اوضاع اصلاً خوب نیست. در روزهایی که فدراسیون فوتبال اسیر حاشیه، رسوایی، خودزنی و دیگرزنی است، خبرهای خوبی از فیفا و ایافسی به گوش نمیرسد.
این روزها که ریز و درشت فدراسیون فوتبال و تیم ملی مشغول ارائه سند برای رسوا کردن یکدیگر در خصوص مسائل مالی هستند، خبر میرسد فدراسیون جهانی فوتبال و کنفدراسیون فوتبال آسیا در نامهای مشترک با امضای رؤسای این دو نهاد، نسبت به برخی موارد هشدارهایی دادهاند که نیازمند پیگیری و تدبیر مناسب از سوی هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال است.
کنفدراسیون فوتبال آسیا و فدراسیون جهانی فوتبال در نامهای مشترک که به امضای جیانی اینفانتینو (رئیس فیفا) و شیخ سلمان رئیس (ایافسی) رسیده، درباره موارد مختلفی از جمله بحث ورود زنان به ورزشگاهها با فدراسیون فوتبال ایران مکاتبه کردهاند. نامهای که اگر جدی گرفته نشود، میتواند تبعات بدی برای فوتبال ایران به دنبال داشته باشد. در این نامه که متأثر از اتفاقات اخیر در فوتبال ایران در چند ماه و سال گذشته و نبود ثبات در بخش مدیریتی این فدراسیون در برخی تصمیمگیریها صورت گرفته به صعود تیم ملی، تغییرات مدیریتی و در نهایت بحث ورود زنان به ورزشگاهها اشاره شده و فیفا به نوعی برخی مسائل روشن و آشکار را به این فدراسیون گوشزد کرده است. در این نامه و در پی بروز برخی مشکلات در دیدار ایران و لبنان به فدراسیون فوتبال پیشنهاد شده که کارگروهی سهجانبه با همکاری فیفا، ایافسی و فدراسیون فوتبال ایران در ارتباط با حضور زنان در ورزشگاهها تشکیل شود و در این خصوص نمایندگان این دو نهاد با فدراسیون فوتبال ایران برای هرگونه پرسشی، پاسخگو باشند.
طبیعی بود که اوضاع نمیتواند چنین افسار گسیخته ادامه پیدا کند و سرانجام حساسیتها برانگیخته میشود. اتفاقات چند وقت اخیر فوتبال ایران، این دو نهاد را حساستر از قبل کرده است. هرچند در این میان نباید از برخی شیطنتهای داخلی هم غافل بود، اما مجموع این شرایط فوتبال را با سرعتی بالا به سمت یک چالش جدی سوق میدهد. چالشی که اگر فکری به حال آن نشود، میتواند ضربه جبرانناپذیری را به فوتبال کشور بزند. امروز بیش از هر زمان دیگری لزوم هماندیشی و همفکری برای برونرفت از مشکل ایجاد شده احساس میشود.
اما آیا میتوان از فدراسیونی که برای خود حاشیه درست میکند و سرتاپا در فساد و پروندههای مالی غرق شده است، توقع این همفکری را داشت؟
موج برکناریها در فدراسیون، مسئله حضور بانوان در ورزشگاهها و اتفاقات رخ داده در جریان بازی ایران و لبنان همه و همه دست به دست هم داده تا هم فیفا و هم کنفدراسیون فوتبال آسیا نسبت به شرایط موجود در فوتبال ایران حساس شوند. با این حال، اینجا و در ایران هیچ حساسیتی دیده نمیشود و همه در فدراسیون بیخیال هستند و بیشتر از آنکه به فکر منافع ملی باشند، درگیر پروندهسازی علیه یکدیگر هستند و رو کردن دست هم.
نکته جالب در این خصوص تلاش عدهای است تا اینگونه القا کنند که این اتفاقات بعد از برکناری رؤسای قبلی فدراسیون و عاملان «ویلموتس گیت» رخ داده و تلاش دارند هر طور شده با استفاده از فضای بههم ریخته فوتبال کشور در جهت حضور دوباره آنان در فدراسیون فوتبال گام بردارند. در چنین شرایطی باید نگران آینده بود. نگرانی واقعی که زمینهساز آن تهدیدهای جدی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیاست.
فوتبال ایران در شرایط حساسی قرار دارد و همین شرایط تقریباً باید همه را مجاب کند که هرچه سریعتر با تشکیل مجمع، تکلیف فدراسیون و ریاست آن را مشخص کنند. اینکه بخواهیم تا دهم خردادماه صبر کنیم و ببینیم چه اتفاقی رخ میدهد شاید بدترین کار ممکن باشد. زمان به سرعت در حال از دست رفتن است و این بیخیالی و دست روی دست گذاشتن بزرگترین ضربه و سم مهلکی است که فوتبال به خود خواهد دید.
منبع: روزنامه جوان
نظر شما