همان‌ گونه که هر انسان سالمی برای پیشگیری از بیماری باید شاخص‌های سلامتی خود شامل فشار خون، میزان آب بدن، ضربان قلب و.... را مرتب مورد ارزیابی و سنجش قرار دهد، هر حرکت و انقلابی نیز باید همواره مسیر و جهت حرکت خود را با شاخص‌های اولیه و استانداردش مطابقت دهد. انقلاب اسلامی نیز از این قاعده مستثنا نیست. اگر بخواهیم اهداف، ماهیت و دلایل رخداد این انقلاب را در قالب یک واژه تعریف کنیم باید بگوییم «عدالت».

عدالت یعنی قرار گرفتن هر چیز در جای خود. بر این اساس در گام دوم انقلاب باید بررسی کنیم آیا از لحاظ «سبک زندگی»،  استقلال فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی»، «رفاه مردم و مسائل دیگر از این دست» همه چیز در جای خودش قرار دارد یا خیر؟ آنچه مسلم است جمهوری اسلامی ایران با ماهیتی انقلابی، بر اساس نظریه دموکراتیزاسیون و سکولاریزاسیون قابل تبیین نیست و تحلیل و تبیین دیگری می‌طلبد. بر همین اساس اکنون که بیش از چهار دهه از این جنبش الهی و مردمی می‌گذرد باید نسبت به آسیب‌شناسی آن اقدامات مؤثری صورت پذیرد. برای تحقق این مهم به ابزارهایی نیاز داریم:

۱: نوآوری باز: به عنوان یک پارادایم مطرح می‌شود که بر اساس آن باید از ایده‌ها و مسیرهای داخلی و خارجی در چارچوب ارزش‌های پذیرفته شده نظام، به‌عنوان وسیله‌ای برای تازه گردانی رویکردها، سرعت بخشیدن به فعالیت‌ها، بهبود عملکرد و پیشرفت کشور استفاده شود.

۲: نهضت علمی و جنبش نرم‌افزاری؛ همان مقوله‌ای است که رهبر انقلاب بارها از آن به عنوان مهم‌ترین راه استقلال و پیشرفت کشور یاد کرده‌اند.

۳: جوان‌گرایی و انتصاب جوانان در مناصب کلیدی و تصمیم‌گیری؛ یکی از رویکردهای اصلی نظام برای پیوند نسل‌های بعدی انقلاب ۵۷ مشارکت جوانان در تصمیم گیری‌ها و ایجاد دغدغه‌های اساسی ایدئولوژی نهضت از لحاظ مفاهیمی همچون آزادگی، عدالت‌طلبی، استکبارستیزی و... در ذهن آنان است.

۴: بازگشت و وفاداری به ارزش‌های انقلاب اسلامی که بر مبنای آن مجاهدت‌هایی انجام دادیم و اتفاقات ویژه‌ای را رقم زدیم از مهم‌ترین اقداماتی است که در گام دوم باید برای حفظ باورهای اصیل و آرمان‌های امام بدان توجه شود.

مردم و مسئولان همواره باید رفتار و شیوه زندگی خود را بر اساس ارزش‌های اصیل انقلاب که همان مقاصد قرآن و عترت است طراوت و تازگی بخشند و به ارزش‌هایی که با خون جوانان خود بدست آورده‌اند وفادار باشند. اگر این موارد در جامعه رعایت شود دیگر خبری از تبعیض، فساد، فقر، اختلاس و... در جامعه نبوده و به رفاه مادی و معنوی بیشتری نائل خواهیم آمد. در گام دوم انقلاب این نکته بیشتر از هر زمان دیگری باید مورد توجه قرار گیرد که در نظام مدیریت کشور «مسئولان» به جای «مقامات» بنشینند و هر کسی در هر جایگاهی به جای طمع‌ورزی به مقام خود، به اهمیت و حساسیت رعایت حدود بیت‌المال و مسئولیتی که بر عهده می‌گیرد توجه کند.