یکی از مهمترین ویژگیهای راهبری و امتیازات یک رهبر این است که برای رسیدن به اهداف مد نظر، مسائل خرد و پیشپا افتاده را مبنای تغییر رویهها قرار ندهد. در نگاه اول تصور میکردم دیدار رهبر معظم انقلاب با نخبگان، حاوی مطالبی باشد که کمابیش در جوامع نخبگانی به آن پرداخته میشود و اتفاقاً بخشی از صحبتها به همین دست مطالب اشاره داشت. ابتدا تصور میشد ایشان حتماً درباره مسائل اقتصادی و معیشت مردم و راههای نجات اقتصاد مسائل مهمی مطرح میکنند. البته اینگونه بود. توجه ایشان به اقتصاد تولید، نقش نخبگان در جهش اقتصادی همچنان در این دیدار بسیار چشمگیر بود؛ اما اقتصاد همه فرمایش رهبر انقلاب نبود. به باور من بخش امیدوارکنندهتر بیانات رهبر انقلاب، رویکردهای تمدنی این سخنان بود. آنچه در دیدار دیروز از همهچیز مهمتر و جذابتر بود راهبری تمدنی و توجه ویژه به کلیت انقلاب اسلامی بود.
ضرورت توجه به آینده و گذر از امروز، آن روی سکه صحبتهای سکاندار انقلاب بود. گاه ما آنقدر در روزمره خودمان گرفتار شدهایم که کمتر به آینده فکر میکنیم. کمتر فکر میکنیم که ایران در حال شکلدهی آیندهای فراتراز تصور انسانهای کوتاهنظر جامعه جهانی است و با همه مشکلاتی که داریم مسیر حرکت ایران به سمت پنجرههای روشن است. این حرفها برای من از جذابترین بخشهای دیدار با نخبگان بود. گاهی ما به آینده بهعنوان فردای امروز فکر میکنیم، یعنی میخواهیم فردا را بهتر از امروز رقم بزنیم، اینیک نوع نگاه به آینده است. اما گاهی ما آینده را به معنای رشد، تعالی و ارتقا و همراه با کشفهای جدید میبینیم. به نظر میرسد در ادبیات رهبر انقلاب، آینده بهخصوص در این دست دیدارها چیزی فراتراز توجه به فرداست، در همین صحبت ضمن توجه به آینده، از نخبگان میخواهند تا برای عبور از مرزهای جهانی، فکری دستوپا کنند و ضرورت رسیدن به این تحول را در توجه فراوان به مباحث علمی میدانند. ایشان از نخبگان میخواهند دست به آفرینشهای علمی بزنند و این یعنی چیزی فراتر از آن که ما به آن آینده میگوییم و قرار است زمینهسازی شکلگیری تمدن نوین اسلامی را انجام دهیم. هم تجربیات جدیدی را فرا روی خود دیدهایم و هم با مجموعهای از مشکلات و ناملایمات و توطئهها دستوپنجه نرم کردهایم. اما آنچه مهم است رسیدن به آرمانشهر تمدن اسلامی است. آینده برای آنان که دل درگرو انقلاب اسلامی دارند، یعنی اهتزاز پرچم تمدن نوین اسلامی بر ستیغ عالم.
مطابق منظومه رهبر انقلاب، تمدن نوین اسلامی از پنج گذرگاه میگذرد: مرحله اول؛ «انقلاب اسلامی»، یعنی آمادهسازی محیط برای ایجاد نظام تازه. مرحله دوم؛ شکلگیری «نظام اسلامی» که هندسه عمومی جامعه اسلامی را رقم میزند. مرحله سوم؛ شکلگیری «دولت اسلامی» که در آن تعیینکننده تمام امور، اسلام ناب است. مرحله چهارم؛ شکلگیری «جامعه اسلامی» است که همه کنشها و واکنشها بر بنیان تعالیم و آموزههای اسلامی رخ مینماید و مرحله پنجم؛ تشکیل «امت اسلامی» و «تمدن بینالمللی اسلامی». تمدن اسلامی به معنای هدیه کردن فضیلت الهی به بشریت و ایجاد زمینه برای تشخیص مسیر صحیح توسط خود انسانهاست. این تمدن نوین اسلامی دربردارنده ابعاد همهجانبه همچون علم، اختراع، اقتصاد، سیاست، اعتبار بینالمللی، سبک زندگی اسلامی و وحدت مسلمانان میشود. با توجه به این منظومه میتوان درک کرد چرا در دیدار رهبر انقلاب با نخبگان، روح امید به آینده، جریان دارد؛ آن هم تا اینحد زیاد و انگیزهآفرین!
نظر شما