به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، نیمه دوم سال برای اهالی هنر و فرهنگ ایامی مهم و پر از رویدادهای مختلف سینمایی، تئاتری، موسیقی، تجسمی و .. است. اما امسال شیوع کرونا تعادل پیشین را در اغلب امور فرهنگی و هنری و سایر بخشها بهم زده و با نزدیک شدن به رویدادهای مهم سال مسئولان و اهالی هنر را در مواجهه تازهای با برگزاری امور قرار داده است.
سینما و تئاتر شاید بیشتر از سایر بخشها مورد تهدید کرونا قرار گرفتهاند و پیک دوباره بیماری و سایه سنگین آن در ماههای اخیر روی این حوزهها بیتاثیر نبوده است.
در حالی که سالهای گذشته در همین زمان فراخوان جشنواره اعلام شده بود و بسیاری از فیلمهای متقاضی حضور در مهمترین رویداد سینمایی سال اعلام آمادگی کرده بودند و بازار حدس و گمانها برای حضور فیلمها در جشنواره داغ بود اما امسال درست در کمتر از ۷۰ روز از موعد رسمی و مقرر هر ساله جشنواره ملی فیلم فجر نه تنها فراخوانی اعلام نشده که در اصل برپایی آن نیز ابهامات بسیاری وجود دارد.
این در حالی است که نهم مهرماه سال جاری رئیس سازمان امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکمی «سید محمد مهدی طباطبایی نژاد» را به عنوان دبیر سی و نهمین جشنواره فیلم فجر منصوب کرد.
طباطبایی نژاد اوایل پاییز امسال در گفت وگویی درباره برپایی یا عدم برپایی جشنواره فیلم فجر عنوان کرده بود که این دوره از جشنواره امسال با شرایطی ویژه برگزار میشود. تا الان قرار ما بر این است که جشنواره فیلم فجر به شکل محدود و کاملاً رعایت شده با حداکثر پروتکلهای بهداشتی برگزار شود. به گفته وی جشنواره ونیز به نوعی الگوی برگزاری جشنواره فجر در دوران کرونا خواهد بود. وی همچنین اضافه کرده که علاقه مندان به شرکت در جشنواره باید منتظر انتشار فراخوان جشنواره باشند، در حالی که در کمتر از دو ماه ونیم از آغاز برگزاری جشنواره خبری از فراخوان هم نیست.
اما آیا ونیز الگوی مناسبی برای فجر خواهد بود؟ این رویداد اولین فستیوال مهم سینمایی جهان بود که از زمان شیوع کرونا به صورت فیزیکی برگزار شد. فستیوال ونیز در شرایطی برگزار شد که پروتکلهای بهداشتی و قوانین سختگیرانهای برای حضور حاضرین در این رویداد بینالمللی در نظر گرفته شده بود و در نهایت نیز یکی از مهمترین رویدادهای سینمایی میزبان شرکت کنندگان محدودی بود. البته این فستیوال در شرایطی برگزار شد که انتقادات بسیاری به برپایی فیزیکی آن در دورانی که اروپا نرخ بالایی از درگیری با کرونا را تجربه میکرد، صورت گرفت. با این حال ونیز متفاوتترین دوره خود را به جهت شیوه برگزاری، حضور کم فروغ ستارگان سینما و چهرههای تاثیرگذار هنری و البته میهمانان و بازدیدکنندگان تجربه کرد.
صرف نظر از آنچه در ونیز گذشت، الگوبرداری از این فستیوال و آنچه مد نظر دبیر جشنواره فجر است، که این رویداد ملی را دنبالهرو یک فستیوال جهانی کند در حالی قابلیت اجرایی خواهد داشت که ظرف و مظروف با یکدیگر منطبق باشند. سوال اینجاست که آیا فستیوال ونیز را بدون در نظر گرفتن سطح کشور برگزارکننده، شرایط و قوانین حاکم بر آن در دوران شیوع کرونا، وضعیت پیک بیماری و تعداد مبتلایان و تلفات روزانه میتوان به صرف برگزاری یک رویداد هنری و نمایش فیلم الگو کرد.
نمونه ساده این مسئله را به سادگی میتوان به کرات در تعدد تعطیلی و بازگشایی سینماها دید که از نظم و قاعده خاصی هم پیروی نمیکند و نگاههای حاکم بر آن بیشتر سلیقهای است و از طرفی دیگر استقبال مردم هم علیرغم رعایت جدی پروتکلهای بهداشتی از سوی سالنداران همچنان کم فروغ است.
