تربیت نسلی همخوان با تراز انقلاب اسلامی مستلزم مؤلفههایی است که توجه به آنها، راه را برای آیندهای بهتر هموار خواهد ساخت.
فرزند زمان خویشتن
دکتر مجید ابهری، جامعهشناس درباره تربیت فرزند تراز انقلاب اسلامی به این سخن امیرمؤمنان(ع) اشاره میکند که «فرزندان خویش را مطابق شرایط روز تربیت کنید و فرزند زمان خویشتن باشید» و به ما میگوید: مفهوم فرزند زمان خویش بودن تنها بازی با رایانه و ورود به شبکههای مجازی یا مسافرت با هواپیما و... نیست؛ بلکه پذیرفتن و اعتقاد به ارزشها و معیارهای موجود در جامعه است؛ چرا که اگر والدین با این ارزشها موافق نباشند یا بخشهایی از آن را اجرا نکنند نمیتوانند فرزندان خود را به عنوان مدیران آینده و سرمایه اجتماعی مطابق با ارزشهای معنوی تربیت کنند.
وی میافزاید: مصداق این موضوع، نسلهای متولد شده پس از انقلاب هستند. نسلهایی که دوران سیاه طاغوت را ندیدهاند اما امروز با وجود کمبودها و مشکلات موجود، به تحقق اهداف اصلی انقلاب یعنی «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» باور دارند.
وی تأکید میکند: چه بهتر که والدین فرزندان را براساس معیارهای جامعه اسلامی تربیت کرده و ارزشهای انقلابی را که میتواند بزرگانی همچون قاسم سلیمانی تربیت کند به آنها منتقل کنند تا انتقال قضاوتهای اشتباه، فرزندان را از راه تعالی و تکامل منحرف نکند.
واکسیناسیون اولیه
مجید ابهری درخصوص تأثیر عوامل محیطی بر تربیت انقلابی میگوید: تربیت در دو نهاد خانواده و جامعه انجام میشود. در وهله نخست تربیت و آیینهای خانوادگی نقش واکسیناسیون اولیه را دارند؛ یعنی همان طور که در دوران کودکی علیه آبله و فلج واکسینه شدیم، باید بپذیریم آموزشهای اولیه در خانواده پایه و بنیان تربیت است و مجموعه تربیتهای خانوادگی در جامعه نیز انعکاس مییابد و بر همین اساس مدیران جامعه باید تکاملبخش آیینها و تربیتهای ارزشی در خانواده باشند.
این رفتارشناس درباره ویژگیهای فرزند تراز انقلاب تصریح میکند: فرزند تراز انقلاب کسی است که معیارهای گفته شده را در رفتار و کردار خود بپذیرد و در یک کلام، ولایتمداری و ولایتمحوری را سرلوحه و هدف کارش قرار دهد و بداند پیروی از ولایت یعنی پذیرش واقعیتهایی که در حاکمیت اسلامی وجود دارد و در صورت اطاعت، به تکامل معنوی خواهد رسید.
پدر و مادر الگوی تمامعیار فرزندان
تقی ابوطالبی، عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان نیز با اشاره به اینکه کودک در خانواده به عنوان فرزند، در مدرسه به عنوان دانشآموز و در اجتماع به عنوان شهروند تلقی میشود، میگوید: هدف تعلیم و تربیت کودکان در خانه، مدرسه و دانشگاه، آماده کردن او برای زندگی در اجتماع از دوران جوانی تا پایان عمر است. بنابراین شیوه رفتار پدر و مادر به عنوان الگوی فرزندان، نقش اساسی در شکلدهی شخصیت و مراحل رشد چندگانه جسمانی، معنوی، شناختی، عاطفی، روانی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و... دارد.
این روانشناس با اشاره به این بیت از عبدالرحمان جامی، شاعر قرن نهم هجری که «ذات نایافته از هستیبخش، چون تواند که شود هستیبخش» ادامه میدهد: والدین به عنوان مربیان اصلی در مهد اصلی رشد و تربیت یعنی خانه -که نخستین مدرسه رشد کودک است- هستند و کودکان از همه حالات، عواطف و احساسات و زبان بدن آنان تقلید میکنند، بنابراین اگر پدر و مادر به ارزشها، باورهای دینی همچون محرم، ماه رمضان و... معتقد باشند و در عمل نیز آن را اجرا کنند، فرزند نیز از آنها الگو میگیرد.
ابوطالبی تأکید میکند: نظام جمهوری اسلامی ایران نظامی بر پایه احیای ارزشهاست، اما متأسفانه شیوه عمل برخی مسئولان در تراز انقلاب اسلامی نیست. حال آنکه اگر مسئولان و مدیران جامعه دچار خطا شوند، نظامگریزی و نظامستیزی در جوانان انقلاب شکل میگیرد.
مؤلف کتاب «جریانهای رشدی کودکان» یادآور میشود: فرایند رشد نه در زبان بلکه در عمل توسط خانواده بالنده صورت میگیرد که سبب آبادانی و رشد همهجانبه و متوازن فرزندان میشود.
وی در پاسخ به پرسش ما در این باره که چگونه میتوان مؤلفههای انقلاب را در تربیت فرزند لحاظ کرد، میگوید: ابتدا باید والدینی، تراز انقلاب اسلامی داشته باشیم و این موضوع را میتوان با آموزشهای تربیتی و برگزاری دورههای تخصصی زوجین در پیش از ازدواج تحقق بخشید، در غیر این صورت، هرگونه تلاش دیگری بسان آب در هاون کوبیدن است.
مسئولان باید به کمک والدین بروند
وی تأکید میکند: مسئولان با اعتقاد بهاینکه نیروی انسانی سرمایه جاودانه هر جامعه است، باید به کمک والدین بروند تا والدین تراز انقلاب اسلامی داشته باشیم.
ابوطالبی عنوان میکند: همان گونه که واکسینه کردن کودک در روزهای ابتدایی تولد، او را در برابر بیماریها مصون میکند، در صورتی که واکسن معنویت، اخلاق، دینداری، ارزشهای انسانی، خدامحوری، خداخواهی و خداپرستی را درست تزریق کنیم، حتی با وجود عوامل نامناسب بیرونی، فرزندمان از پلیدیها در امان میماند.
نظر شما