به گزارش قدس آنلاین، وقتی او در می ۲۰۱۸ به شارلوا آمد، کمتر کسی فکر می‌کرد که این بازیکن در زمستان ۲۰۲۱ به یکی از ستاره‌های این تیم تبدیل شده باشد. شاید حتی خود علی قلی‌زاده نیز چنین تصوری نداشت.
در عین حال این بازیکن ۲۵ ساله ایرانی به یکی از بهترین بازیکنان لیگ بلژیک تبدیل شده و تا به حال ۹۹ بازی با پیراهن شارلوا انجام داده است. صدمین بازی روز شنبه این هفته برابر سرکل بروژ انجام می‌شود.
او در طول این مدت ۱۹ گل برای تیمش به ثمر رسانده و ۲۲ پاس گل ارسال کرده است و همین موضوع باعث شده که بیش از پیش توجه دیگر باشگاه‌ها را به خود جلب کند. به مناسبت صدمین بازی علی قلی‌زاده با پیراهن شارلوا و به نیت شماره پیراهنی که او در این تیم بر تن دارد، به بررسی هشت نکته جالب درباره او می‌پردازیم:

عشق به شکلات، حتی پیش از آغاز مسابقه
نمی‌توان گفت که خوراکی‌های خاص بلژیکی برای رژیم یک ورزشکار حرفه‌ای مناسب هستند. با این حال، نقطه ضعف علی قلی‌زاده شکلات است.
وهاب، یکی از اعضای تیم رسانه‌ای، به خاطر می‌آورد:« در اولین فصل حضورش در این تیم، او در روز بازی با اضطراب پیش من آمد چون واقعا به شکلات نیاز داشت. من کاملا شگفت‌زده شدم چون این امری بسیار غیرعادی است. اما توانستم یک بسته شکلات چاچا به او برسانم. او بسیار خوشحال شد و سپس در این بازی گلزنی کرد. من نمی‌دانم که آیا هنوز این اخلاق را دارد یا نه اما فکر می‌کنم این کار برای او شبیه به یک رسم بود که باعث می‌شد استرسش قبل از بازی کم شود.»

جمع کردن کفش کتانی
مد یکی از بزرگترین علایق علی قلی‌زاده است. اما علاقه اصلی او کفش‌های کتانی است. او در مجموع به همراه همسرش ۶۰ جفت کفش کتانی دارد. ماگالی، یکی از کارمندان باشگاه که گاهی خریدهای آنلاین بازیکنان را تحویل می‌گیرد، با لبخند می‌گوید:« سوال من این است که آنها چه زمانی این همه کفش را می‌پوشند. شاید در خانه به عنوان دمپایی هم از آن استفاده می‌کنند. من حس می‌کنم که او در فواصل معین اقدام به خرید کفش می‌کند. مدتی است که این عادتش کمی کاهش پیدا کرده اما گاهی سه بار در یک هفته رخ می‌داد.»
ماگالی علاوه بر علاقه این بازیکن به کفش، به رفتار خوب او اشاره می‌کند:« او همیشه لبخند بر لب دارد و هرگز درخواست‌هایی که برای امضا گرفتن به دست ما می‌رسد رد نمی‌کند.»

دریافت لقب مسی ایرانی
اگر گل او در بازی روز سه شنبه برابر سوریه را ندیدید، پیشنهاد می‌کنیم این کار را انجام دهید. مهدی بیات، مدیرکل شارلوا، که اولین روزهای حضور او در این تیم در سال ۲۰۱۸ را فراموش نکرده می‌گوید:« در ایران گاهی علی را با لقب مسی ایرانی صدا می‌زنند. او در طول اولین جلسات تمریناتش فورا توجه همه را جلب کرد. به خوبی به یاد دارم که بعضی بازیکنان آمدند تا از من بپرسند که چنین بازیکن را از کجا پیدا کرده‌ام. او با حرکاتش و پای چپش آنها را دیوانه کرده بود.»
او نه تنها دریبل‌زن و بازیکن هجومی خوبی است، بلکه به خوبی نیز سروصدا می‌کند:« وقتی تکل کمی شدیدی روی او زده شود، علی همیشه با داد و فریاد همه جا را روی سرش می‌گذارد. این اتفاق قبلا در تمرینات هم رخ داداه است. قبلا این موضوع باعث شوخی می‌شد اما حالا او خیلی زود با جنبه فیزیکی فوتبال در بلژیک سازگار شد.»

