قدس آنلاین: چند روزی است که ماه با عظمت رجب که سرشار از رحمت و فیض الهی است، آغاز شده است. ماه رجب یکی از چهار ماه حرام است که خدواند در قرآن کریم دستور داده تا این ماه‌ها را گرامی بداریم و در آن پایبندی بیشتر به تعهدات دینی و شریعت الهی داشته باشیم. خداوند رحمان در آیه ۳۶ سوره توبه می‌فرماید: ﴿إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ﴾همانا عدد ماههای سال نزد خدا در کتاب (تکوین و تشریع) خدا دوازده ماه است از آن روزی که خدا آسمان و زمین را بیافرید و از آن دوازده ماه چهار ماه ماههای حرام است (نزد اکثر مفسرین آن چهار ماه ذیقعده و ذیحجه و محرم و رجب است) این است دین استوار و محکم، پس در آن ماهها ظلم و ستم (به جنگ و خونریزی) در حق خود و یکدیگر مکنید و متفقاً همه با مشرکان قتال و کارزار کنید چنانکه مشرکان نیز همه متّفقا با شما به جنگ و خصومت برمی‌خیزند و بدانید که خدا با اهل تقواست.

در کتاب صحیح مسلم و صحیح بخاری از پیامبر گرامی اسلام حضرت ختم مرتبت نقل شده است که فرمود: «السَّنَةُ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا؛ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ؛ ثَلاَثَةٌ مُتَوَالِیَاتٌ: ذُو الْقَعْدَةِ، وَذُو الْحِجَّةِ، وَالمُحَرَّمُ ، وَرَجَبُ مُضَرَ الَّذِی بَیْنَ جُمَادَی وَشَعْبَانَ» ماه های سال دوازده تاست که چهار ماه آن، ماه حرام است؛ سه ماه متوالی ذی القعده، ذی الحجه و ماه محرم و ماه دیگر، ما رجب است که بین جمادی الثانی و شعبان واقع شده است.

به این ماه، رجب می گویند، چون همیشه بزرگ داشته شده است و به آن "رجب المضر" هم گفته می‌شود، زیرا قبیله مضر که از اجداد پیامبر(ص) بودند، این ماه را بسیار گرامی می‌داشتند. ماه رجب نام های دیگری هم دارد که همگی بر عظمت و فضیلت این ماه دلالت دارد.

مسلمان ها باید قدر این ماه بزرگ را بدانند؛ زیرا درک و تعظیم آن همان دین و صراط مستقیمی است که کجی در آن راه نیابد و اهل آن دچار انحراف نشوند، کما اینکه باید به شدت از ارتکاب گناه در این ماه بر حذر باشند، زیرا جرم آن سنگین‌تر و خطاکار در این ماه را "آثم" گویند. خدای تبارک وتعالی در مورد تفاوت گناه در این ماه در آیه ۲۱۷ سوره بقره می فرماید: ﴿ یَسْأَلُونَکَ عَنِ الشَّهْرِ الحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ کَبِیرٌ﴾(ای پیغمبر) از تو راجع به جنگ در ماه حرام سؤال کنند، بگو: گناهی است بزرگ. یعنی به عنوان گناه کبیره محسوب می‌شود مانند ظلم و ستم در خانه خداست.

از جمله نشانه های تعظیم ماه رجب، پرهیز از ظلم به خود با دوری کردن از گناه، زشتی ها و ترک خطیئات است؛ زیرا گرچه گناه در همه زمان‌ها برای مرتکب شونده آن شوم و شر است، اما شومی و شرارت آن در ماه حرامی مانند رجب اشد و اعظم است، از آن جهت که هم مرتکب گناه می شوی و هم آنچه را که خداوند بزرگ داشته، کوچک شمرده‌ای. اهل جاهلیت در دوران قبل از اسلام این ماه را بزرگ می‌داشتند و از خون ریزی و انتقام و جنگ خودداری می کردند، حال آیا کسی که داعیه اسلام و مسلمانی دارد، نباید به تعظیم و احترام این ماه پایبند باشد؟

