به گزارش قدس آنلاین، برنامه «چراغ» شبکه ۵، در هفته جاری میزبان «رکسانا الیزابت اسعد» آرژانتینی تبار، جامعه شناس، محقق و پژوهشگر حوزه علوم اجتماعی و علوم اسلامی که در رابطه با انقلاب اسلامی کشورمان پژوهش‌های زیادی انجام داده اند. وقتی از آرژانتین به ایران آمد و مسلمان شد نام معصومه را انتخاب کرد. در حال حاضر هم خودشان و هم دختران و همسرشان مبلغان بین المللی دین اسلام هستند. مسلط به زبان انگلیسی، عربی، فارسی و سالهای زیادی در کشورهای مختلف اسپانیایی زبان به تبلیغ دین اسلام پرداختند.

حجاب؛ حکمی الهی

اسعد گفت: کارکرد و فایده پوشش از نظر اسلام نه تنها برای بانوان بلکه برای مردان هم است چرا که پوشش یک تصمیم شخصی نیست بلکه حکمی الهی است. زمانی که انقلاب اسلامی رخ داد ۱۴ ساله بودم آن زمان رابطه ایران و آرژانتین خوب و گسترده بود و با انقلاب اسلامی و ورود روحانیون، دیپلمات‌ها و بسیاری از دانشجویان پزشکی ایرانی به آرژانتین، جهت تحصیل در دانشگاه، حضرت امام خمینی نصیحت کرده بودند که جوان‌ها بروند و رشته پزشکی را یاد بگیرند، آرژانتین هم کشور خوبی برای تحصیلات پزشکی بود. من با دیدن زنان مسلمان و محجبه در دانشگاه بسیار متعجب شدم چون تصور ما از زنان مسلمان و با حجاب در کشورهای اسلامی این بود که آنها فقط به امر خانه داری می‌پردازند و یک لباس قدیمی که زمان پیامبر (ص) رایج بوده، می‌پوشند ولی ما مدرن هستیم. اما وقتی دیدم آنها با چه انگیزه‌ای آمده اند و با وجود اینکه متأهل و دارای فرزند بودند این همه راه را آمده بودند و خود را به سختی و زحمت انداخته بودند ولی بسیار شور و انگیزه داشتند، خیلی متعجب شدم چون در کشور ما چیزی مغایر با آنچه که درباره زنان مسلمان می‌گفتند را می‌دیدم. در مقابل، زنان آرژانتینی این همه انگیزه برای خدمت به کشورشان و نه حتی برای درس خواندن نداشتند و من فهمیدم زن فقط برای خدمت کردن در خانه نیست و فقط مادر نیست و اینگونه نیست که فقط به بچه‌ها بپردازد ولی ما اینطوری فکر می‌کردیم که زنان مسلمان از نظر فکری عقب مانده هستند و با دیدن این ها متوجه شدم که چقدر در اشتباه بودیم و کاملاً برعکس هست و چقدر بانوان دارای انگیزه بودند و همین امر هم برای خود من انگیزه شد. لذا بعد از مدرسه و دبیرستان سریع می‌آمدم و به مسجد می‌رفتم تا نسبت به دین اسلام آگاهی کسب کنم. در مدرسه از همه ادیان بودند از مسیحی و یهودی و من هم آن زمان محجبه نبودم اما تصمیم گرفتم با حجاب شوم. با وجود حجاب پدر و مادرم هم نسبت به من امنیت خاطر داشتند. حتی مادرم بعد از من با حجاب شد. یعنی اولین ثمره حجاب آرامش و امنیتی بود که برای من داشت و بعد از آن در هر کلاسی شرکت نمی‌کردم و از خودم بیشتر مراقب می‌کردم و این برای من خیلی مهم بود.

