به گزارش قدس آنلاین، «الکس بن زوی» سفیر صهیونیست‌ها در مسکو به این خاطر احضار شد که وزیر خارجه این رژیم حمله روسیه به اوکراین را محکوم کرده بود. «یائیر لاپید» چند روز پیش در پیامی در توییتر مدعی شد روسیه در حال ارتکاب جنایت جنگی در اوکراین است. از سوی دیگر، وزارت خارجه روسیه به‌تازگی از اظهارات ضدروسی یائیر لاپید در دفاع از رأی تل‌آویو برای تعلیق عضویت مسکو در شورای حقوق بشر سازمان ملل انتقاد کرد. دستگاه دیپلماسی روس‌ها در این باره واکنش نشان داده بود که «ما به بیانیه تهاجمی یائیر لاپید توجه کردیم؛ اظهارات وزیر خارجه اسرائیل مایه تأسف است و آن را رد می‌کنیم».
تک و پاتک‌های دیپلماتیک روسیه و اسرائیل
همچنین ابتدا اندیشیده می‌شد چنین رفتار محتاطانه‌ای می‌تواند ناشی از حضور قوی جوامع یهودی روس‌زبان در اراضی اشغالی باشد. به صورتی که ۱.۳میلیون نفر از جمعیت حدود ۸ میلیون نفری اسرائیل را روس‌زبان‌ها تشکیل می‌دهند. در سال ۲۰۱۵، شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس تخمین زد ۵۳ درصد از مهاجران به سرزمین‌های فلسطینی از اتحاد جماهیر شوروی سابق، عمدتاً از روسیه و اوکراین آمده‌اند. (تنها در دهه ۱۹۹۰، تعداد ۹۰۰هزار نفر از اتحاد جماهیر شوروی سابق به اسرائیل مهاجرت کردند) اما این رویکرد محافظه‌کارانه به مرور در حال تغییر بوده است. به صورتی که یائیر لاپید وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به‌تازگی در اظهاراتی تند گفت: «حمله روسیه به اوکراین نقض جدی نظم بین‌المللی است و اسرائیل آن را محکوم می‌کند».
همچنین صهیونیست‌ها از پذیرش پناهندگان اوکراینی خبر داده و به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در محکومیت تهاجم روسیه در ۲ و ۲۴ مارس رأی مثبت داده‌اند. نتیجه این تغییر رویکرد، واکنش تند روس‌ها و تنش‌آفرینی در روابط دوطرفه در روزها و هفته‌های اخیر بوده است. تک و پاتک‌های دیپلمات سفیر روسیه در سرزمین‌های اشغالی با صهیونیست‌ها، بیانیه دستگاه دیپلماسی روسیه که حتی در موضع‌گیری بسیار تند و کم سابقه‌ای، اقدامات رژیم اسرائیل در اشغال کرانه باختری و محاصره نوار غزه را محکوم کرده و آن را طولانی‌ترین اشغالگری در تاریخ جهان پس از جنگ جهانی دوم با همدستی ضمنی کشورهای غربی و حمایت واقعی ایالات متحده نامیده بود، همه و همه قسمتی از تنش‌های سیاسی واقع شده در روابط دوجانبه روسیه و رژیم صهیونیستی است. این موارد جدا از احضار فوری سفیر اسرائیل در مسکو در تاریخ ۲۳ فوریه(۳ اسفند ۱۴۰۰) است.
از نفروختن گنبد آهنین تا محکومیت روسیه
در ابتدای جنگ و تلاش غرب برای ایجاد جبهه مشترک بین‌المللی علیه روسیه، رژیم صهیونیستی که نام مهم‌ترین متحد غرب در منطقه را یدک می‌کشد، ابتدا موضعی غیرهمدلانه با خواسته‌های غرب در پیش گرفت. به گزارش الوقت، برای مثال در حالی که اوکراین در سال ۲۰۲۱ علاقه خود را به مجموعه‌ای از باتری‌های موشک‌های گنبد آهنین تولید شده در اسرائیل نشان داده بود تا زرادخانه دفاعی خود را در مقابل روسیه تقویت کند و به طور همزمان، دولت ایالات متحده نیز تلاش می‌کرد تل‌آویو متقاعد به فروش این تسلیحات شود، اما ظاهراً دولت نفتالی بنت به دلیل ملاحظات در مورد آسیب رساندن به روابط با روسیه از این اقدام سر باز زد و پاسخ مثبتی به کی‌یف نداد. هر چند در ابتدای شروع جنگ در اوکراین، رژیم صهیونیستی مواضع محتاطانه‌ای را اتخاذ کرده بود، اما با گذشت زمان شروع به حرکت علیه منافع روسیه و در جهت همگرایی با غرب کرد و روابط مسکو و تل‌آویو از همین دوران به تیرگی گرایید.
نقش خارج شدن آمریکا از منطقه در هراس صهیونیست‌ها
بدون تردید نقش نگرانی‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در وضعیت پیچیده کنونی منطقه، که با خارج شدن آمریکا به سوی شرق آسیا برای کنترل چین و در سوی دیگر ماجرا، تثبیت حضور ایران در سوریه و تقویت نظامی گروه‌های مقاومت در لبنان و فلسطین و یمن همراه است، در همراه شدن با فشارهای غرب علیه مسکو بیشترین تأثیر را داشت؛ به ویژه که در پی حضور نظامی روسیه در سوریه، عملاً مسکو به همسایه شمالی سرزمین‌های اشغالی تبدیل شده و صهیونیست‌ها نیز در مورد تهدیدات امنیتی از تحولات سوریه روی ضمانت‌ها و تعهدات کرملین حساب ویژه باز کرده‌اند.
تأثیر تنش با صهیونیست‌ها در سوریه
تقابل شکل گرفته میان روسیه و رژیم اسرائیل، اثبات‌کننده این واقعیت است که توافقات به ظاهر سودمند دوجانبه، برای بازداشتن تل‌آویو از حمایت کامل از تلاش‌های آمریکا به نفع اوکراین به طور فزاینده‌ای ناکارآمد بوده است. چنان‌که برای مثال، از زمان آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین، کرملین چندین بار از احتمال لغو توافقات امنیتی و بستن آسمان سوریه به روی هواپیماهای اسرائیلی خبر داده است.
در این شرایط به نظر می‌رسد در کشاکش افزایش رویارویی‌های روسیه و غرب در ادامه جنگ اوکراین، وضعیت سیاست‌های پوتین نسبت به مناقشات و بحران‌های منطقه غرب آسیا به ویژه روابط و همکاری‌های روسیه و رژیم صهیونیستی در پرونده سوریه دستخوش تغییر و تحول شود و احتمالاً شاهد محدودیت‌های قابل توجهی در فضای عملیاتی اسرائیل در سوریه خواهیم بود.
انتهای پیام/
نظر شما