این کارشناس دینی درباره فلسفه عظمت روز ۱۳ ماه رجب، بیان کرد: عظمت این روز به دلیل واقع شدن ولادت امیرمومنان امام علی(ع) به عنوان برترین خلق پس از خاتم الانبیاء(ص) آنهم در خانه خدا است، آیات و روایات متعدد این عظمت حضرت امیر(ع) و وجاهت ایشان در درگاه الهی را تصریح داشته‌اند چنان که ابن‌ابی الحدید معتزلی، شارح نهج‌البلاغه ۴۰ آیه از قرآن را بیان می‌کند که تاویل آنها وجود مقدس امیرالمومنین امام علی(ع) است.
مومنی تاکید کرد: مولودی که در سیزدهمین روز از ماه رجب قدم به عرصه حیات نهاده در نهایت قرب الی‌الله قرار دارد و ویژگی‌هایی دارد که عظمت شأن و جایگاه ایشان را بیش از پیش آشکار می‌کند؛ نخست آنکه پدر ایشان کلیددار کعبه است و این ویژگی‌ای منحصر بفرد برای حضرت امیر(ع) است که هیچ یک از جانشینان رسول خدا(ص) چنین شأنی نداشته‌اند، علاوه بر این، مولای متقیان(ع) نه خود، نه پدرشان و نه آبا و اجدادشان بت‌پرست نبودند و همگی یکتاپرست بوده‌اند.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: وقتی مقرر شد حضرت مریم(س) وضع حمل نماید، وحی شد که از مسجد بیرون برو چراکه اینجا محل عبادت است، اما درباره ولادت امیرمومنان(ع)، دیوار کعبه به حرمت علی(ع) و مادرش شکافته شد و مادر مکرمه‌شان وارد شدند و درهای آن بسته شد و هر چه تلاش کردند درها باز نشد! تا جناب فاطمه بنت اسد در آنجا وضع حمل نماید و همه اینها نشانه حرمت و شرافت مولودی است که در کعبه دیده به جهان گشوده است.
وی افزود: پس از سه روز هم وقتی مادر و نوزاد از کعبه خارج شدند، علی‌بن ابی طالب(ع) به محض آنکه چشمش بر چهره دلربای حضرت محمدمصطفی(ص) افتاد از قرآن، تورات و انجیل خواند و بر زبان آوردند: «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ* الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ».

سیره سیاسی مولای متقیان(ع)

مومنی درباره سبک زندگی سیاسی و منش حکمرانی امام علی(ع)، بیان کرد: منشور سیاسی امیرمومنان علی(ع) در نامه حضرت(ع) به مالک اشتر و یا خطبه ۹۹ نهج البلاغه مشخص است. ایشان از ابتدا بنا داشته و تصریح کرده‌اند که در گفتار و رفتار صراحت دارند و اهل تزویر و نیرنگ نیستند، چنان‌که فرمودند: والله! معاویه از من سیاستمدارتر نیست اما او با نیرنگ و دروغ مردم را جمع می‌کند و من از این امور مبرا و منزه هستم. ایشان همچنین فرمودند: اگر من بر شما حکومت کنم مبنای حکومتم قرآن و سنت نبوی(ص) است نه سنت دیگران و از زخم زبان و طعنه نمی‌هراسم ... و به هر شیوه‌ای که در بیت المال تصرف کرده باشند، آن را پس می‌گیرم حتی اگر مهریه زنان‌شان قرار داده باشند.
وی ادامه داد: از این‌رو، وقتی طلحه و زبیر از امیرمومنان(ع)، زیاده خواهی و اصطلاحاً رانت طلب کردند با برخورد ایشان مواجه شدند، حضرت(ع) شمعی را که مقابل‌شان روشن بود، خاموش کردند و فرمودند: کار شما شخصی است و این شمع از بیت‌المال روشن است!

تاکید بر عبد خدا بودن در نامه به مالک

مومنی تاکید کرد: شیوه‌ای که امیرالمومنین(ع) در نامه ابلاغی شرح وظایف به مالک اشتر برای معرفی خود به کار برده‌اند نیز بسیار قابل تامل است، ایشان پیش از آنکه عنوان نسبی و نیز عنوان امیرالمومنینی خود را بیان کنند، می‌نویسند از عبدالله علی‌بن ابیطالب به مالک ... این شیوه یعنی ای مالک! در این مسند حاکمیتی، فراموش نکن که عبد خدا هستی و بدون اضافه شدن به الله فاقد اعتبار خواهی بود. این همان امری است که امامین انقلاب به ما یاد دادند که بنده خدا باشید نه بنده شیاطین اهل جهادهای سه‌گانه باشید شامل: جهاد اصغر یعنی جهاد با دشمن بیرونی، جهاد اکبر یعنی جهاد با نفس و جهاد کبیر یعنی جهاد با شیاطین و طواغیت زمان که امروز آمریکا و اسرائیل نماد آن هستند.
این استاد حوزه علمیه قم در ادامه ابراز کرد: امیرالمومنین علی(ع) درباره ویژگی‌های متقین در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: مومنان آنهایی هستند که خدا نزدشان بزرگ و غیر او نزدشان کوچک است. بنابر آموزه‌های امام علی(ع)، عبد بودن در حاکمیت است که سبب پیشرفت می‌شود؛ اساساً غربت و مظلومیت امیرمومنان(ع) به سبب باور و عمل به عدلی است که پیشه کردند!
مومنی با بیان اینکه دستگیری از محرومان و ضعفا در تعابیر و سخنان مولای متقیان(ع) به کرات به کار رفته است، گفت: ایشان نه فقط نسبت به محبان و شیعیان بلکه نسبت به مخالفان و حتی غیرمسلمانان نیز رافت و دستگیری داشتند و نیازشان را برطرف می‌کردند رافت و شفقت امیر(ع) حتی به آنها که جسارت کرده و به ایشان حرف‌های نامربوط می‌زدند، می‌شد! ایشان به قدری به رسیدگی به محرومان آنهام مخفیانه اهتمام داشتند که بعد از شهادت‌شان و هنگام تغسیل وقتی از امام مجتبی(ع) درباره زخم‌های شانه امیر(ع) سوال شد، حضرت(ع) فرمودند: این رد کیسه‌هایی است که پدرم شب‌ها به صورت ناشناس به در خانه فقرا می‌برد.

منبع: آستان نیوز

انتهای خبر/