چند روز گذشت و با افزایش قیمت فیلیمو تازه فهمیدیم که همه این سریال‌های خوب قرار است با افزایش نجومی قیمت اشتراک‌ها اتفاق بیفتد. اتفاقی که همزمان در فیلیمو و نماوا افتاد و با افزایش بیش از دو برابری میانگین قیمت‌ها در اسفند ماه رخ داد. از یک ماه گذشته تاکنون مخالفین، رسانه‌ها و روابط عمومی فیلیمو هر کدام نظراتی داشته‌اند که در این مطلب بررسی می‌کنیم.
گرانی در دو پرده
اوایل اسفند سال ۹۹ بود که فیلیمو و نماوا با افزایش قیمت، اشتراک ماهانه خود را از ۲۵هزار تومان به ۵۹ هزار تومان رساندند. اتفاقی که با واکنش‌های منفی مواجه شد. بیش از دو برابر شدن قیمت، آن هم در شرایطی که از نظر اقتصادی وضعیت مساعدی وجود ندارد و سرویس‌های VOD هم جزو بخش‌های اصلی زندگی مردم نیستند. این اتفاق به همین‌جا ختم نشد و در فروردین ماه، فیلیمو بار دیگر هزینه عضویت را افزایش داد و به اشتراک ماهانه ۹۹هزار تومان رساند. افزایش نزدیک به چهار برابر در یک ماه.
شکوری‌مقدم، مدیرعامل فیلیمو در مصاحبه‌ای که با روزنامه صبح‌نو داشت دلیل این افزایش قیمت را افزایش هزینه تولید مطرح کرد. تعداد سریال‌های تولید شده در سال ۹۹ توسط فیلیمو ۱۰ اثر بود که بخش زیادی از این‌ها با نماوا به صورت مشترک ساخته شدند که حالا در تولید مجزا عمل می‌کنند. فیلیمو به تنهایی قصد دارد ۳۰ سریال در سال پیش‌رو بسازد. ۱۴۰۰ اپیزود سریال در سال ۱۴۰۰. فیلیمو برای تأمین هزینه ساخت روی پولِ مردم حساب کرده است.
روابط عمومی فیلیمو هم در پاسخ به واکنش‌های منفی در فضای‌مجازی مرتباً تکرار می‌کند که این افزایش هزینه برای افزایش کیفیت و کمیت تولیدات است. حتی در پاسخ به کامنت‌های اینستاگرامش در اعتراض به افزایش قیمت صرفاً یک پیام ثابت را کپی می‌کند. همچنین در بیانیه‌ای که منتشر کردند دست به مقایسه بین خرید سال‌های گذشته از سوپرمارکت زدند که برای چهار قسمت باید ۶۰ هزارتومان در ماه می‌پرداختیم، اما حالا برای ۲۴ قیمت باید ۹۹ هزار تومان بپردازیم. در بخش دیگری از همین بیانیه، روابط عمومی فیلیمو اعلام کرد از آنجا که قصد دارند وارد بورس شوند، همه فعالیت‌های مالی شرکت شفاف و برای مردم قابل پیگیری است. روابط عمومی نماوا اما به هیچ اعتراضی واکنش نشان نداده و دلیل افزایش قیمت در اسفند را هم بیان نکرده و به طور کلی اظهارنظرهای عمومی تاکنون برایش مهم نبوده است.
معادل پنج بار سینما رفتن!
مزیت اصلی سرویس‌های آنلاین پخش فیلم به ارزان بودن آن‌ها نسبت به متوسط قیمت بلیت سینماهاست. برای مثال بلیت سینما به طور میانگین در استانبول حدود ۷ دلار، در رم ۱۰ دلار و در نیویورک ۲۷ دلار و در بعضی سینماهای لندن ۵۰ دلار است. اشتراک نت‌فلیکس به عنوان بزرگ‌ترین سرویس VOD جهان هم به طور میانگین برابر با ۱۲ دلار است. اگر شخصی در ماه دوبار بخواهد به سینما برود قیمت آن در هر حالتی از اشتراک یک ماهه نت‌فلیکس کمتر می‌شود. در ایران قیمت بلیت حدود ۲۰ تا ۲۵هزار تومان است و قیمت ۹۹هزارتومانی فیلیمو برای یک ماه عدد بالایی محسوب می‌شود.
