به گزارش قدس آنلاین، دعا و نیایش از مهم‌ترین ابزارهای اتصال انسان به درگاه معبود متعال است. خداوند در آیات متعددی از قرآن بندگان خویش را دعوت به دعا و نیایش می‌کند؛ از جمله آنکه در آیۀ ۶۰ غافر می‌فرماید «وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونی أَسْتَجِبْ لَکُمْ...» یعنی «بگو به درگاهم دعا کنید تا شما را اجابت کنم». هرچند خداوند استجابت دعا را در گروی اعمال ما و یا بسته به حکمت‌های خویش قرار داده، با این حال در هیچ شرایطی دعوت به عدم ترک آن نشدیم.
در احادیث، دعا با تعابیری از جمله سلاح مؤمن، برترین عبادت، نور آسمان و زمین، کلید رحمت، رمز رستگاری، وسیلۀ افزایش روزی، سالم ماندن از شر شیطان و ابزار دفع بلا توصیف شده است، از جمله آنکه امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حدیثی فرمود «ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ»؛ یعنی امواج بلا را با دعا دفع کنید. از این جهت خود پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمۀ اطهار التزام عملی به مسئلۀ نیایش داشتند و شیعیان خویش را دعوت به این امر می‌کردند تا جایی که حجم بالای این ادعیه سبب شد تا برخی علما و محدثین ما اقدام به تألیف کتب ادعیه کنند.
در شرایط کنونی که به تعبیر امیر مؤمنان (ع) امواج بلاء از جمله بلایای طبیعی، بیماری‌ها و ... بشریت را مورد تهدید قرار داده، عمل به نسخه‌های ائمه علیهم‌السلام بیش از گذشته ضروری جلوه می‌نماید؛ برای نمونه روایتی از امام رضا علیه‌السلام دربارۀ دفع بیماری‌ها و دردها را نقل می‌کنیم.
ابراهیم بن علی عاملی کفعمی در کتاب ادعیه و زیارات خود با عنوان «مصباح کفعمی» از یکی از خادمان امام رضا علیه‌السلام نقل می‌کند: در خراسان خادم امام بودم. روزی امام مرا صدا زد و فرمود ای زکریا در تمام بیماری‌ها این دعا را بخوان: «یَا مُنْزِلَ الشِّفَاءِ وَ مُذْهِبَ الدَّاءِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] وَ أَنْزِلْ عَلَی وَجَعِیَ الشِّفَاءَ.» یعنی ای نازل‌کنندۀ شفا و از میان‌برندۀ بیماری، بر محمّد و خاندانش درود فرست و بر دردم شفا نازل فرما.» شیخ حرّ عاملی در جلد دوم وسائل الشیعة این دعا را به این شکل نقل می‌کند « «یَا مُنْزِلَ الشِّفَاءِ وَ مُذْهِبَ الدَّاءِ أَنْزِلْ عَلَی وَجَعِیَ الشِّفَاءَ فَإِنَّکَ تُعَافَی بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَی.» یعنی «ای نازل‌کنندۀ شفا و از میان‌برندۀ بیماری، بر دردم شفا نازل فرما.» پس به اذن الله عافیت می‌یابی.
انتهای پیام/
نظر شما