گروه استان ها-بابک رحیمیان: در طی سال های گذشته وعده های بسیاری در خصوص ایجاد صنایع بزرگ هم چون راه اندازی کارخانه های خودروسازی از شمال تا جنوب سیستان و بلوچستان داده شده که هنوز هیچ یک استارت نخورده است.
خودرو سازی در شمال سیستان و بلوچستان
نخستین وعده احداث کارخانه خودروسازی در این استان به سال های ۱۳۷۵ باز می گردد زمانی که غلام حسین آقایی نمایندگی دوره ششم مردم زابل را بر عهده داشت و اعلام کرد که شرکت«توسعه صنعتی دستان» طبق مذاکره با شرکت «روور» انگلستان قرار است در این منطقه کارخانه خودرو سازی ایجاد و برای جوان این استان ۴ هزار فرصت شغلی ایجاد کند!
اگر چه نماینده مردم زابل در آن زمان مدعی ایجاد ۶ هزار شغل و هم چنین حمایت رییس‌جمهور وقت، وزیر صنایع و معادن و رییس‌کل بانک مرکزی بود و حتی ادعا می کرد شرکت خودروسازی زابل با هزینه اولیه ۱۰ میلیارد ریال و با مشارکت شرکت «روور» انگلستان تاسیس شده است اما این وعده تاکنون و پس از گذشت ۲۵ سال هنوز بر همان محور وعده ها می چرخد!
نماینده مردم سیستان در آن زمان حتی عنوان کرد: بیش از چهار هزار نفر از جوانان سیستان و بلوچستان برای اشتغال در کارخانه زابل ثبت‌نام کرده‌اند و آموزش بیش از هزار نفر در مراکز آموزش فنی‌وحرفه‌ای استان آغاز شده است که تا این زمان هنوز راستی آزمایی در خصوص این ادعا ها انجام نپذیرفته است.
احداث صنایع خودرو در جنوب استان
از احداث کارخانه در شمال استان سیستان و بلوچستان که بگذریم ۱۱سال پیش، یعنی در سال ۸۹ وزیر صنعت و معدن دولت دهم از سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) خواست شرایط را برای ایجاد قطب سوم خودروسازی کشور در جنوب این استان و در بندر چابهار فراهم کند.
در آن زمان علی‌اکبر محرابیان اعلام کرد:«سومین قطب خودروسازی ایران در سال ۱۳۹۰ متولد خواهد شد» اما این وعده هم مانند سایر وعده‌ها در این استان متجلی نشد.
داستان احداث کارخانه خودرو در جنوب سیستان و بلوچستان تا سال ۱۳۹۳ ادامه داشت تا اینکه علی‌اکبر ترکان دبیر وقت شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی خرداد ۹۳ از راه‌اندازی یکی از بزرگ‌ترین سایت‌های تولید خودرو در آسیا در منطقه آزاد چابهار به‌واسطه دسترسی آسان این بندر به بازارهای هدف خبر داد.
بیست و پنجم مردادماه سال ۱۳۹۵ نیز یک‌بار دیگر این وعده باخبر دیگری امیدبخش شد.
علی اوسط هاشمی استاندار وقت سیستان و بلوچستان در نشست شورای گفت‌وگوی دولت با بخش خصوصی در زاهدان سخن از ایجاد کارخانه تولید برقی در چابهار خبر داد.
وی در این رابطه گفت: برای نخستین بار در کشور کارخانه تولید خودروهای برقی در چابهار به‌زودی ساخته می‌شود و با تولید قطعات آن در ۵ استان دیگر تحول بسیار بزرگی در منطقه ایجاد خواهد شد اما مردم این استان هنوز هیچ عملی در این راستا به چشم ندیدند.
چرخ‌هایی که تولید نشد
اگر از صنعت خودروسازی تنزل کرده و به سطح پائین تری یعنی لاستیک خودرو تن دهیم در سال ۹۳ یکی از تعهدات رئیس‌جمهور وقت راه‌اندازی و ایجاد کارخانه لاستیک‌سازی در سیستان بود که این وعده نیز هنوز پس از گذشته ۸ سال در همان حد وعده باقی‌مانده است.
اگرچه علی ربیعی، وزیر وقت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خردادماه ۹۶ در مراسم امضای قرارداد ساخت کارخانه لاستیک زابل در محل وزارت صنعت، معدن و تجارت اذعان کرد راه‌اندازی کارخانه تولید لاستیک زابل چهره اشتغال را در سیستان و بلوچستان دگرگون خواهد کرد و از اهداف دولت برای عادلانه کردن سهم مناطق از رشد اقتصادی، ارتقای رشد منطقه‌ای و ارتقای سهم سیستان و بلوچستان در درآمد ناخالص داخلی سخنرانی کرد اما هیچ‌یک از این وعده‌ها سرانجامی نداشت.
طبق گفته ربیعی قرار بود تا بیش از یک هزار نفر به‌صورت مستقیم و دو برابر این تعداد به‌صورت غیرمستقیم در فاز نخست این پروژه مشغول به کار شوند که متأسفانه این وعده‌ها بر چرخ عمل سوار نشد.
طرح‌های کاغذی
در همین رابطه وقتی با نماینده مردم زابل در مجلس شورای اسلامی هم‌کلام می‌شویم وی نیز دل‌خوشی از این وعده وعیدها نداشته و به ما می‌گوید: سیستان غنی از معادن و فرصت‌های شغلی است که متأسفانه بسیاری از طرح‌هایش بر روی کاغذ است و سایر طرح‌ها مانند همین کارخانه لاستیک‌سازی بارها کلنگ زنی شده که سرانجامی نداشته است.
حبیب‌الله دهمرده اظهار می‌کند: گزارش‌هایی که داده می‌شود از بیخ و بن باطل است، مردم این خطه کوچ کردند، چون سرمایه آن‌ها به آبی وابسته بود که به دلیل احداث بند کمال خان اکنون وارد کشور نمی‌شود و لذا مردم برای یافتن یک‌لقمه‌نان سرزمین آبا و اجدادی خود را ترک می‌گویند.
نظر شما