یکی از رسانه‌های منتقد فدراسیون فوتبال چهارشنبه هفته گذشته با انتشار پشت پرده ای از نحوه انتخاب شرکت مذکور مدعی شد برخلاف ادعای فدراسیون فوتبال مبنی بر بلژیکی بودن شرکت طرف قرارداد، این تجهیزات توسط یک شرکت هنگ کنگی تأمین شده که نرخ قرارداد مذکور ۵۰ درصد بیشتر از نرخ شرکت‌های ارائه کننده این خدمات استاندارد است، از طرفی در این گزارش عجیب اعلام شد سیستم مذکور سامانه کمک داور ویدئویی نیست، بلکه تجهیزات تلویزیون یا همان «ست تاپ باکس» است که توسط این شرکت وارد ایران شده که مورد تأیید فیفا نیز نیست!

از سویی دیگر این انتقاد به مدیریت فدراسیون وارد شد که چرا با وجود هزینه صورت گرفته نمی توان از این تجهیزات در مسابقات داخلی استفاده کرد به ویژه اینکه سرپرست کمیته داوران نیز در مصاحبه‌ای در همین ارتباط آب پاکی را روی دست فوتبالی‌ها ریخت و تأکید کرد مجوز استفاده از این سامانه هنوز از سوی نهادهای بین المللی صادر نشده است.

اما این پایان جنجال‌های مرتبط با این پرونده نبود، صبح دیروز «طرفداری» نوشت: پیگیری پرونده توافق با شرکت هنگ کنگی SIMPLYLIVE حقایق تکان دهنده‌ای را افشا می‌کند. شرکت طرف قرارداد که قرار است در پروژه‌ای با ظرفیت ۷ الی ۸ میلیون دلار (تجهیز تمام ورزشگاه‌های بزرگ تیم‌های لیگ برتری ایران و راه اندازی چند سیستم کمک داور ویدئویی سیار برای استفاده در ورزشگاه‌های کوچک‌تر) با فدراسیون همکاری کند، در هنگ‌کنگ با سرمایه یک دلار هنگ کنگ به ثبت رسیده است. یک دلار هنگ کنگ برابر است با ۱۳ سنت و این چیزی جز شوخی نیست.یعنی اگر روزی شرکت هنگ کنگی به هر دلیل، به تعهدات خود عمل نکرد، فدراسیون می‌تواند خسارت چند میلیون دلاری خود را از روی همین ۱۳ سنت دارایی شرکت هنگ کنگی بردارد!خنده دار این جاست که فدراسیون فوتبال در فراخوان عمومی خود از شرکت‌های ایرانی مایل به همکاری با فدراسیون خواسته بود حتماً و حتماً باید مدارکی را ارائه کنند که نشان بدهد آن‌ها حداقل ۱۰۰ میلیارد ریال سرمایه ثبتی دارند.

طبق قانون تجارت بین‌الملل هر گاه یک شخص حقوقی (شرکت) تعهد به فروش محصول یا ارائه خدمات داشته باشد اما به هر دلیل موفق به انجام تعهد خود نشود، یکی از راه‌های جبران خسارت، علاوه بر املاک و اموالی که به نام شرکت و نه به نام مدیران آن باشد، سرمایه ثبتی آن شرکت است. حالا فدراسیون چگونه می‌خواهد خسارت قرارداد ۴۸ هزار یورویی که برای اجاره بسته و قرارداد چند میلیون یورویی که قرار است برای تجهیز ورزشگاه ها ببندد را با این یک دلار هنگ کنگ یا همان ۱۳ سنت که می‌شود ۳ هزار و ۵۷۰ تومان به پول ایران تضمین کند؟