به گزارش گروه فرهنگ و هنر قدس آنلاین، رسول اولیازاده عکاس پیشکسوت و مدیر خانه عکاسان جوان با اشاره به ویژگیهای گزینه نهایی برای تصدی بر وزرات ارشاد میگوید: کسی باید بیاید که نسبت به مسائل فرهنگی جامعه اهلیت داشته و اولویت اولش فرهنگ باشد. سوال اصلی این است فردی که میخواهد وزیر شود چقدر دغدغهاش حل مشکل ما هنرمندان است؟ به نظرم حتی اگر نمایندگان مجلس چنین دغدغهای را در وزیر پیشنهادی نمیبینند نباید به او رأی موافق بدهند.
مسئولان فرهنگی ما یا خودشان را به خواب زدند یا اصلاً وظایفشان را نمیدانند
وی یادآور می شود: چندین سال پیش من با سختی نمایشگاهی را برگزار کردم که هم از راه فروش اثر کسب درآمد کرده و هم بتوانم برای تولید آثار بعدی ام اقدام کنم، اما هیچ کدام از مسئولان نیامدند به این نمایشگاه سر بزند. در مصاحبهای عنوان کردم که مسئولان فرهنگی ما یا خودشان را به خواب زدند یا اصلاً وظایفشان را نمیدانند. مسئولی این مصاحبه را دید و به من گفت ۵ اثرت را برای من بفرست و خدا میداند ۵ سال طول کشید تا پول آنها را به من بدهد.
این عکاس پیشکسوت میگوید: نزدیک به دو سال است که درگیر کرونا هستیم و شرایط اقتصادی بدی داریم، پیشتر هم اقتصاد هنر نابسامان بود. در این مدت یکی دو نمایشگاه در گالریام برگزار کردم اما تامین هزینهها مشکل است.
کسی که به این فضا ورود میکند باید تجربه کار اجرایی داشته باشد
وی در خصوص وظیفه و رسالت وزیر آینده میگوید: اینکه در وهله اول بداند آیا دغدغه فرهنگ دارد یا خیر. آن زمان میتواند بیاید و برای فرهنگ کاری انجام دهد و اگر این را در خودش نمیبیند پا پیش نگذارد. به نظرم کسی باید به این فضا ورود کند که آن را میشناسد و تجربه کار اجرایی داشته باشد. حتی ممکن است فردی از اهالی فرهنگ نباشد اما در مدیریت تبحر داشته باشد و از مشاوران خوبی هم استفاده کند اما باید اولویت اصلیاش مسائل فرهنگی جامعه باشد.
به گفته اولیازاده؛ در این هشت سال چندین بار وزیر ارشاد تغییر کرد اما چه اتفاق خاصی افتاد که بتوان راجع به آن صحبت کرد؟ اگر وزیر ارشاد میخواهد کار فرهنگی درستی پیش ببرد باید برای آن برنامه داشته باشد. متاسفانه ما در فرهنگ کار اساسی نکردیم. من همین جا می گویم آقای وزیر ارشادی که می خواهی بیایی باید مانند نفس کشیدن که به اکسیژن اعتقاد داری به مسئله فرهنگ هم باید معتقد باشی.
رسیدگی به معیشت هنرمندان مطالبه اصلی ما از وزیر ارشاد است
وی در پاسخ به اینکه در دولت آینده چه راهکارهایی برای بهبود شرایط در بخش تجسمی باید به کار گرفته شود؟ عنوان میکند: در بخش تجسمی هنرمند سالیان سال زحمت میکشد و آثاری را خلق میکند به شوق اینکه آثارش فروخته میشود که هم زندگیش را بچرخاند و هم اینکه برای تولید اثر بعدیاش از این درآمد استفاده کند. اما وقتی این اتفاق نمیافتد او چه باید بکند؟
من هنرمندانی را میشناسم که حقوق و بیمه ندارند و در ایام کرونا صندوق هنرمندان کمکهای مختصری از یک و نیم میلیون تا ۵ میلیون تومان کرده که جوابگوی نیاز آنها هم نیست و این خجالت آور است. متاسفانه هیچ کس به فکر وضعیت هنرمندان نیست.
اولیازاده در پایان با ابزار تاسف از شرایط موجود می گوید: من به عنوان یک هنرمند در این شرایط باید بتوانم در ارتباط با تهاجم فرهنگی دشمن اثر خلق کنم. ۵ سال است یک اثر درباره حجاب تولید کردم که سه سال پیش در مراسمی به مناسبت روز زن از این تابلو رونمایی شد و در این مدت به مراکز فرهنگی نامه نوشتم که میخواهم ۱۴ اثر از این آثار فاخر در ارتباط با حجاب برتر تولید کنم اما هیچ توجهی نمیشود؛ دریغ از یک نفر که بفهمد و جواب بدهد!
انتهای پیام/
نظر شما