسوز در ادامه می‌گوید: آن‌ها براساس میزان تولید، حقوقشان از یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون تومان متغیر است، اما در حال حاضر با توجه به تورم و مشکلات کرونا و رعایت فاصله اجتماعی پنج نفر در کارگاه مشغول به کار هستیم و بقیه خانم‌ها با توجه به تعداد سفارشات در منزل به عنوان نیروهای کاری بیرون‌بر مشغول به کار هستند.
این بانوی کارآفرین درباره مشکلات جدی اقتصادی به دلیل عدم ثبات بازار و همچنین بحث شیوع بیماری کرونا می‌گوید: متأسفانه دچار مشکلات فراوانی هستیم از یک طرف تورم و بی‌ثباتی بازار؛ قدرت خرید، تولید و فروش را به شدت تحت تأثیر خویش قرار داده و از طرفی دیگر شیوع کرونا سبب عدم رغبت مردم برای خرید شده است. وی خاطرنشان می‌سازد: مردم قدرت خرید ندارند و بارها به من مراجعه کرده‌اند و قیمت‌ها را می‌پرسند و می‌گویند طی ماه‌های آینده که بتوانند هزینه چادر را پرداخت کنند، برای خرید می‌آیند و این در حالی است که طی ماه‌های بعد که مراجعه می‌کنند همان چادر مورد نظرشان مجدد افزایش قیمت پیدا کرده است و از این رو درصد دستمزد خودمان را کاهش می‌دهیم تا مردم بتوانند خرید کنند و یا فروش اقساطی را در نظر می‌گیریم تا مردم امکان خرید داشته باشند.
او تأکید می‌کند: به هر حال بحث چادر با سایر پوشاک متفاوت است، چادر بخشی از هویت زن ایرانی است و نمی‌توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود.
وی تصریح می‌کند: بارها این صحبت شده است اما به راستی برای حمایت از چادر و حجاب در وضعیت فعلی متولیان امر چه راهکاری در نظر دارند.
او عنوان می‌کند: بسیاری از اعضای صنف ما مجبورند به سمت و سوی مشاغلی بروند که امکان فروش آن راحت‌تر باشد، برای مثال فروش روسری از این دسته است.
نامتعادل بودن بازار
این بانوی کارآفرین ضمن نگرانی از وضعیت فعلی در تولید و فروش چادر اظهار می‌دارد: در حال حاضر علاوه بر اقساط وام‌ها و بحث پرداخت اجاره کارگاه و هزینه‌های زندگی و دستمزدها که بر عهده من است در صورت عدم حمایت و عدم اعطای تسهیلات امکان ادامه کار سخت‌تر می‌شود، زیرا پارچه هر روز از روز قبل گران‌تر می‌شود و امکان گرفتن سفارش‌های محدود هم وجود ندارد، برای مثال سفارش می‌گیرم اما طی چند روز یا هفته که زمان تحویل کار می‌شود، قیمت پارچه، خرج کار و دستمزدها آن قدر افزایش یافته است که عملاً امکان گرفتن سفارش وجود ندارد.
این بانوی پرتلاش درباره تفاوت قیمت‌ها در عرصه محصولات حجاب و عفاف می‌گوید: سال گذشته بانوان امکان خرید یک چادر مشکی را داشتند اما گاهی با خریدارانی مواجه‌ایم که پدر خانواده باید برای همسر و چند دخترش چادر تهیه کند که عملاً امکان خرید ندارد.
او تأکید می‌کند: نگرانی از زمانی است که بانوان به دلیل گرانی چادر ترجیح دهند مانتو را انتخاب کنند، زیرا عملاً بسیاری امکان خرید مانتو و چادر با هم را نخواهند داشت و انتخاب به سمت مانتو که قیمت‌هایش مناسب‌تر است، پیش برود.
درباره دستمزد دوخت چادر که می‌پرسم، می‌گوید: باید نرخ‌ها به گونه‌ای باشد که مردم قدرت خرید داشته باشند. از این آوردی پارچه خریداری شده هیچ مبلغی را اضافه نمی‌کنم مدام دستمزدهای خودمان را کاهش می‌دهیم تا امکان قدرت خرید مردم میسر باشد.
وی توضیح می‌دهد: برای مثال بهترین پارچه چادری را ۲۳ الی ۲۶ هزار تومان خریداری می‌کردم اما اکنون فقط متری ۴۷ تومان پارچه کرپ را باید به قیمت کلی خریداری کنم و همچنین در حال حاضر پارچه کن‌کن متری ۱۰۰ هزارتومان است که قبلاً یاردی ۴۴ هزار تومان بوده است.
افزایش بی‌رویه خرج کار
این بانوی پرتلاش اظهار می‌دارد: خرج کار هم افزایش یافته است، برای مثال یک پلاستیک بسته‌بندی ۵۰ تومان بوده است ولی در حال حاضر همان پلاستیک دانه‌ای ۶۰۰ تومان است.
او در ادامه تصریح می‌کند: قیمت نخ دوک از ۵ به ۱۸ هزار تومان رسیده است. دکمه جفتی ۲۰۰ بوده است و الان دانه‌ای هزار و ۲۰۰ تومان است و یا زیپ جلو برخی چادرها که در گذشته ۸۰۰ تومان اکنون ۵ هزار تومان شده است، به طور کلی قیمت‌ها پنج برابر شده است.
او خاطرنشان می‌سازد: تقاضا برای خرید چادر به شدت کاهش یافته و همچنین در بحث تولید و پخش در حال حاضر در دوران رکود هستیم و من نگران بانوان همکارم هستم که از همین طریق امرار معاش می‌کنند و با این شرایط در صورت تعطیلی کارگاه آن‌ها نیز بیکار خواهند شد.
وی می‌گوید: کارگاهم تعطیل نشده اما سفارش‌ها کاهش یافته است و البته به صورت کلی سفارشاتمان را با شهرهای دیگری مانند یزد ادامه می‌دهم و برایشان چادر و مقنعه می‌دوزم و می‌فرستم.
این بانوی کارآفرین تأکید می‌کند: می‌دانم برای بسیاری از همکارانم روزهای سختی است اما امیدوارم با توکل به خدا، پشتکار خودمان و همت مسئولان بحث تولید و دوخت چادر در اولویت‌های حمایت قرار گیرد.
نظر شما