با توجه به اظهار نظرات مختلفی که شنیده میشود، به نظر میرسد مسئولان مربوطه علاقهای به لغو برپایی جشنواره نداشته و از طرفی دیگر عجلهای هم در مطرح کردن برنامهها و تصمیمات خود ندارند. گرچه وزیر ارشاد طی مصاحبه اخیر خود به صراحت عنوان کرده تجربه چند ماه اخیر در بخشهای مختلف فرهنگی و هنری به ما این نوید را میدهد که تعطیلی هیچکدام از برنامهها را نخواهیم داشت، بلکه این برنامهها را میتوان به صورت ترکیبی یا حداقل در فضای مجازی برگزار کرد.
به گفته وزیر ارشاد برگزاری جشنوارههای پیشرو به این صورت خواهد بود که ترکیبی میان حداکثر استفاده از امکانات حضوری و حداکثر استفاده از فضای مجازی را در کنار هم داشته باشیم. اگر زمان برگزاری جشنوارهها، شرایط مناسب باشد، امکان برگزاری حضوری جشنوارهها وجود دارد، اما اگر شرایط به فضای تعطیلی مطلق برسد، طبیعتا جشنوارهها نیز فقط به صورت آنلاین برگزار میشوند و در شرایط بینابین، حالت تلفیقی خواهد داشت و مراسمهای افتتاحیه و اختتامیه با بهرهگیری از فضای مجازی و حضوری و تلفیق آنها برگزار میشوند.
وزیر ارشاد همچنین گفته است، جشنوارههایی همانند جشنواره تجسمی فجر نیز به دلیل اینکه بازدیدها چندان پرتراکم نیست، امکان بازدیدهای حضوری با رعایت کلیه پروتکلهای بهداشتی فراهم و تلاش میشود فضاها به گونهای در نظر گرفته شوند که پاسخگوی میزان مراجعهکنندگان باشند. در حوزه هنرهای نمایشی نیز با این نگاه حرکت میکنیم که نمایشهای روزمره و جشنوارهای ضبط شوند و در پلتفرمهایی که برای این موضوع در نظر گرفته شده است به صورت آفلاین در اختیار علاقهمندان قرار بگیرند.
جدا از این که تصمیمات، برای برپایی جشنواره ای همچون تجسمی فجر که شاکله و ساختاری متفاوت از فضای سینما دارد و قابل اجراست، می توان گفت حداقل در خصوص جشنواره فیلم عملاً بحث برپایی جشنواره به صورت آنلاین و مجازی و نمایش فیلمها در پلتفرمها ممکن نخواهد بود و هیچ یک از تهیهکنندگان به نمایش نخست فیلمشان در فضای آنلاین رضایت نخواهند داد. اما درباره برپایی نشستها به صورت مجازی وضعیت به گونه دیگری است، اتفاقی که طی سالهای گذشته هم به صورت همزمان و از طریق شبکههای مجازی امکان دسترسی و تماشای همزمان و زنده نشستها وجود داشته و اتفاق تازهای نیست. مسئله اصلی در مورد جشنواره فیلم، نمایش آثار در سالنها و حضور تماشاگران است نه برنامههای جنبی آن.
اما مسعود نجفی، مسئول روابط عمومی سازمان سینمایی طی روزهای اخیر درباره برگزاری جشنواره فیلم فجر گفته است که نمیتوان جشنواره فیلم فجر را به صورت آنلاین برگزار کرد؛ البته نمیتوان به صورت قطعی هم گفت که چه اتفاقی رخ خواهد داد و جشنواره فجر به چه صورت برگزار خواهد شد. وی می گوید فعلاً تصمیمی برای نحوه برگزاری جشنواره فیلم فجر گرفته نشده اما آنچه مشخص است عدم برگزاری این جشنواره به صورت آنلاین است زیرا احتمال قاچاق فیلمهای سینمایی وجود دارد.
با توجه به اینکه چیزی به موعد برپایی هرساله جشنواره باقی نمانده به نظر میرسد در صورت برپایی آن نیز با یک جشنواره متفاوت روبرو خواهیم بود. جشنوارهای که پس از برگزاری، یکی از مهمترین چالشهایش اکران فیلمهایی خواهد بود که در این دوره حضور داشتهاند و قرار است به صف فیلمهای اکران نشده سال گذشته بپیوندند و سرنوشتشان شبیه آثاری شود که در وضعیت نامعلومی از اکران قرار دارند و باز همان داستان تکراری ترافیک اکران، فیلمسوزی و ...
با این حال به نظر می آید دو گزینه دیگر نیز پیش روی جشنواره سی و نهم باشد که یکی از آنها لغو برپایی در زمان مقرر و دیگری برگزاری همزمان و تلفیق این جشنواره با جشنواره جهانی فجر باشد که به نسبت دیگر گزینه ها قابل تامل و منطقیتر است.
انتهای پیام/
نظر شما