تحولات لبنان و فلسطین

وقتی مردم روستاهای براکوه غربی جغتای کهنه، الله‌آباد، شادمان، جاورتن، محمدیه و منیدر از وعده‌های داده شده توسط مسئولان شهرستانی، استانی و نمایندگان مجلس در ادوار گذشته و حال درخصوص جاده روستایی خود ناامید شدند در یک حرکت جهادی اقدام به بازسازی و پر کردن دست‌اندازهای فراوان این جاده با خاک کردند.

چاله‌های کم‌کاری با خاک بیابان پر می‌شود

جاده‌ای که همچنان در دست ساخت است

این جاده از سال۸۴ تا کنون در مرحله ساخت است و مورد بهره‌برداری رسمی قرار نگرفته، نکته قابل توجه در مورد این جاده این است که با گذشت چندین سال هنوز در دست پیمانکار است و تحویل اداره راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای جغتای نشده و از طرف پیمانکار به صورت ناقص به حال خود رها شده و هیچ نهادی پاسخگو نیست. مردم روستاهای یاد شده همگی یکی از دلایل اصلی خرابی این جاده را عبور کامیون‌های کارخانه سیمان می‌دانند و این کارخانه تاکنون باوجود وعده‌های مسئولانش هیچ حمایتی برای بهسازی این جاده نکرده است.

خرابی این جاده به قدری است که تا به حال منجر به وقوع سوانح رانندگی متعدد، فوت چندین نفر و خرابی وسایل نقلیه مردم به سبب وجود چاله‌های بسیار شده است و بیشتر مردم از رانندگی در این جاده ترس دارند.

به گفته اهالی روستاهای کهنه و الله‌آباد در مواقعی که نیاز به اورژانس۱۱۵ دارند متأسفانه به دلیل خرابی جاده خدمات به خوبی انجام نمی‌شود و یا با تأخیر به محل حادثه می‌رسد.

عباسی یکی از اهالی روستا درباره این محور می‌گوید: پیمانکار تنها با ریختن یک لایه روکش آسفالت پروژه را رها کرده و از محل خارج شده و به یک ماه نکشیده همان روکش آسفالت از بین رفت و تبدیل به گودال‌های عمیق شد. او با انتقاد از مسئولان وقت به‌خصوص محبی‌فر، فرماندار وقت و نمایندگان می‌افزاید: آقایان بارها برای مانور تبلیغاتی خود اقدام به کلنگ‌زنی کردند ولی خبری از آسفالت نشد. امیدواریم مسئولان انقلابی جدید این پروژه را در اولویت کارهای خود قرار دهند.

وعده‌های فراموش شده

علی کهنه‌ای یکی دیگر از اهالی این روستا می‌گوید: اگر ما یک مریض در شب داشته باشیم مجبوریم تا صبح صبر کنیم و مریض را با کرایه بسیار بالا به مرکز درمانی برسانیم این درحالی است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی بارها قول پیگیری احداث راه مناسب را داده‌اند. از استاندار خراسان رضوی خواستار رسیدگی به مشکلات این روستا هستیم.

محمود یکی دیگر از ساکنان روستای کهنه می‌گوید: با توجه به اینکه راه ارتباطی این روستاها از مسیر سه‌راهی دستوران به سمت روستای الله‌آباد و از کارخانه سیمان به سمت روستای محمدیه چندین سال است زیرسازی شده و نمایندگان و مسئولان زیادی در این سال‌ها قول بهسازی و آسفالت این مسیر را داده‌اند، اما هر بار به دلایلی به حال خود رها شده است.

او بابیان اینکه آیا مردم این روستاها که شهیدان زیادی تقدیم انقلاب کرده‌اند حق استفاده از راه ارتباطی مناسب را ندارند، می‌افزاید: برخورداری از حداقل امکانات رفاهی و خدمات عمومی حق همه اقشار ازجمله روستاییان است. متأسفانه مسیر ارتباطی منطقه؛ خاکی و تردد در این جاده بسیار سخت و دشوار است و علاوه بر خسارت مالی که متوجه ماشین‌ها می‌شود، سلامت شهروندان به علت گردوخاک حاصل از تردد خودروها به خصوص ماشین‌های سنگین کارخانه سیمان در خطر است حتی پس از بارش باران هم گل و لای انباشته تردد را سخت می‌کند به طوری که چند نفر از ساکنان این روستا به دلیل دیر رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داده‌اند.

راه توسعه خراب است

با توجه به نامطلوب بودن وضعیت راه‌های مواصلاتی ۶ روستای غربی بخش مرکزی (روستاهای کهنه، الله‌آباد، محمدیه، حسن‌آباد، شادمان و جاورتن) شهرستان جغتای، انتظار می‌رود اقدام‌های قابل‌توجهی از سوی مسئولان امر در این زمینه انجام گیرد، چراکه صرف‌نظر از خدمات‌رسانی به روستاها و مناطق محروم به عنوان وظیفه اصلی مسئولان، رسیدگی به وضعیت راه‌های روستایی می‌تواند نقش مهمی در توسعه منطقه داشته باشد به طوری که متأسفانه بی‌توجهی به زیرساخت‌های لازم در مناطق روستایی به‌ویژه راه مناسب، موجب مهاجرت مردم به شهرها شده است. گفتنی است با توجه به پیگیری‌های انجام شده، مسئولان اداره راه‌وشهرسازی شهرستان متأسفانه علت راکد ماندن عملیات این جاده را نبود اعتبارات و یا نبود پیمانکار اعلام کرده و تکمیل شدن جاده را منوط به تأمین اعتبار ذکر می‌کنند.

به هر حال از آنجا که توسعه راه‌های روستایی علاوه بر توسعه اقتصادی، رفاه عمومی را هم به دنبال خواهد داشت، ضرورت اختصاص ردیف بودجه مشخص و تخصیص اعتبار کافی و پیگیری مداوم مسئولان شهرستانی لازم به نظر می‌رسد.لازم به ذکر است روستاهای کهنه، الله‌آباد، محمدیه، حسن‌آباد، جاورتن و شادمان در فاصله ۲۰ تا ۳۰کیلومتری مرکز شهرستان جغتای قرار دارند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.