در گزارشی از گروه راستا۳۶۰ که به حوزه استارتاپ می‌پردازند، حداقل درآمد ماهانه در آمریکا یک‌هزارو۷۴۰ دلار است و هزینه اشتراک نت‌فلیکس کمتر از ۱۲دلار. در ایران حداقل درآمد ماهانه ۲میلیون و ۶۴۰ هزار تومان است و هزینه اشتراک با تخفیف ۶۴.۵ هزار تومان است (بدون احتساب مالیات بر ارزش‌افزوده). به عبارت دیگر هر آمریکایی باید برای خرید اشتراک نت‌فلیکس ۰.۶۷ درصد از حقوق ماهانه خود را بپردازد، اما هر ایرانی باید ۲.۴۳ درصد و به این ترتیب می‌توان مدعی شد هزینه اشتراک فیلیمو چهار برابر هزینه اشتراک نت‌فلیکس است.
راه‌حل‌های فیلیمویی و نماوایی
مخالفت‌های گسترده‌ای در فضای مجازی تاکنون انجام شده و تعداد زیادی از افراد اعلام کرده‌اند قصد تمدید اشتراک خود را ندارند و عده‌ای حتی پا را از این هم فراتر گذاشتند و همه را دعوت به حذف برنامه از گوشی و لپ‌تاپ‌ها کردند. محاسبات مالی هم راه خودش را به صحبت‌های مجازی باز کرد. با حسابی سرانگشتی و براساس گزارش سالانه فیلیمو، ۱/۱ میلیون کاربر وجود دارند که ماهانه حدود ۵۰ میلیون تومان درآمد و در سال چیزی نزدیک به یک‌هزارو۵۰ میلیارد تومان گردش مالی می‌شود. حالا پرسش پیش می‌آید که مگر هزینه ساخت سریال‌ها چقدر است؟
در طرف مقابل فیلیمو و نماوا کمپین‌های تبلیغاتی خودشان را گسترش دادند. کد تخفیف‌های فراوان که برای کاربران ساخته می‌شود، اینفلوئنسرهایی که در استوری تبلیغ می‌کنند و کد تخفیف ویژه دارند، نماوا که در کمپینی با اسنپ اشتراک رایگان می‌دهد و همکاری با روبیکا و اپراتورهای اینترنت‌همراه همه از تلاش‌های این دو سرویس برای نگه‌داشتن مخاطبان بودند.
ساترا کجایی؟ دقیقاً کجایی؟
این مشکل و مشکلات مشابه که عمدتاً به فضای دیجیتال برمی‌گردند به ما یادآوری می‌کنند که تا چه حد خلأ قانون‌گذاری در این حوزه داریم. در همین مسئله هنوز مشخص نیست که چه سازمانی مسئول نظارت است. ساترا مسئول تأیید برنامه‌ها و نظارت بر سرویس‌دهی و همچنین تأیید مجوز فعالیت VODها را دارد، اما صراحتاً از ورود به حوزه قیمت‌گذاری کنار کشیده و گفته است که به قیمت‌گذاری دستوری پاسخگو نیست. از طرفی رسانه‌ها از معاونت نظارت و ارزشیابی وزارت ارشاد و رگولاتوری وزارت ارتباطات نیز مطالبه‌گری داشته‌اند. هنوز هم به صورت دقیق مشخص نیست که کدام نهاد مسئول پاسخگویی و نظارت است و هر سه نهاد وزارت ارشاد، وزارت ارتباطات و صداوسیما در فعالیت‌ها دخالت می‌کنند، اما در این شرایط پاسخگویی ندارند.
نظر شما