قدس آنلاین-گروه استان‌ها: چهارمحال و بختیاری باوجود مساحت کمی که دارد، نقش مهمی در تولید آب شیرین کشور ایفا می‌کند و سرچشمه ۲ رودخانه کارون و زاینده‌رود و سرچشمه بخشی از رودخانه دز در این استان است.
دشت‌های چهارمحال و بختیاری این سال‌ها با خود پسوندی را به نام «دشت‌های ممنوعه» یدک می‌کشند، که زیبنده نام یکی از برف گیرترین مناطق ایران در سال‌های دور نیست.
تا چند سال گذشته عنوان می‌شد که این استان ۱۰ درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد، اما امروز بسیاری از کارشناسان و مسئولان حوزه آب نسبت به کمبود شدید آب در این منطقه هشدار می‌دهند.
خشکیدگی ۶۰ هزار هکتار از جنگل‌های زاگرس و ۵۰۰ هزار هکتار از مراتع و گون زارهای استان، ممنوعه شدن هر ۱۰ دشت اصلی استان، فرونشست دشت‌ها، خشک شدن ۵۸ درصد از چشمه‌ها، قنات‌ها و چاه‌ها، شکل‌گیری چشمه‌های گردوخاک و گسترش بیابان‌زایی تنها بخشی از پیامدهای وقوع خشک‌سالی در این استان است.
مصوبه‌های بی‌فرجام
اگرچه مشکل تأمین آب شرب شهرهای بروجن و فرادنبه با حفر چاه‌های جدید به‌صورت موقتی برطرف شده است اما واقعیت این است که چشم تمامی مسئولان و مردم سال‌هاست که به طرح انتقال آب بن –بروجن دوخته‌شده تا شاید با رسیدن این خط انتقال آب مشکل کمبود آب نیز برطرف شود.
طرح انتقال آب بن- بروجن قرار است مشکل آب آشامیدنی ۱۱ شهر و ۱۳ روستای چهارمحال و بختیاری با جمعیتی افزون بر ۴۶۰ هزار نفر را رفع کند.
طرح انتقال آب بن به بروجن که آب را برای مصارف آشامیدنی از منطقه بن به سمت بروجن انتقال می‌دهد، طرحی است که مصوبه ۲ دولت را دارد.
این پروژه اولین بار در سفر رئیس دولت نهم به چهارمحال و بختیاری در جلسه هیئت دولت به‌عنوان یک پروژه ملی تصویب شد و در دولت دهم رسماً کار لوله‌گذاری آغاز شد. دولت یازدهم نیز برای دومین بار در هیئت دولت همان مصوبه دولت نهم را تصویب کرد و معاون اول رئیس‌جمهور فاز دوم اجرای این پروژه را به‌صورت ویدئو کنفرانس کلنگانی کرد و تأکید کرد این پروژه باید طبق برنامه زمان‌بندی اعلام‌شده (یعنی قرار بود تا پایان سال ۹۶) به بهره‌برداری برسد؛ البته وعده بهره‌برداری از این طرح را وزیر وقت نیرو در سال ۹۵ نیز داده بود که محقق نشد.
عملیات اجرایی این پروژه در حوضه آبریز زاینده‌رود از سال ۱۳۹۱ آغاز شد و بنا بر اظهارات مدیران استان چهارمحال و بختیاری در شرایطی که بیش از ۹۰ درصد منابع آب مصرفی این استان در بخش‌های شرب، صنعت و کشاورزی از منابع زیرزمینی برداشت می‌شود، بهره‌برداری از این طرح، آب آشامیدنی و بهداشتی بیش از ۴۷۵ هزار نفر در ۱۱ شهر و ۱۴ روستای در مسیر رودخانه را در این استان تأمین خواهد کرد.
مسئولان چهارمحال و بختیاری اجرای پروژه انتقال آب بن- بروجن برای مردم چهارمحال و بختیاری را حیاتی می‌دانند درحالی‌که کشاورزان و مسئولان اصفهان از ابتدا با اجرای این طرح موافق نبودند زیرا معتقدند اجرای این طرح توجیه فنی، زیست‌محیطی، اقتصادی و بهره‌وری ندارد.
اقدامات امنیتی
اگرچه قرار بود این پروژه حداکثر تا سال ۹۶ به بهره‌برداری برسد اما به دلیل عدم تخصیص اعتبار به‌موقع؛ این پروژه نیز دچار عقب‌ماندگی‌هایی شده است که البته این روزها با کارشکنی برخی افراد همراه شده است.
این طرح تاکنون به دلیل مخالفت‌های افراد محلی البته با هدایت جریان‌های سیاسی بارها موردحمله، تخریب و تهدید قرارگرفته است.
از تخریب غیرقانونی آبگیر طرح انتقال آب بن به بروجن گرفته تا آتش زدن خودروی پیمانکاران و مهندسان این پروژه حاکی از انست که برخی از دست‌های پشت پرده تمایلی برای انتقال آب از اصفهان به استان چهارمحال را ندارند و این در حالی است که حسن روحانی رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در سفر خود به چهارمحال و بختیاری در مرداد ۱۳۹۳ تأکید بسیاری بر اجرای این طرح داشت.
مسئولان چهارمحال و بختیاری، اجرای پروژه انتقال آب بن- بروجن برای مردم چهارمحال و بختیاری را حیاتی می‌دانند؛ درحالی‌که کشاورزان و مسئولان اصفهان از ابتدا با اجرای این طرح موافق نبودند، زیرا معتقدند اجرای این طرح توجیه فنی، زیست‌محیطی، اقتصادی و بهره‌وری ندارد.
در سال‌های اخیر نیز کشمکش‌های زیادی بر سر این طرح وجود داشته و در حالی مسئولان استانی چهارمحال و بختیاری این پروژه را قانونی می‌خواندند که نمایندگان استان اصفهان آن را به دلیل نداشتن مجوز از شورای عالی آب غیرقانونی و غیرمنطقی می‌دانستند.
گفتنی است اسفندماه سال گذشته در همین راستا علی نوریان، قاضی کمیسیون رسیدگی به امور آب‌های زیرزمینی استان اصفهان رأی به توقف عملیات غیرقانونی انتقال آب بن بروجن داد. اما از طرفی مسئولان چهارمحال و بختیاری می‌گویند طرحی که دارای مصوبه دولت و مجوز قانونی است باید اجرا شود حال باید دید دولت سیزدهم برای حل این مناقشه چه تصمیمی خواهد گرفت زیرا به‌طور حتم این کشمکش‌ها در پایان دولت دوازدهم ره به‌جایی نخواهد برد!
نظر شما