بنابراین، شایسته است که انسان مسلمان در این ماه با عظمت بیش از پیش از گناهان و معاصی دور بوده و خود را از آنچه خشم خدا را بر می‌انگیزد حفظ کند. چرا انسان مسلمان به حق برادر خود تجاوز کند، مال او را بخورد، آبرویش را ببرد، راز آنها را فاش کند و به آنها آزار رساند، در حالیکه درهای رحمت الهی به رویش باز شده و خدای تعالی منتظر اوست تا بر او رحم و مهربانی آرد؟ همه بدبختی های ما از گناهانی است که کوچک می شمریم، گناهان کوچک مانند خاشاکی است که روی هم انباشته می شوند و تلی از آتش را به جان ما می اندازد. پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: "إِیَّاکُمْ وَمُحَقَّرَاتِ الذُّنُوبِ؛ فَإِنَّمَا مَثَلُ مُحَقَّرَاتِ الذُّنُوبِ کَقَوْمٍ نَزَلُوا فِی بَطْنِ وَادٍ ، فَجَاءَ ذَا بِعُودٍ ، وَجَاءَ ذَا بِعُودٍ حَتَّی أَنْضَجُوا خُبْزَتَهُمْ ، وَإِنَّ مُحَقَّرَاتِ الذُّنُوبِ مَتَی یُؤْخَذْ بِهَا صَاحِبُهَا تُهْلِکْهُ". از ارتکاب گناهان کوچک برحذر باشید که مثل آن مانند مردمی است که وارد دره ای می شوند و هر فردی مقداری هیزم جمع می کند تا با انباشت آن نان بپزند، گناهان کوچک هم وقتی انباشته شوند، مرتکب آن را به هلاکت می رساند.

همانطور که در ماه حرام، مجازات گناهان بزرگتر و دشوارتر است، در مقابل پاداش نیکی‌ها وطاعات نیز در این ایام مضاعف و بزرگتر است. تقرب به خدای عزوجل و اطاعت پذیری از او در این ماه نزد خدای تعالی محبوب تر از تقرب جویی و عبادت در دیگر ماه هاست. ابن عباس در این خصوص می گوید: "وجعل الذنب فیهنّ أعظم، والعمل الصّالح والأجر أعظم" خدای تعالی گناه در این ماه ها را بزرگتر و عمل صالح و پاداش آن را هم بزرگتر قرار داده است.

پس هان ای بنده خوب خدا، این ماه باعظمت را بزرگ دار و فضایل آن را غنیمت شمار و به سوی رب الارباب خود بازگرد و نسوح وار از گناهان و اعمال زشت دست کش و زنگار از قلب خود بزدای و سیاهه اعمالت را به بیاض وجه بدل کن که درهای رحمت الهی باز است و یوم الحسرت در پیش. شاعری از شعرای عرب در وصف رجب چنین سراید:

بَیِّضْ صَحیِفَتَکَ السَّوْدَاءَ فِی رَجَبِ     بِصَالِحِ الْعَمَلِ الُمنْجِی مِنَ اللَّهَبِ

نامه سیاه اعمال خود را در ماه رجب با اعمال صالح که نجاتبخش از شراره های دوزخ است پاک کن

شَهْـرٌ حَرَامٌ أَتَی مِنْ أَشْهُرٍ حُرُمِ      إِذَا دَعَا اللهَ دَاعٍ فِیـهِ لَمْ یَـخِبِ

اکنون یکی از ماه‌های حرام آمده است، ماهی که اگر کسی در آن خدا را بخواند، ناامید نشود

طُـوبَی لِعَبْدٍ زَکَی فِیـهِ لَهُ عَمَلٌ      فَکَفَّ فِیهِ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالرِّیَـبِ

خوشا به حال بنده‌ای که در این ماه خود را پاک کند و با اعمال نیک، زشتی و پلیدی را از خود دور سازد.

انتهای پیام/