اپیزود یک:
صاحب یک میوهفروشی در خیابان یوسفآباد تهران که اکثر ساکنانش دستشان به دهانشان میرسد میگوید: سه مدل پرتقال آبگیری، متوسط و عالی داریم که از 24 هزارتومان شروع میشود و به 36 هزارتومان در هر کیلو میرسد.
وی میافزاید: سال گذشته پشت سر من چند برگه بزرگ از حساب دفتری همسایگان ما بود و آنقدر سرمان شلوغ بود که دو پیک موتوری برای سفارشات داشتیم ولی الان همانطور که میبینید نیم ساعت است حتی یک مشتری هم نیامده و روی دیوار حتی یک فاکتور و سفارش وجود ندارد.
او دلیل عدم تمایل مردم به خرید از مغازههای محلی را فاصله قیمتی خردهفروشیهای سطح شهر با بازارهای میوه و ترهبار محلی دانسته و میگوید: هزینه اجاره مغازههای میوهفروشی که عمدتا در محلههای مرغوب و پر رفت وآمد است بسیار بالا است به همین دلیل خیلی از همکاران ما نتوانستهاند این کار و کسب را نگه دارند و از آن خارج شدهاند. از طرف دیگر قدرت خرید مردم به شدت کاهش پیدا کرده و میزان خرید هفتگیشان به شدت کم شده است. من حتی مشتریان قدیمی داشتم که یک سال است از من خرید نکردهاند.
اپیزود دو:
سری به بازار میوهو ترهبار عباسآباد تهران میزنیم؛ با اینکه بازار نسبتا کوچکی است اما به شدت شلوغ است. ساعت 5 بعد از ظهر است و یکی یکی غرفهها جلوی مغازه خودشان بساط میکنند و میوهها و صیفیجاتی مانند، سیبزمینی، پیاز، کدو و بادمجان،گوجه فرنگی، خیار و حتی میوهها را به رسم آخر وقت هر روز حراج میکنند. تازه معنی شلوغی آن ساعت میدان میوه و ترهبار را میفهمیم. با اینکه قیمت میوه و ترهبار در میادین شهرداری تا یک سوم قیمت خردهفروشیهای سطح شهر و حتی مغازههای همان اطراف است اما در حراجهای بعد ازظهر این قیمت تا یک سوم یا نصف میدان هم کاهش پیدا میکند. اینجا میتوان قدرت خرید واقعی مردم یک منطقه متوسط رو به بالای شهر را دید.
اپیزود سه:
میوه و برخی اقلام ترهبار آنقدر گران است که به دنبال گوشت قرمز و مرغ از سفرههای مردم پر کشیده است. فعالان این بخش به دلایل مختلفی از جمله حضور مافیاوار و پرادعای دلالان تا افزایش هزینههای نهادههای کشاورزی اشاره میکنند.
*علت افزایش قیمت میوه
نایب رئیس اتحادیه باغداران کشور و رئیس اتحادیه باغداران استان تهران به قدسآنلاین در این باره میگوید: امسال به خاطر تورم شدید و افزایش سه برابری قیمت نهادههای کشاورزی، باغی و خدمات کشاورزی و مکانیزاسیون و همچنین دستمزد کارگران، قیمت میوهها افزایش یافت.
مجتبی شادلو با اشاره به اینکه باید سازوکاری برای تعیین قیمت محصولات کشاورزی از سوی تولیدکننده، عمدهفروش، واسطه و خردهفروش تهیه شود، میافزاید: اما تاکنون اهمال شده این در حالی است که در سالهای گذشته سرمایهگذاریهای عظیمی در بخش باغبانی، صورت گرفته که الان موقع بهرهبرداری از آن است ولی وضعیتشان به گونهای است که خیلیها توان ادامه کار خود را ندارند و در عین حال نمیتوانند باغات و درختان را رها کنند، قانون نیز اجازه امحای درختان و رها کردن آنها را نمیدهد.
وی ادامه میدهد: محصولات باغی ایران در منطقه دارای مزیت است و به رغم کارشکنیهای امریکا و اسرائیل و عرضه میوه با قیمت پایینتر نتوانستهاند بازار کشورهای خلیج فارس را از ما بگیرند به نحوی که قیمت میوههای ایران 20 سنت در هر کیلو گرانتر به فروش میرسد.
رئیس اتحادیه باغداران تهران با اشاره به اینکه قیمت پایه میوهجاتی مانند سیب و پرتقال که میوههای اصلی بازار شب عید هستند نسبت به سال گذشته افزایش داشته، عنوان میکند: سیب روی درخت از حدود 2هزار تومان در سال گذشته به 6 تا 8 هزار تومان و پرتقال روی درخت از کیلویی 1500 تومان به 5 تا 8 هزار تومان امسال افزایش پیدا کرده است. شادلو در ادامه تصریح میکند: به این رقمها، هزینه جمعآوری، بستهبندی و حمل و نقل افزوده شود و شرایط نگهداری متفاوت آنها هم لحاظ شود، برای سیب در هرکیلو 3500 تومان و پرتقال کیلویی 2 هزارتومان افزوده میشود به نحوی که قیمت تمام شده پرتقال 8500 و سیب حدود 10200 تومان میشود.
نایب رئیس اتحادیه باغداران کشور در ادامه با اشاره به اینکه همه اعتراض میکنند که مگر میوه ارزبری دارد، میگوید: بیشتر نهادههای کشاورزی به شدت گران شده؛ مانند کود آهن که سال گذشته کیلویی 60هزار تومان بود و الان 360 هزار تومان شده یا تراکتور باغی پارسال در همین موقع 70 میلیون تومان بود که امسال به 500 میلیون تومان رسیده است.
