جنایت‌های رژیم صهیونیستی امروز در جای جای منطقه آشکارا قابل لمس است و در این میان عامل مهمی که موجب جری تر شدن دشمن شده رویه ای است که برخی دولت‌های مرتجع عرب در عادی سازی روابط با تل آویو در پیش گرفته اند. در موضوع ترور شهید فخری‌زاده نیز همکاری پشت پرده طرف غربی با تل آویو چیز عجیبی نیست، اما آنچه از دید ما نباید پنهان بماند همکاری‌های اطلاعاتی و امنیتی شیخ‌نشین‌های عربی حاشیه جنوبی خلیج‌فارس است و قطعاً باید آن‌ها جواب این رویکرد خود را پس بدهند.

با این حال جنایت اخیر صهیونیست‌ها را در به شهادت رساندن دانشمند بزرگ هسته‌ای کشورمان  باید نوعی تقلا در تداوم حیاتشان هم تعبیر کنیم. رهبر معظم انقلاب چندی پیش فرمودند اسرائیل 25 سال آینده را نخواهد دید؛ این یک حقیقت بسیار آشکار است. در حال حاضر جریان مقاومت بر خلاف همه توطئه‌های دشمنان به نیروی مسلط منطقه‌ای تبدیل شده و قلب افکار عمومی را تسخیر کرده است. امروز فارغ از بحث فعال بودن گروه‌های مقاومت فلسطینی، نیروهای مقاومت در لبنان و استان‌های جنوبی سوریه حضور چشم‌گیری دارند و این همسایگی ایران با سرزمین‌های اشغالی موضوعی است که صهیونیست‌ها نسبت به آن احساس خطر می‌کنند و با انجام این حرکات انتحاری به حساب خود در صدد ضربه زدن به کشورمان هستند.

آن‌ها در ظاهر با محاسبات دنیایی خود درصدد هستند با این‌گونه اقدام‌ها ملت ما را بترسانند و در تنگنا قرار دهند ولی غافل از این نکته هستند ملتی که شهادت را موهبتی بزرگ می‌داند با این اقدام‌های حقیر هیچ گاه از اهداف خود منصرف نخواهد شد. مگر هنگامی که آن‌ها احمدی روشن، شهریاری و علی‌محمدی و... را ترور کردند ما عقب نشستیم؟ ترور و جنایت در ذات آن‌هاست و هر چند شهادت دانشمند شهید فخری زاده برای ما ضایعه بسیار بزرگی است، اما موجب انسجام ملت شده و شناخت ما از دشمن را کامل تر می‌کند. از سوی دیگر با ترور دانشمندان ما آن‌ها یک فرد را هدف قرار داده‌اند، ولی با تفکر این شهدا چگونه می‌توانند مقابله کنند؟ 

اکنون آنچه مهم است هوشیاری ماست. دشمن کارش دشمنی است پس باید خوش باوری‌ها را در چنین شرایطی کنار گذاشت. اقدام‌های جنایتکارانه رژیم صهیونیستی مطمئناً بدون اطلاع و پشتوانه آمریکا نمی تواند صورت گیرد و این موضوعی است که باید بسیاری به آن آگاه باشند. امروز در حالی که به تازگی جو بایدن به عنوان پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا معرفی شده، برخی به این تحول چشم دوخته و بر خلاف انذار چندباره رهبری از گفت‌وگوی دوباره با دشمن سخن می‌گویند. انتخابات ایالات متحده تنها موجب تغییر مهره‌های سیاست خارجی واشنگتن می‌شود، ولی سیاست‌های کلی آن‌ها در دشمنی با جمهوری اسلامی هیچ گاه تغییر نکرده است؛ پس نهایت بی خردی امید بستن به آمریکای بایدن است.

در این شرایط برخی به دنبال آن هستند این‌گونه القا کنند جمهوری اسلامی تا پایان دوره ترامپ به سیاست صبر راهبردی خود ادامه می‌دهد و در بحث انتقام و انتقام سخت، اقدامی نخواهد کرد. این جز تبلیغات رسانه ای مدیریت شده از سوی دشمن چیز دیگری نیست. پاسخ قاطع، هوشمندانه و بهنگام آن چیزی است که از دستگاه‌های اجرایی و امنیتی انتظار می‌رود. تروریسم دولتی اسرائیل هر لحظه باید خطر را احساس کند. اگر آن‌ها را آرام بگذارد، آن‌ها ما را رها نخواهند کرد. اکنون مصالح ملی ایران وجوب پاسخ قاطع به این حماقت و به پاسخ واداشت عاملان این جنایت را طلب می‌کند و مناسبات جهانی نخواهد توانست در این موضوع تأخیری ایجاد کند. موضوع مهم دیگر به پاسخ واداشتن اتحادیه اروپا در مقابل این جنایت است. آن‌ها تمام سال‌های گذشته در یک بازی دوگانه در حالی که در سیاست‌های ضد ایرانی واشنگتن همراهی می‌کردند، چشم‌های خود را روی جنایت‌های سعودی - صهیونیستی بسته بودند اما حالا باید پاسخگو باشند.