تفاوت آزادی اسلامی و آزادی غربی

اسعد تصریح کرد: قانون به حفظ نظم و آرامش جامعه کمک می‌کند. امروزه با وجود هجمه‌های فرهنگی بیشماری که علیه پوشش وجود دارد تصور کنید اگر قانونی هم وضع نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چرا که هم تبلیغ برای منع حجاب زیاد است و همچنین تبلیغ برای اشاعه فحشاء و فساد فراوان است. لذا ضرورت آن قابل انکار نیست و از سویی ایران یک کشور اسلامی است و مانند کشورهای غربی نیست؛ در کشورهای غربی آزادی به معنای بی دینی است. آرژانتین کشوری سکولار است اما اگر کسی می‌خواهد دین داشته باشد آزاد است منتها در منزل شخصی خودش و در جامعه نباید ظهور و بروز داشته و دارای نماد باشد هر چند در خانه هم از طریق رسانه نفوذ فرهنگی را دارند. من وقتی آیه قرآن درباره حجاب را مطالعه کردم آگاه شدم در حالی که قبلاً آگاهی نداشتم و نمی‌دانستم که خداوند چرا نصیحت به حجاب کرده است، لذا حجاب را انتخاب کردم. در آرژانتین با مانتو و روسری دانشگاه می‌رفتم و تنها مشکل ما این بود که علیه حجاب تبلیغ زیادی بود و همین امر حضور ما را سخت می‌کرد چرا که اسلام را با تروریسم مقایسه می‌کردند و یا می‌گفتند چون این پوشش را داری، کسی به خواستگاری شما نخواهد آمد و فرصت ازدواج را از دست خواهی داد. اما من معتقد بودم خداوند هیچ گاه نصیحتی نمی‌کند که به ضرر ما باشد. کافی است انسان یک قدم به سمت خدا بردارد خدا صد قدم به سمت بنده اش می‌آید. از طرفی دوستانم به من می‌گفتند خلاف جریان همه مردم حرکت می‌کنی و من پاسخ می‌دادم برای من مهم است که خلاف حرف خدا کاری نکنم. اگر آن زمان انقلاب اسلامی نبود من این شجاعت و جرأت نداشتم. امام خمینی (ره) برای من یک الگو بودند. قبل از انقلاب هیچ کتابی در مورد اسلام ترجمه نشده بود ولی به برکت انقلاب اسلامی این امکان فراهم شد و ما توانستیم به کتب اسلامی دسترسی پیدا کنیم و در مورد اسلام مطالعه کنیم. حجاب برای من خیلی مهم بود و وقتی آیه حجاب را خواندم آگاه شدم. وقتی انسان آگاه باشد شجاعت در پایبندی به اعتقاداتش پیدا می‌کند.

حجاب مختص اسلام نیست

این محقق و پژوهشگر علوم اجتماعی و اسلامی در بخشی از سخنانش اشاره کرد: در مورد معیار قانونگذاری برای حجاب دو نظر از جمله نظر خدا و نظر مردم وجود دارد؛ در تمام ادیان حجاب وجود دارد حتی دین یهودیت و مسیحیت و فقط مختص دین اسلام نیست. خدا هم نگفته فقط برای برخی خانم‌ها این پوشش خوب است ولی برای برخی دیگر نه، بلکه یک قانون برای همه اعم از زن و مرد وجود دارد؛ بنابراین دستورات الهی معیار قانونگذاری است. اما این به معنای اجبار نیست بلکه فلسفه‌ای دارد که ضرورت وجود آن با مقایسه کشورهای اسلامی و غربی قابل تشخیص است یعنی نقش حجاب خیلی مهم است و فقط مختص زنان نیست و پوشش یک امر شخصی نیست که فردی بگوید می‌پسندد یا نمی‌پسندد چرا که تأثیر آن در جامعه و بر روی همه افراد است. نوع لباس و پوشش زن در جامعه برای حفظ جامعه، خانواده، امنیت خود فرد و جامعه و خانواده است و اشتباه است که بگوییم بی حجابی ضرری ندارد. چرا که اگر انسان یک ماده‌ای که برای بدن ضرر دارد، بخورد به خودش آسیب زده است اما ضرر بی حجابی در جامعه متوجه تمام افراد جامعه است. حجاب نه تنها در پوشش است بلکه در رفتار و گفتار و نگاه هم هست. نمی‌توان گفت که مردان نگاه نکنند چرا که یک مرد نمی‌تواند چشم بسته در جامعه حضور پیدا کند. آزادی امری است که در روح بشر است. آزادی یعنی ما بتوانیم طبق دستورات الهی زندگی کنیم و آنچه در غرب گفته می‌شود آزادی، آزادی واقعی نیست بلکه به معنی عدم دخالت دین در دولت است. اما در ایران، مسلمانان به برکت شهدا و انقلاب آزاد شدند در غرب به ظاهر آزادی است ولی در عمل یک زن محجبه، امکان تحصیل یا اشتغال را ندارد. مثلاً در فرانسه زنان محجبه از تحصیل در دانشگاه منع می‌شوند. همچنین مسلمانان را به عنوان تروریست معرفی می‌کند.

انتهای پیام/