تلاش برای آموزش زبان فارسی به معلم زبان
وقتی او برای بازی به بلژیک آمد، جلسات هفتگی زبان فرانسوی و انگلیسی را آغاز کرد. ژاون فیلیپ پاکه هرناندز معلم او بود:« آیا علی شاگرد خوب و باپشتکاری بود؟ بیشتر شوخ بود. اما خیلی خوب کار می‌کند. و مهمتر از همه این که پسر بسیار با پشتکاری بود. او گاهی بلیت بازی‌های ایران یا خوراکی‌های خوشمزه این کشور را به من پیشنهاد می‌داد. او همچنی می‌خواست به من فارسی یاد بدهد. این زبان بسیار پیچیده بود و تلفظ من فاصله زیادی از چیزی که باید داشت.»

سر به هوایی بیش از حد
تطبیق قلی‌زاده با شرایط زندگی در بلژیک مطمئنا بدون حضور هموطنانی چون مهدی بیات، امید نورافکن (که زیاد در شارلوا دوام نیاورد)، یونس دلفی (که هنوز با این تیم قرارداد دارد اما به صورت قرضی به کرواسی رفته) و کاوه رضایی (بازیکن فعلی اودهورلی لوون) میسر نبود. دلفی با یادآوری خاطرات او می‌خندد:« او بسیار سر به هواست و همیشه همه چیز را فراموش می‌کند. مثالی جالب: سر میز شام در خانه هربار از او می‌خواستید چاقویی از آشپزخانه بیاورد، دست خالی برمی‌گشت و می‌پرسید چیه؟ چیزی را فراموش کردم؟ واقعا نمی‌توان روی او حساب کرد.»
این ویژگی حتی باعث شده که او لقبی هم در بین دوستان ایرانی‌اش پیدا کند:« ما او را حباب صدا می‌کنیم چون هروقتی چیزی در ذهنش دارد یک ثانیه بعد ناگهان منفجر شده و همه چیز را از یاد می‌برد.»

ملاقات با همسر در مرکز درمان
پیش از این که یاسمن، همسرش، در سال ۲۰۱۹ به او در بلژیک ملحق شود، قلی‌زاده تنها در این کشور زندگی می‌کرد. یاسمن نیز در سوپرلیگ زنان برای شارلوا بازی می‌کند و نکته جالب نحوه ملاقات این دو بازیکن تیم ملی ایران است. یاسمن در این باره گفت:« مسابقات تیم ملی زنان و مردان همزمان بود. هردوی ما مصدوم بودیم و در مرکز درمان حضور داشتیم. پیش از آن فقط به هم سلام می‌کردیم اما به لطف جلسات تمرینی، توانستیم کم کم همدیگر را بشناسیم.» آنها حالا ازدواج کرده و بسیاری از افراد حاضر در این باشگاه ارتباط ناگسستنی آنها را تحسین می‌کنند.

هیجان بیش از حد در حین تماشای بازی همسر
به ندرت پیش می‌آید که یاسمن تماشای بازی علی در ورزشگاه را از دست بدهد و برعکس این موضوع هم صادق است. او معمولا برای تماشای بازی همسرش در ترکیب شارلوا به ورزشگاه می‌رود. او وقتی در زمین است جنب و جوش بسیاری دارد اما وقتی در حال تماشای بازی است پرهیاهوتر هم به نظر می‌رسد. موریل اوستنز، مدیر تیم زنان، با لبخند می‌گوید:« او واقعا با جریان بازی پیش می‌رود. آنها زوجی بسیار نزدیک و ستودنی هستند. من آنها را با دو نوجوان مقایسه می‌کنم. علی در جریان بازی به ترکیبی از عاشق، تماشاگر، هوادار و داور تبدیل می‌شود. او جنب و جوش زیادی دارد و بسیار پر سروصدا است.»
وقتی خطای بدی شکل می‌گیرد، غرولند می‌کند. وقتی با تصمیم داور موفق نیست، پرخاش می‌کند. وقتی تغییر تاکتیکی شکل می‌گیرد، اظهارنظر می‌کند. موریل تاکید کرد:« او بدون شک یکی از دلگرمی‌های بزرگ برای این تیم است.»