این روزها به هر منطقه اطراف مشهد سر بزنید، با ویلاهایی مواجه می‌شوید که هر روز مثل قارچ سر از خاک در می‌آورند. اگر روزگاری ساخت ویلا در مناطق خوش آب و هوا مثل طرقبه و شاندیز متداول بود اما امروزه ویلاسازی در همه مناطق از شرق گرفته تا جنوب و شمال این شهر، به چشم می‌خورد، معضلی تمام عیار که علاوه بر تهدیدات زیست محیطی، مشهد بی آب را با چالش جدی مواجه کرده است. این موضوع زمانی تأسفبار می‌شود که بدانیم برخی مالکان باغ‌ها و زمین‌های زراعی به صورت غیرقانونی و با نیت‌های مختلف زمین‌های خود را به قطعه‌های کوچک‌تر تقسیم و با تغییر کاربری غیرمجاز، اقدام به ویلاسازی یا فروش اراضی می‌کنند. اما این معضل روی دیگری هم دارد، مستند به آماری که رسانه‌ها منتشر کرده‌اند؛ حدود ۵۰ هزار تغییر کاربری غیرمجاز داخل حریم و خارج حریم شهر مشهد وجود دارد که متأسفانه برخی شرکت‌های خدمات‌رسان، به آن‌ها ارائه خدمت هم می‌کنند.

این در حالی است که پیشتر مدیر پروژه هماهنگی حریم شهر مشهد در گفت‌وگویی با ایرنا اعلام کرده بود: براساس تصاویر هوایی از حریم شهر مشهد بین ۲۵ تا ۳۰ هزار باغ‌ویلا در این پهنه ۸۶ هزار هکتاری وجود دارد که بیشتر آن‌ها به صورت غیرقانونی ساخته شده‌اند.

به هر حال مشکلات ناشی از افزایش جمعیت، رواج پدیده آپارتمان‌نشینی، کمبود تفرجگاه‌های شهری و نیز وجود نقدینگی سرگردان و سودای کسب سود، به ساخت‌وساز باغ‌ویلا در حریم مشهد دامن زده و این شرایط موجب شده است تا این کلانشهر به بهشت ویلاسازان تبدیل شود؛ بهشتی که جز تخریب، تصرف اراضی کشاورزی، کوه‌خواری، تغییر بافت روستاهای خوش آب و هوا و در یک کلام تخریب مواهب طبیعی ارمغان دیگری نداشته است.

البته نباید فراموش کرد معضل ویلاسازی در این شهر تنها منحصر به شهروندان این شهر نیست، بلکه ده‌ها و شاید هم صدها مجتمع ویلایی توسط دستگاه‌های اجرایی این شهر ساخته و واگذار شده است.

در این میان هرچند از سوی دستگاه‌های مسئول اقدام‌های مفیدی برای جلوگیری از تغییر کاربری غیرمجاز اراضی و برخورد با سودجویان انجام شده است که باید قدردانی نمود، اما تب ویلاسازی در مشهد چنان بالا و فراگیر است که به نظر می‌رسد برای مهار و پایین آوردن آن، همه دستگاه‌های متولی باید عزم خود را جزم کنند.