شادلو میافزاید: دولت کودشیمیایی که باید طبق قانون هدفمندی یارانهها، از آن حمایت میکرد خیلی راحت گرانش کرد؛ یا کودهای پتاسه و فسفاته که بیشترین مصرف کشاورزان است را از کیسهای حدود 100 تومان به 500 تومان رساند و در حال حاضر فقط تا حدودی از کود ازته را تامین میکند.
رئیس اتحادیه باغداران تهران در پاسخ به این سوال که چرا قیمت تمام شده تا مغازه و خردهفروشی افزایش دارد میافزاید: عمدهفروشی 5 تا 10 درصد حقالعمل میگیرد، خردهفروشی برای سبزی و ترهبار 30 درصد و برای محصولات باغی و صیفی که ماندگاری بالاتری دارند 20 درصد سود باید بکشند که روی همرفته 40 درصد افزایش نشان میدهد درحالی که قیمتها در سطح خردهفروشی تا 300 درصد قیمت سر درختی هم میرسد. باید دید چرا پرتقال انبار که 9 تا 11 هزار تومان و سیب در انبار از قرمز و سفید تا درجه یک یا دو 8 تا 12هزار تومان است تا سه برابر به دست مصرفکننده میرسد.
نایب رئیس اتحادیه باغداران کشپور در ادامه تصریح میکند: این را هم در نظر بگیرید که میوه در سال 99 به دلیل تعطیلی مراسم عروسی و عزا، سمینارها و مجالس بزرگ و حتی مهمانیهای خانوادگی فقط مصرف خرد و خانگی داشته و از طرف دیگر بازار هیچگونه کمبودی حداقل در زمینه مرکبات ندارد.
وی چاره کار را افزایش نظارت دستگاههای نظارتی عنوان کرده و میگوید: وزارت صمت، وزارت جهاد کشاورزی، ستاد تنظیم بازار، بازرگانی داخلی و سازمان تعزیرات در این رابطه وظایفشان تعریف شده که اجازه ندهند قیمتها بیش از این افزایش پیدا کند.
شادلو همچنین اضافه میکند: زمانی قرار بود ساماندهی واسطهها و دلالان صورت بگیرد. در حالی که در توزیع یک محصول فقط یه عامل تعیینکننده داریم، تولیدکننده، عمدهفروش و یک خردهفروش؛ هر واسطه دیگری که بیاید موجب گرانی میوه میشود گاه میوه تا چند دست واسطه میچرخد. یک عده دلال این حق را به خود میدهند که با دست به دست کردن میوه آن را گرانتر بفروشند و سود به جیب بزنند.
حکومت دلالان بر بازار میوه و ترهبار
عنایتالله بیابانی، رئیس اتحادیه باغداران نیز به قدرت لابی دلالان و رد پای آنان تا وزارتخانهها اشاره کرده و به قدسآنلاین میگوید: بهترین مرکبات را از باغدار کیلویی 6هزار تومان و کیوی را 7 هزارتومان میخرند و در حالی که سردخانههای ارومیه و اشنویه مملو از سیب است به بازار پر عرضه نمیشود. باید دید دلیل عدم توزیع این سیبها در بازار چیست و چه کسانی هستند که سیب را عرضه نمیکنند؟
قائم مقام خانه کشاورز به حضور و لابی قدرتمند دلالان در همه جا اشاره کرده و اضافه میکند: واسطهها را دست کم نگیرید که در همه جا لابی خیلی قوی دارند به شکلی که حتی یک نیسان بار مرکبات دم یک میوهفروشی حق فروختن ندارد.
رئیس اتحادیه باغداران میگوید: امسال هیچ اتفاق خاصی نیفتاده که محصولات باغی تا این حد گران در اختیار مصرفکننده قرار بگیرد، برخی از فرصتطلبها به دنبال به هم ریختن بازارند تا از آب گلآلود ماهی بگیرند. وی ادامه میدهد: متاسفانه هر سال داستان گران شدن میوه را به بهانهای میبینیم؛ گاه به دلیل کارگر گران، یک زمان حمل و نقل گران و گاه آفت، سرما و یخبندان دلیل گرانی و عرضه نامرتب میوه در کشور میشود در حالی که امسال هیچ کمبودی در زمینه میوه و ترهبار نداشتیم به ویژه در مورد مرکبات، کیوی و سیب و ذخیرهسازی کافی برای مرکبات و سیب انجام گرفته است.
بیابانی با بیان اینکه 20 سال در خانه کشاورز با سازمانهای تولیدکننده و مصرفکننده در ارتباط بودم و هیچوقت چنین وضعیتی را شاهد نبودم، تصریح میکند: هر روز نوبت یکی از اقلام پرمصرف خانوارهای ایرانی مثل گوجه فرنگی، سیبزمینی و پیاز یا مرکبات است که گران شود. باید مشخصا وزارت جهاد کشاورزی رسیدگی کند اما آنطور که باید به وظایف خود عمل نمیکند.
بیابانی با اشاره به اینکه بگذارید میوههای لاکچری را اقشار ثروتمند بخورند چون این میوهها دغدغه اقشار متوسط و ضعیف نیست میگوید: آنها هرقدر میخواهند بابت میوههای لاکچری پول بدهند اما نباید مردمی که یک کیلو پرتقال هم نمیتوانند بخرند و دانهای خرید میکنند میوه را تا این حد ابتیاع کنند. مردم مطابق جیبشان خرید میکنند و اکثرا توان خرید میوه به هر قیمتی را ندارند.
نظر شما