شهرآورد ۹۵ باتمام فراز و فرودش، از آندسته از شهرآوردهایی بود که مسایل فنی و جذابیت فوتبالی، فدای پیروزی برحریف سنتی می شود. این بازی درحالی به نفع سرخ های پایتخت به پایان رسید که تماشاچیان تلویزیونی، موقعیت های گل چندانی را روی دروازه ها ندیدند و می توان تصور کرد بیشتر روی مبل ها لَم داده بودند تا اینکه به خاطر هیجان بازی بالا و پایین پریده باشند. مهاجمان قرمزپوش تنها توانستند در یک صحنه از غفلت مدافعان حریف استفاده کرده و مچ آبی ها را بخوابانند.

استقلال جنگ حیثیتی را باخت و نشان داد پس از بازگشت از آسیا حال و روز خوبی ندارد. دو بازی و دو شکست، سه گل خورده و بدون گل زده حاصل کار این  تیم پرطرفدار در لیگ است. البته این تعداد گل خورده از تیم فرهاد مجیدی چندان دوراز انتظار نیست، اما دو بازی بدون گل زده را از این تیم به یاد نداریم.

چرا استقلال امروز، با تیمی که چندی پیش، تنها بازمانده از گروه مرگ بازی های آسیایی شد، آنقدرفاصله گرفته است؟ تنها تغییر رخ داده در تیم آسیایی استقلال و تیم حاضر شده در لیگ پس از آسیا، پایان یافتن همکاری کمالوند با مجیدی و خروج پرسرعت فراز از آسمان آبی پایتخت است. آیا فرود تیم فرهاد حاصل خروج فراز است؟

شهرآورد ۹۵ را بار دیگر در ذهن خود مرور کنید. استقلال از همان ابتدا پرفشار اما بااسترس فراوان وارد میدان شد. نشان به این نشان که دراولین دقایق نیمه اول مشابه صحنه گلی که پرسپولیسی ها در نیمه دوم به دست آوردند و توانستند توپ را با تور آبی ها آشنا کنند، برای استقلال پیش آمد. مطهری توپ را باپای چپ شلیک کرد اما قایدی توپ برگشتی را نتوانست به دروازه قرمزها الصاق کند. ضمن اینکه قبل از آن در تله آفساید مدافعان حریف گیرکرده بود. اما مهاجمان پرسپولیس در نیمه دوم از این دو اشتباه گذشتند و به دروازه استقلال رسیدند.

قایدی بارها نشان داده است که مهاجم کم تجربه و خامی نیست و حتی بازی هایی با حسیاسیت بالا را برای استقلال درآورده است. باشوی کوچک بوشهری بارها در مستطیل سبز فوتبال بااسکی مارپیچ بین مدافعان به گل رسیده است. اما چرا اینبار در کنار دیوار دفاعی حریف یخ زد؟

دیاباته نیز هیچ نشانی از یک مهاجم که آقای گل فصل گذشته شده و معمولا با مهارت و تیزچنگی بالا، پیکر حریفان را زخمی می کرد، نداشت. این ببر غول پیکر آفریقایی در شهرآورد حتی موفق نشد به اندازه یک گربه از تور پرسپولیس طعمه ای صید کند. او حتی نتوانست محوطه جریمه قرمزها را گل آلود کند تا هم تیمی هایش بتوانند به جای او ماهی بگیرند.

گل آلود کردن و ماهی گرفتن به کنار، دیاباته در شهرآورد حتی قادر به کنترل یک توپ ساده هم نبود. بیشتر توپ ها از پایش جدا شده و اکثر پاسهایش رو به عقب و اشتباه بود. بارها هم تیمی هایش مجبور شدند چندین متر بدوند تا بتوانند باپاهایشان دست توپ را گرفته و آنرا به زمین حریف پرتاب کنند.

بدون شک خط حمله کنونی استقلال یکی از بهترین خط حمله های ایران و آسیاست. مهاجمان استقلال از توانایی های لازم برای گشودن دروازه حریفان برخوردارند اما به نظر می رسد در یکی دو بازی اخیر بدون تمرکز کافی و با دنیایی از اضطراب و استرس پا به میدان رقابت گذاشته اند.

حساسیت بازی در آسیا و رقابت با تیم های متمولی مانند الدحیل، الاهلی و الشرطه اگر بیشتر از حساسیت بازی با ذوب آهن و پرسپولیس نباشد، کمتر از آن نیست. اما به نظر می رسد جمال این استقلال باید به مربی کارکشته ای چون کمالوند روشن شود. کسی که بتواند حاشیه های خارج از میدان را از بازیکنان دور کرده و ذهن آنها را متمرکز بازی پیش رو کند.

فرهاد باید فردی مانند فراز را درکنار خود داشته باشد تا بتواند با استقلال به اوج برسد و از آسمان آبی "ستاره" بچیند. وگرنه روی همین "سیاره" خاکی دوباره تحقیر خواهد شد.

انتهای پیام/