تحولات لبنان و فلسطین

یکی از مهم‌ترین نقایصی که کنفدراسیون فوتبال آسیا نسبت به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس گرفته بود که باید آن را رفع می‌کردند، مشترک بودن و دولتی بودن مجمع دو باشگاه بود؛ چرا که وزارت ورزش و جوانان مجمع عمومی هر دو باشگاه بود.

چسب زخم برای سرطان!

در پی این مسئله بزرگ، جلسات متعددی در ایران برای حل مشکل سرخابی‌ها برگزار و در نهایت مقرر شد مالکیت مشترک این دو باشگاه از زیر نظر وزارت ورزش خارج شود. با این تصمیم شاید نیمی از ایراد بزرگ کنفدراسیون فوتبال آسیا که مشترک بودن مجمع دو باشگاه بود حل شده باشد، اما نیمی دیگر که دولتی بودن بود به قوت خود باقی است.

وزارتخانه‌های پرمسئله

واگذاری استقلال به وزارت صمت و پرسپولیس به وزارت اقتصاد شاید در ظاهر مشکل مالکیتی این دو باشگاه را مرتفع کند، اما در نهایت هیچ تغییری در نحوه اداره این باشگاه به وجود نخواهد آورد؛ چون مدیران این دو وزارتخانه به اندازه کافی مشکلات مرتبط با حوزه تخصصی خود را دارند که نتوانند به فکر مدیریت دو باشگاه پر حاشیه استقلال و پرسپولیس باشند.

از طرفی واگذاری این دوباشگاه  به معنای منفک شدن آن‌ها از سیستم دولتی نیست، به همین دلیل نمی‌توان زیاد به این موضوع خوشبین بود. شاید در ظاهر در برهه کنونی مدیران وزارت ورزش از سیستم اداره این دو باشگاه خارج شده باشند، اما بدون شک همچنان نظر وزارت ورزش و جوانان برای اداره این دو باشگاه به نظر مسئولان وزارتخانه‌های تازه وارد به حوزه مدیریت استقلال و پرسپولیس ارجحیت دارد؛ از این رو به هیچ عنوان نمی‌توان به آینده این انتقال و واگذاری خوشبین بود.

در کنار تمام این مسائل واکنش تند منتقدان هر دو حوزه به این انتقال می تواند سرآغاز یک تنش بزرگ در جامعه صنعت  و اقتصاد باشد. بدون شک مشکلات عدیده موجود در سیستم اقتصاد و صنعت به قدری زیاد است که اگر برای حل آن‌ها ساعت‌ها و هفته‌ها وقت صرف شود بازهم با کسری زمان و منابع مواجه خواهیم بود، حالا تصور کنید دو باشگاه با انبوهی از مشکلات مدیریتی و مالی چگونه قرار است توسط این دو وزارتخانه مدیریت شوند.

وعده درمانی بی ثمر

تصمیم خلق الساعه واگذاری استقلال به صمت و پرسپولیس به اقتصاد و دارایی می تواند نشانه بزرگ از یک شکست جدید در حوزه تصمیم‌گیری کلان مدیریتی باشد، البته که مسئولان دوباره با وعده درمانی قول واگذاری این دو باشگاه در تالار بورس در بهمن ماه سال جاری را داده اند، اما مرور خاطرات تلخ دوره‌های مدیریتی سابق در دولت‌های گذشته بیانگر این ماجراست که این وعده درمانی هیچ ثمره ای برای فوتبال ایران ندارد و همچنان خطر این دو باشگاه بزرگ فوتبال ایران را تهدید می کند.

باید دید واکنش کنفدراسیون فوتبال آسیا به این تصمیم مهم در تغییر مالکیت و مجمع دو باشگاه چیست و آیا نسبت به بازگشت سرخابی‌های تهران به آسیا اتفاق جدیدی رخ خواهد داد یا خیر.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.