پس از انفجار بندر بیروت، لبنان وارد یک بحران سیاسی گسترده شده و فشارهای اقتصادی و سیاسی هم در داخل و هم خارج این کشور علیه شخص میشل عون، رئیس جمهور آغاز شد. جریان‌های سیاسی لبنان درصدد بهره‌گیری از شرایط خاص پساانفجار، سعی کردند به نوعی در مسیر دولت دیاب کارشکنی کنند که این مسئله موجب استعفای وی شد. از آن زمان تاکنون تلاش‌های بسیاری از سوی خیرخواهان لبنان برای تشکیل دولت توسط شخصیتی مورد قبول همه طیف‌ها انجام شده که کماکان به نتیجه نرسیده است. رایزنی‌های گسترده‌ای بین میشل عون، رئیس جمهور و

نبیه‌بری رئیس پارلمان صورت گرفت و در نهایت، تحت تأثیر فشارهای خارجی و دخالت آمریکا و عربستان، عون ناچار سعد حریری را به عنوان گزینه پیشنهادی برای تشکیل کابینه معرفی کرد. اما در جریان معرفی اعضای کابینه، حریری تلاش کرد دولت خود را بدون در نظر گرفتن دیگر جریان‌ها تنها از یک طیف سیاسی خاص تشکیل دهد که با مخالفت محور ۸ مارس روبه‌رو شد. از آنجا که اغلب اعضای کابینه وابسته به محور غربی عربی بوده و گرایش‌های ضد مقاومت داشتند، میشل عون با این ترکیب مخالفت و اعلام کرد دولت باید نمایانگر وحدت ملی لبنان باشد و بتواند بین همه طیف‌های سیاسی وفاق و همگرایی ایجاد کند. از آنجا که هم رئیس جمهور و هم رئیس مجلس نسبت به برخی گزینه‌های وزارتخانه‌های کلیدی حساسیت داشتند، سعد حریری که در مقابل خود مانع بزرگی می‌دید، دست به تحریک جریان‌های حامی خود در لبنان زد و مردم طرابلس را وارد دور جدیدی از تظاهرات‌های ساختگی به بهانه محدودیت‌های کرونایی با هدف ایجاد فشار بر میشل عون و نبیه بری کرد که منجر به کشته و زخمی شدن تعدادی از آن‌ها و نیروهای امنیتی شد. متأسفانه امروز لبنان علاوه بر مشکلات اقتصادی، بدهی‌های خارجی که افزون بر ۸۵ میلیارد دلار می‌شود، کاهش سطح درآمد ملی، وخامت تجارت خارجی به دلیل شیوع ویروس کرونا و افزایش نرخ بیکاری، با یک بحران سیاسی ساختگی دیگر نیز از سوی طیف غرب‌گرای ۱۴ مارس روبه‌رو شده که اگر این شرایط تداوم یابد، این کشور وارد فضاهای تقابلی بین طوایف سیاسی و مذهبی خواهد شد و این، لبنان را وارد فرایند جدید بحران سیاسی خواهد کرد. امروز همه مسئولیت‌ها بر عهده سعد حریری و حامیان خارجی او مانند آمریکا و سعودی است. به‌تازگی سفیر ایالات متحده در بیروت در یک دخالت آشکار اعلام کرد آمریکا اجازه نمی‌دهد وزرای همسو با حزب‌الله وارد کابینه شوند. در حالی که مقاومت در پارلمان با ۵۸ کرسی، اکثریت را شامل می‌شود و به‌طبع باید بیش از دیگر جریان‌ها در انتخاب دولت نقش داشته باشد؛ آمریکا که داعیه‌دار دموکراسی در جهان است، امروز با رأی اکثریت در لبنان به مخالفت علنی برخاسته است. سعد حریری، آمریکا و سعودی در قامت یک مثلث تخریبی به دنبال بر هم زدن آرامش لبنان هستند تا در ورای آن بتوانند حزب‌الله را از صحنه سیاسی این کشور خارج کنند.